Από την αρχική αφωνία μέχρι την δημιουργική αξιοποίηση των νέων μέσων και το κίνημα #SupportArtWorkers, οι απαντήσεις που έδωσε ο κόσμος της τέχνης στην καραντίνα καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα. Υπάρχουν, ωστόσο, κι οι καλλιτέχνες που επέλεξαν να μπολιάσουν με την παρελθούσα συγκυρία τον πυρήνα των έργων τους και να αρθρώσουν λόγο για όλα όσα ζήσαμε. Όσοι αρχικά ψηλάφιζαν το φαινόμενο «καραντίνα», κάνουν πλέον θαρραλέα βήματα, συνδιαλεγόμενοι με ένα σύνθετο φαινόμενο. Σ’ αυτό το πλαίσιο, δύο έργα που γράφτηκαν στην καρδιά του lockdown, έρχονται το φθινόπωρο, για να αναδείξουν με ανθρωπιά κι ευαισθησία το κοντράστ ανάμεσα στην φυσική απόσταση και στην συναισθηματική εγγύτητα.
Αντλώντας έμπνευση από τους θανάτους υπερήλικων σε οίκους ευγηρίας, η Άννα Βαγενά παρουσιάζει μια τρυφερή ιστορία για δύο μοναχικούς ανθρώπους που συναντώνται σ’ έναν τέτοιο χώρο. Με έντονα βιωματικά στοιχεία, το έργο «Βεραμάν φόρεμα» διηγείται μια ερωτική ιστορία σε αντίστροφη μέτρηση, κάθε Πέμπτη, από τις 8/10, στο θέατρο Μεταξουργείο. Στους ίδιους τόνους, ο συγγραφέας του Μπρόντγουεϊ Πίτερ Κουίλτερ («Glorious-Μια φάλτσα σοπράνο», «End of the Rainbow») έγραψε στις οκτώ εβδομάδες εγκλεισμού την ιστορία του Πάτρικ και της Τζούντιθ, δύο αταίριαστων ανθρώπων με κοινό παρονομαστή τη μοναξιά. Ο Πέτρος Ζούλιας παίρνει το κείμενο ενός αβανταδόρου για τους ηθοποιούς του συγγραφέα (η ταινία «Τζούντι» που βασίστηκε σε έργο του, χάρισε πέρσι το Όσκαρ Α’ Γυναικείου στη Ρενέ Ζελβέγκερ) και επιστρατεύει τον Παύλο Χαϊκάλη και την Μαρίνα Ψάλτη για να αποδώσουν τις διαφορετικές αποχρώσεις του ανθρώπινου ψυχισμού. Το έργο «Στην εποχή της καραντίνας» θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά, στην Ελλάδα, στο θέατρο Γκλόρια.
