8 τρόποι να την ψάξετε
Στιγμές και διαδρομές που υφαίνουν ένα όμορφο long weekend στην αντιφατική πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, που ξέρει να πλέκει την παλιομοδίτικη γοητεία με τη σύγχρονη αναζήτηση. Γειτονιές, μουσεία, καταστήματα, γεύσεις, ξενοδοχεία, εμπειρίες που πρέπει να αποθησαυρίσετε.
H Λισαβόνα έχει το χάρισμα να εκπλήσσει διαρκώς τους επισκέπτες της. Κι αυτό γιατί είναι μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που αναπτύσσεται με ιδιόρρυθμο τρόπο. Περπατάς, για παράδειγμα, στην Baixa, την καρδιά του ιστορικού κέντρου που δημιουργήθηκε μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1755, και νομίζεις ότι η ανάπτυξη της πόλης έχει σταματήσει πενήντα χρόνια πριν. Τα ιστορικά κτίρια είναι υποτυπωδώς επισκευασμένα, μικροσκοπικά καταστήματα αποπνέουν μια γλυκιά επαρχιώτικη μελαγχολία, στους πεζόδρομους με τα ασπρόμαυρα ψηφιδωτά ζαχαροπλαστεία art d,co διακόσμησης σερβίρουν καφέ και μικροσκοπικές τάρτες σε ντόπιους και τουρίστες. Μπαίνεις στο τραμ και κατευθύνεσαι στο Bel,m, τη γειτονιά του λιμανιού που τιμά τους θαλασσοπόρους με ένα μεγαλειώδες μνημείο. Κι εκεί, δίπλα στα τουριστικά αξιοθέατα, ανακαλύπτεις ένα υπερσύγχρονο «Πολιτιστικό Κέντρο», που επιβεβαιώνει τη δυναμική παρουσία της Πορτογαλίας στη σύγχρονη αρχιτεκτονική σκηνή και αποδεικνύει ότι οι Πορτογάλοι αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τα κονδύλια της Eυρωπαϊκής Ένωσης.
Μετά την περιήγηση στο «Μουσείο Ντιζάιν» και στις ενδιαφέρουσες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, αποφασίζεις να επισκεφθείς την Αλφάμα. Ακόμα μια βουτιά στο χρόνο: στενά δαιδαλώδη δρομάκια, ετοιμόρροπα σπίτια –κατοικίες ναυτικών και μεταναστών–, η περίφημη υπαίθρια αγορά «Το Παζάρι της Κλέφτρας», αλλά και το καλύτερο μέρος για να ανακαλύψεις την αυθεντική μελαγχολία των fados σε μισοσκότεινες ταβέρνες με ερασιτέχνες μουσικούς και άγνωστες τραγουδίστριες.
Η γνωριμία με τα διαφορετικά πρόσωπα της Λισαβόνας συνεχίζεται με τις πρωτοποριακές εκθέσεις στο Museu do Chiado, μια στάση για καφέ στο Caf, A Brasileira δίπλα στο μπρούντζινο άγαλμα του Φερνάντο Πεσόα, ψώνια στα μοδάτα μαγαζιά του αριστοκρατικού Chiado, βραδιές γεμάτες ένταση στα μπαράκια του Bairro Alto. Έξω από την πόλη, σε περιμένει η απεραντοσύνη του Ατλαντικού, στο φάρο Cabo da Roca, καταγεγραμμένο ως το «δυτικότερο άκρο της Ευρώπης».
Με τη σύντομη παραμονή μας στη Λισαβόνα κωδικοποιήσαμε οκτώ διαφορετικές «Εικόνες», κομμάτια από το παζλ της αντιφατικής ευρωπαϊκής πρωτεύουσας.
Είμαστε σίγουροι ότι στο επόμενο ταξίδι θα μας περιμένουν κι άλλες εκπλήξεις.
Γιατί η Λισαβόνα είναι μια πόλη που προστατεύει το παρελθόν της και αντιμετωπίζει με σοβαρότητα το μέλλον.
στους λαβύρινθους της Αλφάμα
Στην παλιά αραβική συνοικία της πόλης θα συναντήσετε το χαμογελαστό πρόσωπο της Λισαβόνας. Αυτή η πολύχρωμη γειτονιά είναι η μόνη που ουσιαστικά διασώθηκε από το μεγάλο σεισμό του 1755 και εκτυλίσσεται σε λαβυρινθώδη σοκάκια με σκαλοπάτια και λουλουδιασμένες αυλές. Εδώ, η μυρωδιά του ψητού μπακαλιάρου πλημμυρίζει τον αέρα και οι φωνές των παιδιών μπερδεύονται με το κουβεντολόι που στήνουν οι γειτόνισσες πάνω από τις απλωμένες στη μέση του δρόμου μπουγάδες. Η χαριτωμένη ασυναρτησία των σπιτιών όπου τα έντονα χρώματα στις προσόψεις εναλλάσσονται με τα ajulejos, τα ζωγραφιστά κεραμικά πλακάκια που συναντάει κανείς σε κάθε γωνιά της Πορτογαλίας, δίνει έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στη γειτονιά της Αλφάμα. Στην κορυφή του λόφου θα βρείτε το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου, το παλαιότερο της πόλης, που χτίστηκε από το βασιλιά Αλφόνσο όταν οι χριστιανοί κατάφεραν να διώξουν τους Μαυριτανούς από την περιοχή. Πολεμίστρες, καταπράσινοι κήποι αλλά και μαγευτική θέα στις κεραμιδένιες στέγες, στις όχθες του ποταμού και στην επιβλητική γέφυρα.
Η Αλφάμα θεωρείται η γειτονιά όπου γεννήθηκαν τα fados, τα λαϊκά τραγούδια που ξετυλίγουν όλη τη μελαγχολία της πορτογαλέζικης ψυχής. Μπορείτε να επισκεφθείτε το Casa do Fado e da Guitarra Portuguesa, ένα ιδιόρρυθμο μουσείο που αποκαλύπτει τις ρίζες της παραδοσιακής μουσικής μέσα από παλιές ηχογραφήσεις, αλλά αν θέλετε να απολαύσετε τα fados στην αυθεντική τους έκφραση θα πρέπει να φτάσετε στην Αλφάμα την ώρα που σκοτεινιάζει και τα τουριστικά γκρουπ εγκαταλείπουν τα στενά δρομάκια.
Τότε, οι μικρές ταβέρνες και τα λαϊκά καφενεία ανοίγουν τις πόρτες τους, οι μουσικοί κουρδίζουν τις κιθάρες και οι περαστικοί που στέκονται για ένα ποτήρι κρασί αρπάζουν το ρυθμό και τραγουδούν παλιές επιτυχίες χωρίς μικρόφωνα και προβολείς.
Κάθε Τρίτη και Σάββατο στο κέντρο της Αλφάμα στήνεται η μεγαλύτερη υπαίθρια αγορά της Λισαβόνας, γνωστή ως Feira da Ladra (Παζάρι της Κλέφτρας). Ένα τεράστιο παζάρι με αντίκες, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, παλιά βιβλία. Πραγματικός παράδεισος για όσους αποκρυπτογραφούν την ιστορία ενός τόπου μέσα από μεταχειρισμένα αντικείμενα περασμένων εποχών.
μουσεία: όχι απλώς ατραξιόν
Τα μουσεία της Λισαβόνας δεν συγκρίνονται σε μέγεθος με μητροπολιτικά μουσεία των μεγάλων πρωτευουσών. διατηρούν ένα πιο χαμηλότονο ύφος που ταιριάζει στην πόλη. Εμείς επισκεφθήκαμε τα must, το Εθνικό Μουσείο Ajulehos όπου εκτίθενται εξαιρετικά δείγματα από τα χαρακτηριστικά πλακάκια, και φυσικά το Μουσείο Γκιουλμπεκιάν που θεωρείται ένα από τα καλύτερα της Ευρώπης και στεγάζει την περίφημη συλλογή του Αρμένιου δωρητή.
Τα έργα τέχνης εκτίθενται με τρόπο που τα αναδεικνύει, παρά τις εγγενείς δυσκολίες της παρουσίασης – δεδομένου ότι τα εκθέματα προέρχονται από πολλές χώρες, καλύπτουν διαφορετικές ιστορικές περιόδους και κατατάσσονται σε ποικίλα ρεύματα τέχνης.
Όμως αυτά που πραγματικά μας εντυπωσίασαν είναι τα δύο πολιτιστικά ιδρύματα σύγχρονης τέχνης, που επιβεβαιώνουν τον αντιφατικό χαρακτήρα της πορτογαλικής πρωτεύουσας.
Το πρώτο είναι το Centro Cultural de Bel,m (Μπελέν ονομάζεται η περιοχή του λιμανιού), ένα εντυπωσιακά μοντέρνο οικοδόμημα που χτίστηκε πριν από λίγα χρόνια ακριβώς απέναντι από το περίφημο μοναστήρι των Ιερωνυμιτών (κλασικό αξιοθέατο της Λισαβόνας). Στους τεράστιους χώρους του πολιτιστικού κέντρου θα βρείτε ένα κομψό Μουσείο Ντιζάιν, διαφορετικές εκθέσεις φωτογραφίας, αρχιτεκτονικής, video art, μικρά καταστήματα-γκαλερί, ένα πολύ ενημερωμένο βιβλιοπωλείο, καφετέρια και εστιατόριο. Καθόλη τη διάρκεια του χρόνου υπάρχει πρόγραμμα πρωτοποριακών θεατρικών και χορευτικών παραστάσεων. Μπορείτε να ενημερωθείτε για τις εκδηλώσεις από την ιστοσελίδα www.ccb.pt.
Το δεύτερο είναι το Museu do Chiado (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης). Στους χώρους όπου κάποτε βρισκόταν το Μοναστήρι του Αγίου Φραγκίσκου είναι συγκεντρωμένη μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συλλογή σύγχρονων Πορτογάλων καλλιτεχνών, ενώ συχνά φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις σύγχρονης τέχνης. Πληροφορίες για τις τρέχουσες εκθέσεις στο www.museudochiado-ipmuseus.pt
shopping με χαρακτήρα
Στο κέντρο της Λισαβόνας και στα δρομάκια της γειτονιάς Chiado κρύβονται μαγαζιά με ατμόσφαιρα και περιεχόμενο που ξεφεύγει από τα παγκοσμιοποιημένα προϊόντα των πολυκαταστημάτων.
Είναι αυτές οι μικρές εκπλήξεις που κάνουν τη Λισαβόνα να ξεχωρίζει από τις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
• Στη στενή είσοδο του Luvaria Ulisees (Rua do Carmo 87A, Baixa) οι βιτρίνες φιλοξενούν μια απίστευτη ποικιλία από δερμάτινα γάντια. Θα διαλέξετε χρώμα και σχέδιο κι αν δεν βρείτε το σωστό μέγεθος, θα κάνετε την παραγγελία σας. Σε 24 ώρες θα παραλάβετε το ζευγάρι που ταιριάζει… γάντι στα δικά σας χέρια.
• Το Vellas Loreto (Rua do Loreto 53, Bairro Alto) είναι ένα κατάστημα που πουλάει αποκλειστικά κεριά. Χειροποίητα, κατασκευάζονται εδώ από το 1789 με μυστική συνταγή που περνάει από γενιά σε γενιά – χωρίς αυτό να αποκλείει τη δημιουργία νέων προϊόντων. Θα βρείτε κεριά σε κλασικό σχήμα με απρόβλεπτα αρώματα (πράσινο τσάι, μέλι), ενώ τα τελευταία… μοντέλα είναι κεριά με σχήματα και αρώματα λαχανικών και φρούτων!
• Ο παράδεισος των fados κρύβεται σε ένα μικρό μαγαζί με ύφος δεκαετίας του ’50.
Η τεράστια ασπρόμαυρη φωτογραφία που απεικονίζει την Αμάλια Ροντρίγκεζ στα νιάτα της στολίζει τη βιτρίνα του Discoteca Amalia (Rua de Aurea 272, Baixa). Εδώ, εκτός από τα «άπαντα» της βασίλισσας των fados, θα βρείτε CDs νέων καλλιτεχνών μαζί με παλιές και σπάνιες ηχογραφήσεις από τα αρχεία του πορτογαλικού ραδιοφώνου. Κυρίως όμως, θα συναντήσετε πωλητές πρόθυμους να σας δώσουν οποιαδήποτε πληροφορία γύρω από το είδος.
• Το Azevedo Rua (Praca Dom Pedro IV 72-73, Baixa) είναι παλιό καπελάδικο και βρίσκεται στην ίδια θέση από το 1886. Πολλά από τα καπέλα στα ράφια είναι κλασικά, αξεπέραστα μοντέλα, υπάρχουν όμως και πιο μοντέρνα σχέδια, οπότε μάλλον αποκλείεται να μη βρείτε κάποιο του γούστου σας.
• Αν θέλετε οπωσδήποτε να περάσετε από κάποιο εμπορικό κέντρο, προτείνουμε το Amazens do Chiado (Rua do Carmo 2, Chiado). Δεν είναι το μεγαλύτερο από τα πέντε που διαθέτει η Λισαβόνα, αλλά βρίσκεται στην καρδιά του κέντρου, φέρει την υπογραφή του αρχιτέκτονα Alvaro Siza στο σχεδιασμό του και τα εστιατόρια του τελευ-ταίου ορόφου προσφέρουν ωραιότατη θέα στο λόφο της Αλφάμα.
• Στα εμπορικά κέντρα, τα καταστήματα έχουν συνεχές ωράριο και μένουν ανοιχτά μέχρι τις 10 το βράδυ.
Τα μικρά μαγαζιά του κέντρου ανοίγουν από τις 9 μέχρι τη 1 το πρωί και από τις 3 μέχρι τις 7 το απόγευμα.
πέρα από τον bacalhau
Δοκιμάσαμε εξαιρετικά φρέσκα τυριά και πικάντικα αλλαντικά, απολαύσαμε μυρωδάτο καφέ σε καφενεία όπου σύχναζε ο Φερνάντο Πεσόα, υποκύψαμε στο γλυκό πειρασμό των pasteis de nata.
Οι γεύσεις της Πορτογαλίας ξεπερνούν το στερεότυπο του μαγειρεμένου με 365 τρόπους μπακαλιάρου.
Κατ’ αρχάς, μας εντυπωσίασε η ποιότητα του φαγητού, η άψογη εξυπηρέτηση και οι λογικές τιμές σε απλά εστιατόρια που επιλέξαμε τυχαία και όχι μέσα από τα must των ταξιδιωτικών οδηγών. Όταν έφτανε στο τραπέζι μας το φρέσκο ψωμί συνοδευόμενο, εκτός από το αναμενόμενο βούτυρο, με πατέ σαρδέλας και τόνου, η διάθεσή μας ανέβαινε. Φυσικά και δοκιμάσαμε μπακαλιάρο (με κρεμμύδια, με ντομάτα, με βραστές πατάτες). Δοκιμάσαμε επίσης γευστικότατο φρέσκο σολομό, αλλά και σαρδέλες μεγέθους γόπας. Λίγο πριν αρχίσουμε να… νιαουρίζουμε, ανακαλύψαμε (ευτυχώς) τα αλλαντικά και τα τυριά. Τα πορτογαλέζικα αλλαντικά θυμίζουν αρκετά αυτά της γειτονικής Ισπανίας. Φυσικά, θα βρείτε το περίφημο jamon και πικάντικα λουκάνικα chorizo, αλλά τα αγαπημένα των Πορτογάλων είναι τα morcelas (σκούρα λουκάνικα που παρασκευάζονται με το αίμα του ζώου). Η ποικιλία των τυριών περιλαμβάνει φρέσκο κατσικίσιο και μαλακό τυρί που θυμίζει το γαλλικό μπρι.
Όλα αυτά μπορείτε να τα ψωνίσετε στο ωραιότερο ντελικατέσεν της Λισαβόνας, το Manuel Tavares (Rua da Betesga 1A-B, Baixa). Δυο βήματα πιο πέρα, βρίσκεται το παλαιότερο ζαχαροπλαστείο της πόλης (από το 1829), το οποίο, εκτός από εξαιρετικά γλυκά, σερβίρει και μυρωδάτο caf, pingado (εσπρέσο με μια σταγόνα γάλα).
Οι καλύτερες διευθύνσεις για πόρτο και κρασί είναι το Casa Macario (Rua Augusta 272, Baixa) και το Napoleao (Rua dos Franqueiros 70, Baixa). Εκεί θα μάθετε την ιστορία του πόρτο, που δημιουργήθηκε από την έμπνευση των Πορτογάλων ναυτικών να προσθέσουν μπράντι στο κρασί για να το κάνουν πιο ανθεκτικό στα μακρινά ταξίδια, και θα ενημερωθείτε για τις χρονιές που έχουν δώσει την καλύτερη ποιότητα.
Για καφέ, ποτό ή ένα ελαφρύ γεύμα συστήνουμε ανεπιφύλακτα τα δύο ιστορικά καφέ της πόλης. Το Cafe A Brasileira (Rua Garrett 120, Chiado): τραπεζάκια έξω δίπλα στο μπρούντζινο άγαλμα του Φερνάντο Πεσόα και επιβλητικό ντεκόρ στο εσωτερικό με σκούρο ξύλο και αυτοκρατορικούς καθρέφτες. Στο Caf, Nicola (Praca Dom Pedro IV 24, Rossio), η Art D,co διακόσμηση δίνει μια νεανική νότα.
Το γλυκό της Λισαβόνας ονομάζεται pasteis de nata (μικρά ταρτάκια από σφολιάτα γεμισμένα με πλούσια κρέμα).
Θα τα βρείτε παντού (ακόμα και στον μπουφέ του πρωινού στα ξενοδοχεία), αλλά η καλύτερη διεύθυνση για να τα αγοράσετε βρίσκεται στο Bel,m (Pasteis de Bel,m, Rua de Bel,m 84-92), σε ένα παλιομοδίτικο ζαχαροπλαστείο που κρατάει μυστική τη συνταγή της επιτυχίας.
ξενοδοχεία
Lisboa-chic
Πρόκειται για μια αλυσίδα boutique ξενοδοχείων στο ιστορικό κέντρο της πόλης, που στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια με ιδιαίτερο χαρακτήρα. Υπό τη διαχείριση της οικογένειας των Πορτουγέζων ιδιοκτητών, σπουδαία οικοδομήματα της πορτογαλικής πρωτεύουσας έχουν ανακαινιστεί και μετατραπεί σε ατμοσφαιρικά ξενοδοχεία με ρομαντική διακόσμηση. Στα συν τους,
η πολύ καλή σχέση ποιότητας/τιμής.
• Το Heritage Av. Libertade είναι η νέα άφιξη, που πρόσφατα μπήκε στην πλατφόρμα των Epoque Ηotels. Βρίσκεται στην κεντρική λεωφόρο Avenida Libertade. Το ανακαινισμένο κτίριο του 18ου αιώνα έχει διακοσμηθεί από το γνωστό Πορτογάλο αρχιτέκτονα Miguel Cancio Martins, ενώ συνδυάζει άψογα τις παραδόσεις της πόλης με το σύγχρονο ντιζάιν και το class με την τεχνολογία. Το ξενοδοχείο διαθέτει 40 δωμάτια, 2 σουίτες, αίθουσα πρωινού, μπαρ και ένα μικρό γυμναστήριο.
• Το As Janelas Verdes στεγάζεται σ’ ένα παλάτσο του 18ου αιώνα που ανακαινίστηκε το 2002. Βρίσκεται σε μια ήσυχη γειτονιά, δίπλα στην Εθνική Πινακοθήκη και διαθέτει 29 δωμάτια με κλασική διακόσμηση, μερικά από τα οποία έχουν μπαλκόνι με θέα στις όχθες του ποταμού. Στα συν, ο καταπράσινος κήπος, όπου από την άνοιξη και μετά σερβίρεται το πρωινό.
• Το Hotel Britania θα γοητεύσει τους λάτρες του art d,co. Στεγάζεται σ’ ένα κτίριο του 1944, το οποίο, αν και ανακαινίστηκε το 2005, διατηρεί όλη την ατμόσφαιρα της εποχής στα έπιπλα και τη διακόσμηση. Διαθέτει 32 μεγάλα δωμάτια με μαρμάρινα μπάνια, άνετους κοινόχρηστους χώρους, μπαρ και βιβλιοθήκη.
• Το Solar do Castelo βρίσκεται στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Λισαβόνας – για την ακρίβεια, μέσα στο Κάστρο του Sao Jorge που δεσπόζει στο λόφο της Αλφάμα. Το ξενοδοχείο στεγάζεται σ’ ένα αρχοντικό του 18ου αιώνα, το οποίο ανακαινίστηκε το 2001, διατηρώντας αρκετά από τα στοιχεία του αρχικού κτίσματος. Τα 14 δωμάτια είναι διακοσμημένα σε κλασικό στιλ και «βλέπουν» σε εσωτερική αυλή.
• Το Lisboa Plaza είναι ένα ατμοσφαιρικό αστικό ξενοδοχείο που βρίσκεται λίγα μέτρα πίσω από την κεντρική Avenida Libertade. Πρωτολειτούργησε το 1953 και η τελευταία ανακαίνιση που έγινε το 2002 εκσυγχρόνισε τους χώρους διατηρώντας αναλλοίωτο το ρομαντικό ύφος της διακόσμησης. Τα 94 δωμάτια, αν και υστερούν λίγο σε μέγεθος, είναι λειτουργικά και έχουν πολύ άνετα μπάνια. Αν θέλετε περισσότερη άνεση χώρου, προτιμήστε μία από τις 12 σουίτες.
Περισσότερες πληροφορίες: www.heritage.pt.
η πόλη από ψηλά
Η Λισαβόνα, όπως και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, είναι χτισμένη πάνω σε επτά λόφους. Σε αντίθεση όμως με τη Ρώμη, για παράδειγμα, όπου αυτοί οι λόφοι είναι απλωμένοι σε μεγάλη έκταση, εδώ όλα είναι σε μικρή κλίμακα και οι λόφοι βρίσκονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι για να περπατήσετε από γειτονιά σε γειτονιά πρέπει να ανεβοκατεβαίνετε διαρκώς, διότι σε άλλο λόφο βρίσκεται η Αλφάμα και σε άλλο το Bairro Alto. Η λύση για να κάνετε οικονομία δυνάμεων ονομάζεται ασανσέρ, τελεφερίκ, τραμ. Τρεις έννοιες που είναι κάπως μπερδεμένες στον κυκλοφοριακό χάρτη της πόλης, αλλά που πετυχαίνουν να σας ανεβάσουν άκοπα στα ψηλά σημεία της.
Το πιο εντυπωσιακό ασανσέρ είναι το Elevador de Santa Justa, που σας μεταφέρει από την Baixa, μία από τις πιο κεντρικές γειτονιές της πόλης, στο Bairro Alto. Κατασκευασμένο το 1902 από τον μηχανικό Raul Mesnier du Ponsard (μαθητής και θαυμαστής του Άιφελ), συγκαταλέγεται στα αξιοθέατα της πόλης.
Σκελετός από λεπτοδουλεμένο μέταλλο και εντυπωσιακή καμπίνα με ξύλινα καθίσματα, η οποία θα σας ανεβάσει 45 μέτρα πάνω από το επίπεδο του δρόμου. Η θέα περιλαμβάνει κεραμιδένιες στέγες, πλατείες, το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και το ποτάμι.
Το Ascensor da Bica μοιάζει με μικρό τραμ, και κινούμενο πάνω σε ράγες θα σας φέρει από την περιοχή της Santa Catarina στη νοτιοδυτική πλευρά του Bairro Alto.
Το ίδιο στιλ έχουν και τα Ascensor da Gloria (συνδέει την Praca de Restauradores με το Sao Pedro de Alcantara) και το Ascensor do Lavra που ξεκινάει από το Largo da Anunciada και καταλήγει στη Rua Camara Pestana.
Ιδιαίτερα δημοφιλής στους επισκέπτες της πόλης είναι η γραμμή 28 του τραμ, που ανεβαίνει στην Αλφάμα χρησιμοποιώντας ένα παλιό μικρό βαγόνι – διασκεδαστικό σαν τρενάκι σε λούνα παρκ.
στα μπαράκια του Bairro Alto
Το Bairro Alto, η γειτονιά που στέκεται ψηλά, δίπλα στο αριστοκρατικό Chiado, είναι μία από τις παλαιότερες συνοικίες της Λισαβόνας. Στα τέλη του 16ου αιώνα άρχισαν να μετακομίζουν εδώ οι πλούσιοι της πόλης, που εγκατέλειπαν την «αραβοκρατούμενη» Αλφάμα. Όταν όμως το 19ο αιώνα η αριστοκρατία της Πορτογαλίας άρχισε να χάνει το χρήμα και την αίγλη της, το Bairro Alto γνώρισε κι αυτό την παρακμή. Τα παλιά αρχοντόσπιτα κατέρρεαν και οι πρώην αριστοκράτες αναγκάστηκαν να νοικιάσουν διαμερίσματα σε καλλιτέχνες και διανοούμενους. Έτσι, η ατμόσφαιρα της γειτονιάς άλλαξε οριστικά και τώρα πλέον συνδυάζει τη μελαγχολική γοητεία των παλιών σπιτιών με τη ζωντάνια των μικρών εστιατορίων, των μπαρ και των κλαμπ με ζωντανή μουσική που συγκεντρώνουν κάθε βράδυ πλήθη νεαρόκοσμου.
Από τα πιο δημοφιλή μπαρ είναι το Capela (Rua da Atalaia 45), ηλεκτρονικοί ήχοι σε ένα παλιό παρεκκλήσι, το Majong (Rua da Atalaia 3-5), χαμηλοί τόνοι και μποέμικη ατμόσφαιρα, Clube da Esquina (Rua da Barroca 30), εντυπωσιακό ντεκόρ-δυνατά κοκτέιλ, A Bicaense (Rua da Bica de Duarte Belo 42A), πολύ καλά live κάθε σαββατοκύριακο. Μην παραλείψετε επίσης να περάσετε από το Pavilh$o Chin-s, δηλαδή «Κινέζικο Περίπτερο» (Rua Dom Pedro V 89-91), ένα καφέ-μπαρ με διακόσμηση πολύ πιο πέρα από κάθε φαντασία: κάθε ελεύθερη επιφάνεια είναι καλυμμένη με βιτρίνες που φιλοξενούν προσωπικά αντικείμενα του ιδιοκτήτη (αισθητική που ξεπερνάει την έννοια του κιτς).
το δυτικότερο άκρο της Ευρώπης
Η πιο ενδιαφέρουσα εκδρομή που μπορείτε να κάνετε στα περίχωρα της Λισαβόνας είναι αυτή που οδηγεί στη γοητευτική κωμόπολη Σίντρα, 30 χλμ. δυτικά της Λισαβόνας. Η Σίντρα είναι χτισμένη σε ένα δροσερό καταπράσινο τοπίο με εξαιρετικό μικροκλίμα, γι’ αυτό και ήταν κάποτε τόπος παραθερισμού των Πορτογάλων βασιλιάδων, ενώ σήμερα είναι μια πόλη-ανοιχτό μουσείο που συντηρείται με τη φροντίδα της Ουνέσκο.
Δύο από τα παλάτια είναι επισκέψιμα και μπορείτε να θαυμάσετε την καταπληκτική διακόσμηση με μωσαϊκά και κεραμικά πλακάκια.
Η συνέχεια της διαδρομής θα σας φέρει στο ακρωτήρι Κάμπο ντα Ρόκα, όπου ένας φάρος στην κορυφή ενός εντυπωσιακού βράχου ορίζει το δυτικότερο άκρο της Ευρώπης. Τα αφρισμένα κύματα του Ατλαντικού συμπληρώνουν το εντυπωσιακό σκηνικό, κι αν επισκεφθείτε το τοπικό γραφείο Τουρισμού, θα πάρετε ένα επίσημο πιστοποιητικό του τύπου «Ναι, βρέθηκα κι εγώ στο δυτικότερο άκρο της Ευρώπης».
Η επιστροφή στη Λισαβόνα μπορεί να γίνει από τον παραλιακό δρόμο, που διασχίζει τα παραθαλάσσια θέρετρα Cascais και Estoril. Παραθεριστικές κατοικίες με την αίγλη περασμένων εποχών, πολυτελή ξενοδοχεία και αρκετές ακρογιαλιές σε σημεία όπου θεόρατοι βράχοι λειτουργούν ως κυματοθραύστες ανακόπτοντας την ορμή του ωκεανού.
Εκδρομές στη Σίντρα και οργανωμένες περιηγήσεις στα αξιοθέατά της πραγματοποιεί η εταιρεία Carristur, που ανήκει στον οργανισμό αστικών συγκοινωνιών και τα γραφεία της στεγάζονται σε δύο καλοδιατηρημένα βαγόνια του παλιού τραμ (στην Praca do Comercio, τη μεγάλη πλατεία όπου καταλήγει η Rua Augusta, ο εμπορικός πεζόδρομος του κέντρου). Για τις εκδρομές ενημερωθείτε και από την ιστοσελίδα: www.carristur.pt
