Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της παγκόσμιας σύγχρονης δραματουργίας, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως ο «βάρδος του Αμερικανικού θεάτρου». Ο λόγος για τον Τέρενς ΜακΝάλι, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών την Τρίτη 24 Μαρτίου στη Σαρασότα της Φλόριντα λόγω επιπτώσεων του Covid-19 στο ήδη κλονισμένο αναπνευστικό του.
Ο τολμηρός συγγραφέας του (off) Μπρόντγουεϊ, ευρέως γνωστός για το «Κόρπους Κρίστι» και «Φράνκι και Τζόνι στο φεγγαρόφωτο» (κινηματογραφική μεταφορά με τους Αλ Πατσίνο και Μισέλ Φάιφερ, 1991), τιμήθηκε με το βραβείο Τόνι συνολικά 4 φορές, δύο από αυτές για το «Love! Valor! Compassion!» και για το «Master Class», το οποίο παιζόταν μέχρι πρόσφατα στο θέατρο Μικρό Χορν με τη Μαρία Ναυπλιώτου να δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία στο ρόλο της Μαρίας Κάλλας σε μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις των τελευταίων δύο ετών.
Ήταν μόλις 25 χρονών όταν ανέβηκε το πρώτο του έργο «And Things That Go Bump in the Night» στο Μπρόντγουεϊ σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη. Μετρώντας μια καριέρα 60 ετών, 46 θεατρικά έργα και 4 όπερες, σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο αντίστοιχα, ήταν από τους ελάχιστους καλλιτέχνες της γενιάς του που κατάφερε να περάσει από την αβάν-γκαρντ σκηνή στην αντίπερα όχθη, κερδίζοντας την αναγνώριση του κοινού. Το έργο του χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία, ενώ κυρίαρχα θέματα του είναι η ομοφυλοφιλία, ο έρωτας, ιδίως σε μεγαλύτερες ηλικίες, οι ανθρώπινες σχέσεις και η ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία.
Ενώ λίγο πριν την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου αξίζει να θυμηθούμε το μήνυμα που απηύθυνε το 2013 στον Σύνδεσμο Αμερικανικών Θεάτρων και Παραγωγών (League of American Theatres and Producers): «Πιστεύω ότι το θέατρο μας διδάσκει ποιοι είμαστε, ποια είναι η κοινωνία μας και προς τα που πηγαίνουμε. Δεν πιστεύω ότι το θέατρο μπορεί να λύσει τα προβλήματα μιας κοινωνίας, κι ούτε θα έπρεπε να περιμένουμε από αυτό να το κάνει… Τα θεατρικά έργα δεν το κάνουν αυτό. Αλλά οι άνθρωποι. Η δραματουργία μπορεί μόνο να δημιουργήσει τον τόπο συνάντησης των ιδεών και των συναισθημάτων που θα οδηγήσουν μια κοινωνία στην απόφαση να θεραπευτεί και να αλλάξει».
