ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΥΡΙΜΑΙ

Ένα νέο ξενοδοχείο στο Γερολιμένα μάς φέρνει ξανά στη Μέσα Μάνη, διδάσκοντάς μας και... Ιστορία. Το "Κυρίμαι", ένα μανιάτικο κτιριακό συγκρότημα φορτωμένο μνήμες, είχε την τύχη που του άξιζε: ανακαινίστηκε, χωρίς να χάσει την ταυτότητά του, και μετατράπηκε σε ένα ιδιαίτερο, πανέμορφο ξενοδοχείο με όλες τις σύγχρονες ανέσεις.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM 11 Σεπτεμβρίου , 2003

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΚΥΡΙΜΑΙ

στη σκιά του Κάβο Γκρόσο

Φτάνω στο Γερολιμένα απόγευμα. Αν και ο ήλιος έχει χαθεί στη θάλασσα, εν τούτοις ο Κάβο Γκρόσο, ο φοβερός βράχος που καθορίζει τη μοναδικότητα του γραφικού αυτού μανιάτικου κόλπου, εκπέμπει μια θέρμη που σε μαγνητίζει και σε κάνει να καρφώνεσαι πάνω του. Με το τοπίο να θυμίζει φαρ ουέστ, θα νόμιζες πως βρίσκεσαι αλλού, αν η θάλασσα δεν φώναζε "εδώ είναι Μεσόγειος". Σταματώ κάθε φορά στη στροφή λίγο πριν μπω στο χωριό και το θαυμάζω από ψηλά. Γιατί μόλις χωθείς στα σοκάκια αρχίζεις τους μονολόγους που ξεκινούν από "γιατί;". Γιατί σε έναν παραδοσιακό οικισμό να μπορεί κανείς να σηκώνει "προσφυγικά" διώροφα και τριώροφα; Γιατί η "ύφους πολυκατοικίας" πράσινη τέντα να διαλύει την αισθητική του τοπίου; Γιατί να μην μπορεί κανείς να παρέμβει σε ένα εγκαταλειμμένο ακίνητο που είναι όχι μόνο άσχημο αλλά γίνεται και εστία μόλυνσης; Είναι πολλά αυτά τα "γιατί". Κι έχουν ακόμα περισσότερα οι λιγοστοί άνθρωποι που επέλεξαν να ζήσουν ή να επενδύσουν εδώ. Στη Μέσα Μάνη υπάρχουν ακόμα χωριά που έχουν νερό μία μόνο φορά την εβδομάδα -και το δίκτυο της ΔΕΗ είναι γερασμένο, φτιαγμένο για μια εποχή που κάθε νοικοκυριό χρησιμοποιούσε μόνο έναν λαμπτήρα.

Γι' αυτό και εκπλήσσομαι μόλις ακουμπώ τις βαλίτσες μου στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου "Κυρίμαι": είναι μια ολοκαίνουργια μικρή μονάδα, η αφορμή για τούτο το ταξίδι στο Γερολιμένα. Και η έκπληξή μου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όταν ανακαλύπτω ότι το δωμάτιό μου, η σουίτα 301 (κατά την άποψή μου, το καλύτερο δωμάτιο του ξενοδοχείου, παρ' όλο που το καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή χάρη) βλέπει από όποιο σημείο και να σταθώ τον αγαπημένο μου βράχο, τον Κάβο Γκρόσο, ενώ το κύμα σχεδόν γλύφει το μικρό παραδοσιακό μπαλκονάκι. Ανοιχτό παράθυρο, θέα στο πέλαγος, το κύμα που παφλάζει -και δεν χρειάζεται πολύ για να φτιάξω το δικό μου παραμύθι με βάση όσα μου διηγείται ο Αλέξανδρος Κυρίμης, ο ένας εκ των δύο αδελφών (ο άλλος είναι ο Άρης) στους οποίους ανήκει το ξενοδοχείο "Κυρίμαι".

Μάνη: 130 χρόνια πριν

Εσωτερικό σοφίτας

Γυρίζω πίσω στα 1870, τότε που πρωτοχτίστηκε το σπίτι τούτο. Από το ίδιο μπαλκονάκι βλέπω τον ανοιχτό ορίζοντα. Bλέπω καράβια να καταφθάνουν και να ρίχνουν άγκυρα στα ανοιχτά, στη σκιά του Κάβο Γκρόσο. Οι ναύτες κατεβάζουν βάρκες και κωπηλατώντας αργά δένουν στους δύο μώλους που σώζονται ακόμα και σήμερα. Στην αποβάθρα, εδώ που τώρα τρεμοσβήνουν τα αναμμένα κεριά πάνω στα όμορφα τραπέζια του ρεστοράν του ξενοδοχείου, κόσμος πολύς. Εργάτες πανέτοιμοι φορτώνουν τις βάρκες, στέλνοντας στα αμπάρια του καραβιού προϊόντα της μανιάτικης γης. Ένα κομμάτι από τις ράγες πάνω στις οποίες "έτρεχαν" τα εμπορεύματα χάσκουν ακόμα, βαριά οξειδωμένες από το αλάτι της θάλασσας. "Το άλλο τους κομμάτι ξηλώθηκε", λέει ο Αλέξανδρος, "γιατί ξεκινούσε μέσα από το ισόγειο του σπιτιού".

Από εδώ η Μέσα Μάνη, το ακρότατο αυτό σημείο της Ελλάδας, βρήκε δίαυλο επικοινωνίας, κυρίως οικονομικής, με τα λιμάνια του Πειραιά, της Ερμούπολης αλλά και όλης της Μεσογείου. Τα πλοία έφευγαν γεμάτα με μανιάτικα προϊόντα και επέστρεφαν με είδη πρώτης ανάγκης. Τα αρχεία που βρέθηκαν στο κτίριο είναι πολύτιμο υλικό για έναν μελετητή της μανιάτικης ιστορίας. Σε μια κιτρινισμένη από το χρόνο σελίδα διαβάζουμε: "...7.000 ζωντανά ορτύκια φορτώθηκαν για το λιμάνι της Μασσαλίας". Όλο αυτό το πολύτιμο υλικό θα πάρει τη θέση του σε ένα χώρο δίπλα από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, ειδικά διαμορφωμένο γι' αυτό το σκοπό. Όπως και το βαρύ χρηματοκιβώτιο, που βρήκε τη δική του θέση, ως διακοσμητικό πια στοιχείο μέσα στο χώρο.

Ποιοι ήταν όμως οι άνθρωποι που έβαλαν τη Μάνη στον εμπορικό χάρτη της Ελλάδας; Η ιδέα ανήκε στον Συριανό έμπορο Μιχάλη Κατσιμαντή (το εργοστάσιό του στην Ερμούπολη είναι το σημερινό εντυπωσιακό βιομηχανικό μουσείο της πόλης). Η υλοποίηση της ιδέας έγινε με την βοήθεια του επίσης εμπόρου και δημάρχου Μέσα Μάνης, Θεόδωρου Κυρίμη. Η μικρή αποθήκη πάνω στην παραλία έγινε σιγά σιγά και κατάστημα και κατοικία. Σήμερα η οικογένεια Κυρίμη ανακαίνισε με μεγάλη ακρίβεια όλους τους χώρους και δίπλα του πρόσθεσε ένα καινούργιο κτίριο, με την ελπίδα να ξανακάνει τον όμορφο Γερολιμένα επίκεντρο της Μέσα Μάνης -αυτή τη φορά τουριστικό. Στο δεύτερο μόλις μήνα λειτουργίας του, το "Κυρίμαι" είναι σίγουρα καλή αφορμή για μια φθινοπωρινή επίσκεψη στη Μάνη.

Ατμόσφαιρα και άνεση

Η ιδιαίτερη σουίτα 301

Ο χώρος υποδοχής μπορεί να μη μυρίζει σήμερα κρασί, αλλά εδώ ακριβώς βρισκόταν η κρασαποθήκη με την εντυπωσιακή καμάρα της. Δίπλα ακριβώς ήταν η ξυλαποθήκη, εδώ που ήδη ετοιμάζονται οι προθήκες για να φιλοξενήσουν ιστορικά βιβλία, έντυπα και αντικείμενα. Οι αποθήκες μετατράπηκαν σε ένα καλόγουστο ζεστό καθιστικό για τις κρύες μέρες και νύχτες. Ένα άλλο τους κομμάτι, με δύο τζάκια, φιλοξενεί το μπαρ και την εσωτερική σάλα του εστιατορίου. Από εδώ βγαίνεις κατευθείαν πάνω στο κύμα. Εντυπωσιακά λιακωτά και καμάρες συνδέουν τους χώρους μεταξύ τους. Ο μανιάτικος πύργος (δωμάτιο 306) δεσπόζει στο κέντρο του συγκροτήματος. Έχει μετατραπεί στο πιο ιδιαίτερο δωμάτιο του ξενοδοχείου -αλλά προσοχή, δεν κάνει για όλους. Πριν το κλείσετε, ζητήστε να σας το περιγράψουν αναλυτικά. Απλώνεται σχεδόν σε τρία επίπεδα, δεν έχει μπαλκόνια ούτε και παράθυρα (έχει πέντε μικρές παραθύρες-πολεμίστρες που βλέπουν παντού).

Το πρώτο επίπεδο φιλοξενεί το ρομαντικού ύφους μπάνιο (με jaccuzi). Το δεύτερο είναι υπνοδωμάτιο και το τρίτο επίπεδο έχει δύο καναπέδες-κρεβάτια (το χρησιμοποιεί κανείς ανάλογα με τις ανάγκες του ως καθιστικό ή υπνοδωμάτιο). Είναι ιδανικό για ζευγάρι ή παρέα φίλων (προσοχή και πάλι, δεν κάνει για οικογένεια με μικρά παιδιά). Εδώ θα πρέπει να σημειώσω ότι κανένα σχεδόν δωμάτιο δεν μοιάζει με το άλλο (όσον αφορά τα χρώματα, τη διακόσμηση και τη διάταξη). Η σουίτα 301 έχει τα περισσότερα παράθυρα (ακόμα και το μπάνιο της έχει ένα τεράστιο παράθυρο με θεά το χωριό) και ένα μικροσκοπικό μπαλκονάκι με την ωραιότερη θέα στο Κάβο Γκρόσο. Το υπνοδωμάτιο βρίσκεται σε πατάρι και το καθιστικό έχει άνετους καναπέδες, μικρό σαλονάκι και επιλεγμένα μικροέπιπλα-αντίκες. Τον πιο χειμωνιάτικο χαρακτήρα (ιδανικά για ερωτευμένους) έχουν τα δωμάτια 303 και 305. Αν σας αρέσει το country style, επιλέξετε οπωσδήποτε τη σοφίτα 401. Είναι ίσως, μαζί με τη σουίτα 301 και τον Πύργο, τα πιο ιδιαίτερα δωμάτια του "Κυρίμαι". Με δική της βεράντα απ' όπου έχεις εκπληκτική θέα στη θάλασσα, jacuzzi στο δωμάτιο, τζάκι και τραπεζαρία. Η σοφίτα 403 διαθέτει ένα μικρό πυργάκι (μπορεί να χρησιμοποιηθεί για υπνοδωμάτιο παιδιού) με εκπληκτική θέα προς τη θάλασσα και το χωριό Μπουλαριοί. Τα δίκλινα (superior τα περισσότερα) είναι άνετα, κάποια από αυτά με τζάκι και πολλά διαφορετικά στοιχεία μεταξύ τους. Σας είπα, κανένα από τα δωμάτια δεν είναι ίδιο με άλλο. Σε όλα όμως κυριαρχούν τα υπέροχα ξύλινα πατώματα, τα ξύλινα δοκάρια οροφής, τα παλ χρώματα στους τοίχους (όπου δεν υπάρχει πέτρα), τα διαλεγμένα πλακάκια, τα αέρινα υφάσματα. Το διακοσμητικό στυλ υπογράφει ο Γιώργος Σταθόπουλος (ιδιοκτήτης του μικρού ξενώνα Xenon Apollonos στην Ερμούπολη της Σύρου). Την ευθύνη του φαγητού και του πρωινού έχει ο νεαρός ταλαντούχος σεφ Βαγγέλης Μπόμπος, ο οποίος τα πήγε πολύ καλά την καλοκαιρινή περίοδο. Το μενού βεβαίως θα αλλάξει για τους φθινοπωρινούς και χειμωνιάτικους μήνες.