Αλήθεια, τι να περιμένουμε από τη Σουζάνε Κένεντι; Από τις πλέον συζητημένες φωνές του σύγχρονου ευρωπαϊκού θεάτρου, μόνο προβλεπόμενη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Τη γνωρίσαμε πριν από λίγα χρόνια χάρη στο Φεστιβάλ Αθηνών, που φιλοξένησε την ψυχεδέλικη εκδοχή της πάνω στις "Αυτόχειρες παρθένους" του Τζέφρι Ευγενίδη, ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας είδαμε στο ψηφιακό κανάλι της Στέγης την πολυαναγνωρισμένη παράστασή της, "Τρεις αδερφές", στην οποία τοποθέτησε το αριστούργημα του Τσέχοφ σε μια χωροχρονική κάψουλα. Τεχνολογία, νέα μέσα, διαδίκτυο, κυβερνοχώρος, τεχνητή νοημοσύνη, όλα συναγωνίζονται στο "θέατρο" που δημιουργεί η σαρανταπεντάχρονη δημιουργός, που μετράει μεγάλες συνεργασίες με ιστορικούς θεατρικούς οργανισμούς.
Ειδικά όσο εξελίσσεται η δουλειά της, οτιδήποτε εκτείνει τα πράγματα έξω από τα απτά ανθρώπινα όρια δείχνει να την ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Η "απορρόφηση" της οντότητας των ηθοποιών από τη σκηνική χρήση μαριονετών, γιγάντιων κουκλών ή/και μασκών, η προσχηματική δράση, οι μαγνητοφωνημένοι διάλογοι, στοιχεία που συναντάμε στις δουλειές της, μετουσιώνονται στις τελευταίες από αυτές σε ένα μετα-ανθρώπινο θέατρο που θέλει να αγγίξει τα όρια της εικονικής πραγματικότητας. Η λογοτεχνία, το θέατρο, ο Νίτσε, η αρχαία τραγωδία, οι παγανιστικές τελετουργίες και οι αποκρυφιστικές θεωρίες ενδιαφέρουν την Κένεντι, τα εντάσσει όμως στη δική της οπτική για ένα μη ρεαλιστικό, μη ψυχολογικό, μη αναπαραστατικό θέατρο, που βασίζεται όλο και περισσότερο στη χρήση της τεχνολογίας, η οποία ούτως ή άλλως ορίζει τη ζωή μας. Η ίδια έχει δηλώσει πως η τεχνολογία είναι απλώς το μέσο για να εστιάσει και να αναρωτηθεί πάνω στον άνθρωπο και την αντιμετωπίζει περίπου ως μια μεταφυσική λειτουργία, που μπορεί να ευνοήσει την πνευματική συνάντηση που συντελείται μέσα σε μια θεατρική αίθουσα.
Η περφόρμανς που έρχεται στη Στέγη (9-30/12), "I Am (VR)", σε συνεργασία της Κένεντι με τους multimedia καλλιτέχνες Μάρκους Σελγκ και Ρόντρικ Μπίρστεκερ, εμπνέεται από το αρχαίο μαντείο των Δελφών και το επίγραμμα "γνώθι σαυτόν" που καλωσόριζε τους επισκέπτες του. Πρόκειται για μια μετεξέλιξη της εγκατάστασης "Oracle", που παρουσιάστηκε το 2020 και αποτελεί μια πρωτόγνωρη περφόρμανς, η οποία απευθύνεται σε ένα θεατή κάθε φορά (ανταποκρινόμενη ευστοχότατα στην πρωτόγνωρη εμπειρία της απομόνωσης και της ενδοσκόπησης που έφερε η πανδημία). Με τη βοήθεια του ειδικού virtual reality εξοπλισμού, κάθε συμμετέχων θα βρεθεί σε έναν από τους λιγότερο γνωστούς χώρους της Στέγης, βιώνοντας ένα ψυχεδελικό ταξίδι, μια μεταθεατρική συνθήκη ψηφιακής αντίληψης, ένα παιχνίδι αυτογνωσίας σε περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Η εγκατάσταση "μιλά" αγγλικά και είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 13 ετών, με απαραίτητη τη συνοδεία από έναν ενήλικο.
Περισσότερες πληροφορίες
I am (VR)
Το πρώτο έργο εικονικής πραγματικότητας της διακεκριμένης Γερμανίδας σκηνοθέτιδας είναι μια πρωτόγνωρη, εμβυθιστική περφόρμανς-ψυχεδελικό ταξίδι και παράλληλα παιχνίδι αυτογνωσίας.
