Η Ρώμη, λένε, δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Επίσης δεν κατέρρευσε σε μία μέρα. Η κατάρρευση της Ρώμης πήρε χρόνια, έναν αιώνα – μπορεί και δύο. Η κατάρρευση της Ρώμης ανέτρεψε όλες τις βεβαιότητες, επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους κι αλλάζοντας για πάντα την πορεία της Ιστορίας. Η κατάρρευση της Ρώμης υπήρξε μια σειρά από γεγονότα. Αυτά τα γεγονότα συμπυκνώνονται στο εξής τρίπτυχο: φτώχεια, φανατισμός, φόβος. Δείτε γύρω σας. Δείτε τον κόσμο μας. Φτώχεια. Φανατισμός. Φόβος. Το δέντρο έχει ξεραθεί και δεν σηκώνει άλλο μπόλιασμα. Η φύση μισεί τη στασιμότητα. Η φύση κυριαρχείται από την διαρκή κίνηση· από την εξέλιξη· από την αλλαγή. Σήμερα υψώνεται μπροστά μας, αναπόφευκτο, το δίλημμα: ή θα εξελιχθούμε ή θα αφανιστούμε. Σήμερα γεννιέται ένα νέο ανθρώπινο είδος, ακατανίκητο, αδάμαστο, άφοβο, αγέρωχο.
Οι προηγούμενοι αιώνες στέκουν γύρω μας, στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον, άχρηστα έπιπλα πεταμένα σε υγρή αποθήκη, έτοιμοι να μας συνθλίψουν κάτω από το βάρος νεκρών ονείρων νεκρών ανθρώπων. Όπως τα τυφλά κήτη της αβύσσου, οι παλιοί αιώνες απλώνουν τα πλοκάμια τους γύρω από την εποχή μας. Δεν γίνεται να εφησυχάσουμε. Δεν πρέπει να εφησυχάσουμε. Δεν θα εφησυχάσουμε. «Ο Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Χάξλεϋ αφηγείται την πραγματικότητα που γεννούν οι παραπάνω συλλογισμοί. Η παράστασή μας αφηγείται την γέννηση ακριβώς αυτών των συλλογισμών.
Πρόσωπο της παράστασής μας είναι μια Γυναίκα, που αποφασίζει πως ο κόσμος μας δεν είναι πια αρκετός. Δημιουργεί έναν Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο. Είναι προφήτισσα και μητέρα, τρομοκράτισσα και ηγέτιδα, είναι ένας άνθρωπος σαν όλους τους ανθρώπους, είναι ένας άνθρωπος που κουράστηκε να είναι άνθρωπος. Η παράσταση αυτή δεν είναι επιστημονικής φαντασίας· δεν μιλάει για το μέλλον. Είναι πολιτική: μιλάει για το παρόν. Μιλάει για την μοναξιά, για το ξόδεμα, για την αστάθεια. Μιλάει για τον έρωτα, για τη δημιουργία, για την ελευθερία. Αρνούμαι την απαισιοδοξία -την τόσο εύκολη σήμερα-, όπως αρνούμαι και κάθε τυφλή αισιοδοξία. Δεν επιθυμώ να δώσω απαντήσεις. Αυτό είναι δουλειά των θεατών, όχι δική μου. Επιθυμώ να θέσω ένα και μόνο ερώτημα: -τι μέλλον θέλουμε;
Αμέσως μετά τη λήξη της καραντίνας η παράσταση «Ο Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Άλντους Χάξκλεϊ θα κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Σημείο.
