Μπορεί το εξώφυλλο του επόμενου τεύχους Αθηνόραμα που κυκλοφορεί στα περίπτερα την Πέμπτη 25/11, με το all-star cast της «Γαλλικής Αποστολής» του Γουές Άντερσον να μας βάζει σε σινεφίλ κλίμα, ενώ μια σειρά μεγάλων ταινιών ετοιμάζονται για πρεμιέρα μετρώντας αντίστροφα προς τις γιορτές, αυτή η εβδομάδα, όμως, ανήκει εξίσου στο θέατρο, όπως θα διαπιστώσετε κρατώντας στα χέρια σας την ειδική έκδοση «αθηνόραμα Θέατρο», που κυκλοφορεί δωρεάν μαζί με τεύχος, με τόση ανυπομονησία περιμένατε, αν κρίνουμε από τα μηνύματά σας ήδη από την έναρξη της σεζόν.
Δυστυχώς το peak των πρεμιερών συμπίπτει με τα νέα μέτρα που αποκλείουν τους μη εμβολιασμένους (και) από το θέατρο, προκειμένου να αναχαιτιστεί η έξαρση των κρουσμάτων. Ελπίζουμε η απόφαση αυτή να πιάσει τόπο, διότι, όπως θα δείτε, η σεζόν έχει ξεκινήσει πολύ δυναμικά, με τους επιχειρηματίες να επενδύουν και τους συντελεστές να τα δίνουν όλα, γιορτάζοντας την επιστροφή στο ζωντανό θέαμα και παίρνοντας πολύ σοβαρά την ευθύνη τους απέναντι στους θεατές που επιλέγουν το θέατρο τη δεδομένη στιγμή, όπως χαρακτηριστικά μας λένε οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές στο cover story του Αθηνόραμα Θέατρο.
Σε αυτό το κλίμα επανασύνδεσης, η είδηση της αποχώρησης του Άρη Σερβετάλη από τον «Ρινόκερο» προβληματίζει. Παρότι ο ηθοποιός φέρεται να έχει εκφράσει τη σχετική πρόθεσή του από το καλοκαίρι, η ανάρτηση συναδέλφου του σχετικά με το άδειασμα όλης της παραγωγής και των υπόλοιπων συντελεστών, που δεν έχουν όλοι την πολυτέλεια της δικής του στάσης, προσδίδει ευρύτερες διαστάσεις σε μια προσωπική επιλογή. Ευτυχώς η παραγωγή έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά, αναζητώντας αντικαταστάτη έτσι ώστε να συνεχιστεί άμεσα η παράσταση.
Όταν ακόμη και κληρικοί τοποθετούνται δημόσια υπέρ του εμβολιασμού μια αντίστοιχη τάση ενός ασκητή της τέχνης είναι δύσκολο να την καταπιείς. Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο αλλά από τους ανθρώπους της τέχνης περιμένουμε μια πιο διαλεκτική στάση. Σίγουρα ο διχασμός και το τσουβάλιασμα των μη εμβολιασμένων προκαλεί διάφορα προβλήματα και ισοπεδώνει τις οποίες αποχρώσεις μπορεί να εμπεριέχει το ζήτημα, όπως ταξικοί, φυλετικοί, γεωγραφικοί και άλλοι λόγοι που μπορεί να βρίσκονται πίσω από τον μη εμβολιασμό ορισμένων. Από την άλλη, όμως, η δυνατότητα να πεις «όχι» αναδεικνύεται, όπως φαίνεται, (και) σε ταξικό ζήτημα, αν λάβουμε υπόψη μας, για παράδειγμα, τους εκατομμυριούχους ποδοσφαιριστές της Μπάγερν, της πρώτης ομάδας που παύει να πληρώνει όσους ανεμβολίαστους μπαίνουν σε καραντίνα, οι οποίοι μπορούν να πουν «όχι» ελαφρά τη καρδία σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Όπως και να ’χει, με τα κρούσματα να ανεβαίνουν επικίνδυνα εκτός αλλά και εντός συνόρων και τις εικόνες της άδειας Βιέννης να ξυπνούν δυσάρεστες μνήμες, ελπίζουμε ακόμη και τα διχαστικά αυτά μέτρα να περιφρουρήσουν το δικαίωμα στον πολιτισμό, τη διασκέδαση, τη ζωή. Δυστυχώς, αυτήν τη φορά, το να σώσουμε τα Χριστούγεννα δεν είναι σενάριο animation ή παιδικής ταινίας…
