Ο τομέας των παραστατικών τεχνών βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλά και χρόνια προβλήματα. Πολλά από αυτά ήρθαν ξανά στο προσκήνιο με αφορμή την ψήφιση του Προεδρικού Διατάγματος 85, που κατατάσσει τους καλλιτέχνες στην βαθμίδα ΔΕ, δηλαδή εξισώνει με απλούς αποφοίτους λυκείου, τους αποφοίτους των δραματικών σχολών, των ωδείων, των κινηματογραφικών σχολών και των σχολών χορού. Την ώρα που οι καταλήψεις των θεάτρων και οι κινητοποιήσεις των καλλιτεχνών συνεχίζουν, μια ομάδα καλλιτεχνών και θεωρητικών αποφάσισε να μοιραστεί προβληματισμούς γύρω από τις "Δημόσιες διαδικασίες. Το φαντασιακό και το τώρα των παραστατικών τεχνών" ανοίγοντας μια δημόσια συζήτηση, την Κυριακή 5 Μαρτίου, ώρα 5 μ.μ., στο χώρο ΟΧΤΩ (Πολυτεχνείου 8, Αθήνα). Στην ανακοίνωση τους διαβάζουμε:
"Κατάληψη στο Εθνικό Θέατρο | Κατάληψη στην Κρατική Σχολή Χορού | Καταλήψεις σε Δραματικές Σχολές |Καταλήψεις σε Πανεπιστημιακές Σχολές | Απεργίες | Παραίτηση καθηγητών Υποκριτικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου και ΚΘΒΕ | Αλλαγή παραδείγματος για τα μεγάλα μουσεία της χώρας | Μείωση ποσού επιχορηγήσεων | Ένταση ανάμεσα στη λογική της ανάθεσης ή του ανοιχτού διαγωνισμού για της θεσμικές θέσεις στον πολιτισμό | Αδιαφανείς αναθέσεις ή ανανεώσεις θητείας | Προβληματικοί διαγωνισμοί | Διαδηλώσεις των εργαζομένων του πολιτισμού.
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη (και πάλι) στιγμή για το πολιτιστικό τοπίο, που μοιάζει να συμπυκνώνει χρόνια αιτήματα για το χώρο αλλά και να προβάλει με ένταση νέες προβληματικές και διεκδικήσεις. Στην παρούσα συγκυρία οργανώνουμε μια δημόσια συζήτηση που στόχο έχει να σκεφτούμε συλλογικά τα δημόσια ζητήματα που μας αφορούν όλα, όλες και όλους, με την ελπίδα ότι νέες ζυμώσεις και συλλογικές προτάσεις θα προκύψουν και θα λειτουργήσουν επικουρικά. Το αίτημα για δίκαιη διαβάθμιση των πτυχίων μοιάζει να συνδέεται με δυσλειτουργίες αξιολόγησης καθώς και με διαδικασίες εκλογής και ανάθεσης. Κι ενώ το πάγιο αίτημα μιας πολιτιστικής πολιτικής αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ανέφικτο αναρωτιόμαστε για τις πρακτικές και τις διαδικασίες που δομούν το τοπίο. Μερικά από τα πολλά ερωτήματα που επιδιώκουμε να αντιμετωπίσουμε σε αυτή τη συζήτηση, ενώ γνωρίζουμε ότι οι δημόσιες συζητήσεις και οι διάλογοι χρειάζονται χρόνο και συμμετοχή: Πώς φανταζόμαστε μια Σχολή παραστατικών τεχνών; Θα ήταν μέρος κάποιου Πανεπιστημίου ή ανεξάρτητο σχολείο/ακαδημία; Με ποιο τρόπο οι σπουδές αυτές θα ενσωμάτωναν τα βασικά στοιχεία της παραστατικής πρακτικής; Πώς όλοι εμείς που εργαζόμαστε στο χώρο του πολιτισμού θα φανταζόμασταν τις σπουδές; Τι ειδικά εφόδια θα χρειάζονταν καποιος για να εξερευνήσει δυνατότητες και πρακτικές στην Ελλάδα; Ποια η σχέση εκπαίδευσης και αγοράς; Με ποιο τρόπο η σημερινή εκπαίδευση, διαμοιρασμένη ανάμεσα σε Τμήματα θεατρικών σπουδών και ανώτατες Σχολές θεάτρου και χορού, ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης παραγωγής; Με ποιο τρόπο μπορούν ανοιχτές διαδικασίες να γίνουν λειτουργικές και δίκαιες; Πώς ένα "φαντασιακό” για έναν οργανισμό αξιολογείται, και από ποιους; Ποια είναι τα όρια της δημόσιας συμμετοχής και συζήτησης; Η ρήση και η συμμετοχή μας περιορίζεται σε διαδικασίες και οργανωτικά μοντέλα για δημόσιους φορείς ή μπορεί να επεκταθεί και σε άλλους φορείς του τοπίου; Πώς μπορούν οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό να συμμετέχουν σε διαδικασίες, θεσμούς, δράσεις που διαμορφώνουν
το πολιτιστικό τοπίο;
Μέρος Πρώτο 5 μ.μ.
Δημόσιες διαδικασίες. Ανάθεση ή διαγωνισμός; Προβληματισμοί
Χριστιάνα Γαλανοπούλου (Ιστορικός Τέχνης, Καλλιτεχνική Διευθύντρια MIRfestival), Ελπίδα
Καραμπά (Θεωρητικός Τέχνης, Επιμελήτρια, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια - Τμήμα Πολιτισμού,
Δημιουργικών Μέσων και Βιομηχανιών), Τάσος Κουκουτάς (Θεωρητικός του Χορού και Δραματουργός), Γιάννης Παναγόπουλος (Ηθοποιός, Σκηνοθέτης, Καθηγητής Υποκριτικής),
Φαίη Τζανετουλάκου (Ιστορικός Τέχνης, Κριτικός Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων).
Μέρος Δεύτερο 7 μ.μ.
Πώς φανταζόμαστε την εκπαίδευση για τις παραστατικές τέχνες;
Ανέστης Αζάς (Σκηνοθέτης, Δραματουργός), Μίνα Ανανιάδου (Χορεύτρια, Χορογράφος),
Κωστής Βελώνης (Εικαστικός, Αναπληρωτής Καθηγητής ΑΣΚΤ), Χαράλαμπος Γωγιός
(Συνθέτης, Καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών και τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, πρώην Καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, Καλλιτεχνικός Συνεργάτης Δραματολογίας και Εκδόσεων της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ), Τζω Κακουδάκη (Σκηνοθέτις, Δραματουργός), Δημήτρης Μπαμπίλης (Σκηνοθέτης), Μαριέλα Νέστορα (Χορογράφος), Μπετίνα Παναγιωτάρα (Θεωρητικός του Χορού και Δραματουργός), Δημήτρης Τσατσούλης (Ομότιμος Καθηγητής Σημειωτικής του Θεάτρου και Θεωρίας της Επιτέλεσης Παν/μίου Πατρών - Κριτικός Θεάτρου).
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
