Από Νικολάι Γκόγκολ και Σάμουελ Μπέκετ μέχρι Στίβεν Χόκινγκ και θέατρο ντοκουμέντο θα δούμε αυτή την εβδομάδα από σκηνοθέτες που διακρίνονται για την ερευνητική τους ματιά.
«Επιθεωρητής»
Λάτρης του σωματικού θέατρου, ο Κώστας Φιλίππογλου δεν κάνει μια κλασικότροπη ανάγνωση της κωμωδίας του Νικολάι Γκόγκολ. Με πρωταγωνιστή τον Κωνσταντίνο Μπιμπή πατώντας πάνω στην κίνηση δημιουργεί την τοιχογραφία μιας κοινωνίας στην τσαρική Ρωσία και καυτηριάζει την αυταρχικότητα και τη δουλοπρέπεια των δημοσίων αρχόντων στην κεντρική διοίκηση. Ο ωραίος θίασος πλαισιώνεται από τους Δημήτρη Φραγκιόγλου, Γιάννη Στεφόπουλο, Μυρτώ Γκόνη, Θανάση Βλαβιανό, Βασίλη Κουλακιώτη, Χριστίνα Μπρέκου (Άλφα, από 21/2).
«Πτέρυγα»
Μια προσωπική εμπειρία ώθησε την Έλενα Μαυρίδου να κάνει μια παράσταση η οποία θέλει να εξερευνήσει τα όρια της πνευματικής αντοχής και διαδρομής των γυναικών που κυοφορούν δίνοντας μάχη για τη μητρότητα μέσα στα νοσοκομεία. Μέσα απ' την κινησιολογία των ηθοποιών (Δήμητρα Κούζα, Χριστίνα Μαριάνου, Φωτεινή Μποστανίτη, Στέργιο Κοντακιώτη, Άλκη Μπακογιάννη), τους ήχους και τις σιωπές επινοεί ένα σύμπαν εικόνων για να μιλήσει για τις ανθρώπινες σχέσεις και τα όνειρα (Χώρος, από 21/2).
«Χρονικό του χρόνου»
Έχει μεταφραστεί σε 40 γλώσσες και έχει πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο το έργο του διάσημου θεωρητικού Στήβεν Χόκινγκ στο οποίο εξηγεί κοσμολογικά θέματα και φαινόμενα, όπως το Big Bang και τις μαύρες τρύπες. Η Νατάσα Τριανταφύλλη καινοτομεί δίνοντας του θεατρική μορφή σε μια προσπάθεια να «φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με την καλλιτεχνική δημιουργία» με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Πασσά και Ηλία Μελέτη (Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, από 24/2).
«Ευτυχισμένες μέρες»
Μια ηθοποιός που μας αρέσει πολύ για την εκφραστικότητα της, η Ανέζα Παπαδοπούλου, ερμηνεύει τη συγκλονιστική Γουίνι στο έργο του Σάμουελ Μπέκετ, μια γυναίκα που φλυαρεί ακατάπαυστα και μοναδικός αποδέκτης του ατέρμονου μονολόγου της, που επιτείνει με τη σιωπή του την εικόνα της μοναξιάς και των κατακερματισμένων σχέσεων είναι ένας υπερβατικός συνομιλητής της (Έλλη Ιγκλίζ). Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Σάββας Στρούμπος (Άττις-Νέος Χώρος, από 26/2).
«Δόκτωρ Γκλας»
Ο σκηνοθέτης Στρατής Πανούργιος ανεβάζει για πρώτη φορά στη χώρα μας το μυθιστόρημα του Γιάλμαρ Σέντερμπεργκ με κεντρικό χαρακτήρα έναν ιδιόμορφο ψυχολόγο, που διακατέχεται από έντονες εσωτερικές συγκρούσεις και την αμφισβήτηση της ζωής και της πραγματικότητας. Ο Παναγιώτης Μπουγιούρης κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο και μαζί του παίζει η νεαρή ηθοποιός Αγγέλα Σιδηροπούλου (Olvio, από 21/2).
«Υπόθεση Λάραμι»
Ένα ψυχογράφημα μιας κοινωνίας σε κρίση είναι το θεατρικό έργο του Μοϊσές Κάουφμαν και των μελών του Tectonic Theatre Project, που βασίζεται στην πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας του γκέι φοιτητή Μάθιου Σέπαρντ στην πόλη Λάραμι, το 1988. Ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Άρη Λάσκο, ο οποίος έκανε τη δραματουργία με την Κόνυ Ζήκου και σκηνοθετεί. Παίζουν οι: Ελένη Ζαχοπούλου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Αλέξανδρος Σιάτρας, Ελεάνα Στραβοδήμου, Θάνος Τσακαλίδης, Ειρήνη Φαναριώτη (Σφενδόνη, από 21/2).
Περισσότερες πληροφορίες
Δόκτωρ Γκλας
Το προκλητικό για την εποχή του μυθιστόρημα του 1905 καταγράφει σε μορφή ημερολογίου τις σκοτεινές πλευρές του κυνικού αντιήρωα, θέτοντας ερωτήματα γύρω από την ευθανασία, τις εκτρώσεις, την αυτοκτονία, την αυτοδικία.
Ευτυχισμένες μέρες
Με υλικά τη μνήμη του έρωτα και την επίγνωση του θανάτου, η Γουίνι δεν εγκαταλείπει, δεν αφήνει την απόγνωση να την καταβάλλει και αποκαλύπτει την όψη του αγωνιζόμενου ανθρώπου.
Το χρονικό του χρόνου
Το βιβλίο-εκδοτικό φαινόμενο του Στίβεν Χόκινγκ μεταφέρεται για πρώτη φορά στο θέατρο σε μια παράσταση που επιχειρεί να φέρει την επιστημονική σκέψη σε διάλογο με το θέατρο.
Ο επιθεωρητής
Το επίκαιρο έργο καυτηριάζει τον απολυταρχισμό του τσαρικού κράτους και τη δουλοπρέπεια των δημόσιων λειτουργών απέναντί του, που οδήγησαν στην καταπίεση ενός ολόκληρου λαού.
Υπόθεση Λάραμι
Τα έργα «Υπόθεση Λάραμι» και «Υπόθεση Λάραμι: 10 χρόνια μετά» ανεβαίνουν σε μια ενιαία παράσταση θεάτρου-ντοκουμέντο βασισμένη στην αληθινή ιστορία της δολοφονίας του ομοφυλόφιλου φοιτητή Μάθιου Σέπαρντ το 1998 στο Πανεπιστήμιο του Γουαϊόμινγκ.
Η πτέρυγα
Μια παράσταση για τη μητρότητα, η οποία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συνεντεύξεις.
