Περισσότεροι από 40.000 θεατές παρακολούθησαν σε online προβολή τις παραστάσεις «Αυτός και το παντελόνι του» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Ουρανός κατακόκκινος» και «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη, σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου στον ιστότοπο του Θεάτρου Σταθμός. Καθόλη τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας το θεατρόφιλο κοινό έχει την ευκαιρία να δει διαδικτυακά και δωρεάν τις «Φυλές» της Νίνα Ρέιν που παίχτηκαν φέτος για δεύτερη συνεχή χρονιά σε σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά. Πρωταγωνιστούν οι Μάνος Καρατζογιάννης, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Μανώλης Μαυροματάκης, Δημήτρης Κουρούμπαλης, Βασιλική Τρουφάκου και Ελένη Μολέσκη. Τη μαγνητοσκόπηση της παράστασης υπογράφει ο Ηλίας Μόσχοβας.
Το πολυβραβευμένο έργο, που παίχτηκε πέρυσι για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση της Έρις Κύργια, γράφτηκε το 2010 από μια νέα δυναμική φωνή του βρετανικού θεάτρου. Την ιδέα για τις «Φυλές» έδωσε στην Ρέιν ένα ντοκιμαντέρ για ένα ζευγάρι κωφών, οι οποίοι ήλπιζαν το παιδί που θα φέρουν στον κόσμο να είναι επίσης κωφό για να μπορέσουν με αυτόν τον τρόπο να του μεταδώσουν τις αξίες και τη γλώσσα επικοινωνίας τους. Αντιλήφθηκε, έτσι, ότι τόσο η οικογένεια όσο και άλλες κοινωνικές ομάδες αποτελούν ένα είδος φυλής. Δημιούργησε, έτσι, ένα πολυεπίπεδο έργο, μια αλληγορία για την ανθρώπινη επικοινωνία και την διαφορετικότητα που άπτεται ευαίσθητων ζητημάτων και ιδιαίτερα επίκαιρων, με το πιο σημαντικό να αποτελεί αυτό της ενσυναίσθησης. Και όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη του στο «α» ο Μάνος Καρατζογιάννης: «μιλάει για την ανάγκη να ανήκεις σε κάποια φυλή, για τον κλειστό χαρακτήρα που έχουν οι φυλές, για το πόσο εύκολα όλοι μας μπορούμε να κρίνουμε ο ένας τον άλλον και για το πόσο ρατσιστές μπορούμε να γίνουμε».
Κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι ο εκ γενετής κωφός Μπίλυ, ο οποίος προσπαθεί να ενσωματωθεί στο πατρικό του σπίτι, έχοντας μόλις επιστρέψει από το πανεπιστήμιο. Οι γονείς του, προσπαθώντας να αμβλύνουν τις συνέπειες της διαφορετικότητας του, τον έχουν μεγαλώσει διαβάζοντας χείλη. Σε αναζήτηση της ταυτότητας του, επισκέπτεται την έκθεση μίας κωφής καλλιτέχνιδας κι εκεί γνωρίζει τη Σύλβια. Την ερωτεύεται και εκείνη τον μυεί στην κοινότητα των κωφών, μαθαίνοντας του τη νοηματική γλώσσα και αποκαλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο τα θέματα επικοινωνίας αυτής της οικογένειας-φυλής, υπογραμμίζοντας παράλληλα η σιωπή πολλές φορές μπορεί να έχει την ίδια σημασία με τον λόγο.
Διαβάστε εδώ την κριτική της Τώνιας Καράογλου για τις «Φυλές».
stathmostheatro.gr | Facebook @stathmostheatro | Instagram @theatro_stathmos
