Βόλτες σε παλιές πόλεις και οικισμούς σε χρονοκάψουλα. Εξερευνήσεις σε ποτάμια και φαράγγια με μαγευτικούς καταρράκτες. Βουτιές σε μια ατέλειωτη ακτογραμμή δίχως χωροτακτικές ομπρελοξαπλώστρες. Αν η Μεσσηνία απολαμβάνει τον θαυμασμό του κόσμου με την στόφα της σταρ, υπάρχει ένα χαμηλών τόνων κομμάτι της στα δυτικά που ακόμη καταφέρνει να κρύβει θησαυρούς. Ο παραγνωρισμένος δήμος Τριφυλίας δεν έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά στον τουρισμό, αλλά λειτουργώντας χέρι- χέρι με τον πρωτογενή τομέα, ανάμεσα σε καρπουζοχώραφα και λιόδεντρα δείχνει να διαθέτει τα πάντα. Ακόμη και έναν πύργο του Άιφελ.
Κυπαρισσία, μια ζωντανή καρτποστάλ
Το όνομά της, λέει ο μύθος, το χρωστάει στον Κυπάρισσο, αγαπημένο φίλο του Απόλλωνα, που κατά λάθος σκότωσε το ιερό του ελάφι και από τον καημό του μεταμορφώθηκε στο κυπαρίσσι, το διαχρονικό σύμβολο πένθους. Κι όμως, τίποτε πένθιμο δεν έχει η Κυπαρισσία των 5000 κατοίκων, μια πόλη γεμάτη ζωντάνια και χρώμα, ανάμεσα στα νερά του Ιονίου.
Όλα τα βλέμματα -και οι κάμερες των κινητών- στρέφονται δικαίως στην Άνω Πόλη. Τα πλακόστρωτα καλντερίμια οδηγούν σε παλιά αρχοντικά με ξύλινα σαχνισιά, σε αυλές με γιασεμιά και σε πέτρινες κρήνες. Η Παζαρόβρυση, πιο γνωστή και ως "βρύση των προξενιών", συνεχίζει να κελαρύζει ιστορίες για ανεκπλήρωτους έρωτες και κρυφά φλερτ.
Λίγο πιο πάνω, το Κάστρο των Γιγάντων ή κάστρο της Αρκαδιάς στέκει θεμελιωμένο σε κυκλώπεια τείχη, σαν να το έχτισαν όντως υπερφυσικά χέρια. Αυτή η αρχαία ακρόπολη της περιοχής γνώρισε Βυζαντινούς, Φράγκους, Ενετούς και Οθωμανούς, θυμίζοντας σήμερα την πολυκύμαντη ιστορία της περιοχής. Από εδώ, το βλέμμα χάνεται στο απέραντο Ιόνιο, καθώς σε καθαρές μέρες διακρίνονται Κεφαλονιά και Ζάκυνθος.
Και αν όλες αυτές οι πτυχές της ιστορίας κερδίζουν το ενδιαφέρον, η γαστρονομική σκηνή της Κυπαρισσίας στέκεται αντάξια της γοητείας της πόλης. Ξεκινώντας από την Άνω Πόλη, η "Παλιά Αγορά" (2761 062184) προσφέρει εμπειρία υψηλού επιπέδου: από το αρνίσιο κότσι με κουσκούς μέχρι τις κροκέτες "γεμιστά" και φυσικά την παραδοσιακή γουρνοπούλα. Για πιο καθημερινό αλλά εξίσου νόστιμο φαγητό, το "Παραμυθάκι" (2761 024823) παραμένει σταθερή αξία. Σπιτικά μαγειρευτά που εξαφανίζονται πριν το μεσημέρι, σερβιρισμένα σε άνετη βεράντα με χαλαρή, παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Με industrial αισθητική και comfort μενού, το "Black Pepper" (27610 24930), αποτελεί μια σύγχρονη all-day πρόταση. Κι όταν πέσει η νύχτα, το "Athenolia Wine Bar" (2761 024411), στο roof garden του Apollo Resort Art Hotel, σάς ταξιδεύει μέσα από 90+ ετικέτες κρασιών, με τη θέα στο Ιόνιο να κάνει κάθε ποτήρι ξεχωριστό.
Όπου μπλε, Ιόνιο
Σαν αμμουδερό τόξο που αγκαλιάζει το Ιόνιο απλώνεται ο Κυπαρισσιακός κόλπος, ένας παράδεισος όπου το πράσινο και το γαλάζιο συμπλέκονται με τρόπο μαγικό. Ατελείωτες παραλίες με ψιλή άμμο, πευκοδάση που φτάνουν σχεδόν ως το κύμα, με φόντο ένα αμμοθινικό οικοσύστημα παγκόσμιας σημασίας, ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000, καθώς εδώ γεννιούνται κάθε χρόνο οι χελώνες Καρέτα-Καρέτα. Κι αν στο παρελθόν δεν έλειψαν όσοι ονειρεύτηκαν πολυτελείς κατοικίες στην περιοχή, η πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ έβαλε φρένο στις παρανομίες κοντά στην παραλία Αγιαννάκη, υπενθυμίζοντας ότι η προστασία της φύσης προηγείται του κέρδους.
Ακριβοθώρητη πρωταγωνίστρια μας, λοιπόν, η παραλία Αγιαννάκη που στήνει την πιο εντυπωσιακή σκηνή. Χρυσαφένια άμμος όσο φτάνει το μάτι, ένα σκηνικό που απογειώνεται κάθε απόγευμα με το θεατρικό ηλιοβασίλεμα απέναντι στη Ζάκυνθο και στις Στροφάδες. Αν αναζητάτε μποέμ ατμόσφαιρα, το beach bar "Ονειροπαγίδα" δίνει τον τόνο με κοκτέιλ και μουσική που σε χαλαρώνει όσο τίποτα.
Στο Καλό Νερό, η διάθεση ανεβαίνει. Γεμάτο καντίνες, ταβερνάκια και beach bar, γίνεται το ιδανικό σημείο κυρίως για surfers και aficionados των water sports που βρίσκουν εδώ κύματα και εξοπλισμό. Στους πρόποδες του πευκοδάσους και δίπλα στις εκβολές της Νέδας, σαν φυσικό σύνορο, η Ελαία με background της μυρτιές φιλοξενεί λουόμενους αλλά και πολλά νεογέννητα χελωνάκια.
Λίκνο της χαλαρής beach life – χάρη στο cool beach bar της, η παραλία Καρτελάς εστιάζει στα κρυστάλλινα νερά και την ακατέργαστη φυσική ομορφιά. Λίγα χιλιόμετρα μακριά, το Στόμιο κρύβεται κάτω από τη φήμη άλλων παραλιών, αλλά όσοι το γνωρίζουν ξέρουν πως είναι μια από τις πιο όμορφες γωνιές της Μεσσηνίας. Για όσους δεν αγαπούν τις οργανωμένες συνθήκες, υπάρχει πάντοτε η πιο ατμοσφαιρική και ταυτόχρονα άγνωστη παραλία της περιοχής, ο Μπάρλας με φόντο τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς των βράχων. Κολύμπι μέσα σε σπηλιές μοναδικού φυσικού κάλλους και εξερεύνηση ενός παρθένου τοπίου συμπυκνώνουν την εμπειρία. Τέλος, η Σανί, μια από τις πιο κοσμικές της περιοχής διαθέτει beach bar και όλα τα comfort. Ωστόσο, αν ορέγεσαι απομόνωση, θα πρέπει να περπατήσεις λίγο αριστερά της παραλίας και να απλώσεις την πετσέτα σου μακριά από το οργανωμένο κομμάτι.
Από την Μαραθόπολη στην Πρώτη
Γραφικό ψαροχώρι καλά κρυμμένο από τις ορδές των τουριστών, η Μαραθόπολη είναι το off radar μπαλκόνι της Μεσσηνίας στο Ιόνιο. Άγρια βράχια, ένα λιμανάκι γεμάτο βάρκες κι απέναντι το νησί Πρώτη να παίζει τον ρόλο του σκηνικού σε ηλιοβασιλέματα που κερδίζουν χωρίς αντίπαλο. Σε αυτό το σκηνικό, συνδυάζοντας την οικειότητα ενός στεκιού με ένα από τα πιο δυνατά brunch στην περιοχή, το "Riki" (2763061399) επιβεβαιώνει ότι εκτός από το μοναδικό του ηλιοβασίλεμα είναι προικισμένο και με μια δυνατή μεσογειακή κουζίνα. Πιο δίπλα, το ψαροφαγικό εστιατόριο "Panorama" (2763061121) με θέα στο νησάκι της Πρώτης και τραπέζια σχεδόν πάνω στο κύμα, συστήνει με πάθος την αυθεντική γεύση της θάλασσας, με ξινό τραχανά με καλαμάρι και ροφομακαρονάδα.
Σε απόσταση μόλις ενός ναυτικού μιλίου, η Πρώτη αποκαλύπτει τον δικό της μύθο. Με σχήμα κροκόδειλου και ιστορία πειρατικού καταφυγίου, το ακατοίκητο νησί μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από σελίδα επικής ναυτικής αφήγησης. Στη σιωπή του φιλοξενεί την Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Γοργοπηγής και παραλίες με τιρκουάζ νερά. Η Βουρλιά προσφέρει μια εξωτική όαση γαλήνης, όσο κάτω από τα νερά της αναπαύεται το ναυάγιο του "Ανουάρ". Για τους ρομαντικούς ή τους ιστοριοδίφες, στον κόλπο του Γραμμένου, αρχαίες επιγραφές λαξευμένες στον βράχο αφηγούνται αθόρυβα ιστορίες θεών, και ναυτικών.
Κελαρύζοντας στα νερά της Νέδας
Αλλόκοσμη ομορφιά, ειδυλλιακά τοπία και εντυπωσιακές εναλλαγές. Δεν θα περιμέναμε τίποτε λιγότερο από το μεγαλύτερο θηλυκό ποτάμι της Ελλάδας. Η Νέδα είναι τοπ προορισμός ακόμη και για τους λιγότερο εξοικειωμένους με την φύση. Ξεκινάς από τη γέφυρα που συνδέει τα Πλατάνια με τη Φιγαλεία και σε λίγα λεπτά βρίσκεσαι μέσα σε ένα δροσερό σκηνικό. Το φαράγγι στενεύει τόσο που σε κάποια σημεία χωράει μόλις ενάμιση μέτρο. Ακολουθείς το μονοπάτι κι έπειτα ανοίγεται μπροστά σου η εικόνα που σε αποζημιώνει: καταρράκτες που πέφτουν ορμητικά σε τιρκουάζ βάθρες. Παρότι πρόκειται για μια μοναδική εμπειρία, δεν είναι απαραίτητο να επιδοθεί κανείς σε διάσχιση φαραγγιού για να δει τις ομορφιές του ποταμού. Η διαδρομή με αυτοκίνητο ως το κοντινότερο σημείο για το μονοπάτι είναι σχετικά εύκολη, με εξαίρεση τα τελευταία 5 χλμ. χωματόδρομου. Από εκεί, η πεζοπορία μέχρι τον πρώτο καταρράκτη είναι υπόθεση λίγων λεπτών.
Από την άλλη πλευρά, το χωριό Πλατάνια δίνει τη δική του γείωση. Σκαρφαλωμένο στα 525 μέτρα, με πέτρινα σπίτια, την εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, τον πύργο του Μπάρμπα Αλέκου από τον 19ο αιώνα και τρεχούμενα νερά, έχει μια ήρεμη αίσθηση που ισορροπεί ιδανικά με την ένταση του ποταμιού. Εκτός από τα αξιοθέατα, η στάση για φαγητό είναι must: η ταβέρνα "Πλατάνια" και ο "Άγιος Γεώργιος" σερβίρουν σπιτικές γεύσεις, ότι πρέπει μετά την πεζοπορία.
Last call to Paris
Το πιο αναγνωρίσιμο αξιοθέατο του κόσμου έχει ένα πιο "μικρόσωμο" δίδυμο αδερφάκι στην Μεσσηνία, που με το μόλις 26 μέτρων ύψος του κλέβει καρδιές και κλικς. Χρειάστηκε η τρελή έμπνευση του ομογενούς γιατρού Χαράλαμπου Φουρναράκη που είδε στα Φιλιατρά ένα "μικρό Παρίσι" της Μεσσηνίας. Εγένετο, λοιπόν, το 1960 ένα μικρό ομοίωμα του Πύργου του Άιφελ στη βορειοδυτική είσοδο της πόλης και από τότε αποτελεί δικαίως σήμα κατατεθέν της πόλης. Μην αφήσετε όμως το "Παρίσι" να σας ξεμυαλίσει αφού λίγο πιο κάτω, η Πλατεία Καποδιστρίου φιλοξενεί το βενετσιάνικο σιντριβάνι και το ρολόι του Δημαρχείου, κατασκευές του 19ου αιώνα.
Σε λιγότερο από μισή ώρα από τα Φιλιατρά κείτεται στους πρόποδες του όρους Αιγάλεω η Χριστιανούπολη, η ιστορία της οποίας ζωντανεύει στον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Ο βυζαντινός ναός του 11ου αιώνα, επιβλητικός και εντυπωσιακά διακοσμημένος, συγκρίνεται με την Αγιά Σοφιά, κερδίζοντας τον τίτλο "στολίδι του Μοριά". Περπατώντας στα λιθόστρωτα δρομάκια του χωριού, νιώθεις τον χρόνο να στέκεται ανάμεσα στα ερείπια του αρχαίου οικισμού και τα σημάδια της Βυζαντινής ακμής.
Αναζητώντας λίγο ακόμη τα ίχνη της ιστορίας φτάνουμε στις "Μυκήνες της Δυτικής Πελοποννήσου". Στον λόφο της Περιστεριάς, που οχυρώνεται από τρεις πλευρές, ξεδιπλώνεται η ιστορία της Δυτικής Πελοποννήσου. Θολωτοί τάφοι, σπίτια και ένα μικρό ανάκτορο μαρτυρούν την παρουσία ανθρώπων από τη Μεσοελλαδική περίοδο, ενώ κομμάτια αγγείων φέρνουν στο φως παλαιότερες χρήσεις του χώρου. Από τη βόρεια πλευρά ξεκινά το μονοπάτι προς το Φαράγγι με τους σταλακτίτες, όπου σε 30 λεπτά ανάμεσα σε ψηλά πλατάνια και τρεχούμενα νερά, αποκαλύπτεται ένα δροσερό σκηνικό όπου οι σταλακτίτες κρέμονται πάνω από μικρές πισίνες νερού.
Ευχαριστούμε το @trifylia_view για τις πληροφορίες και την παραχώρηση ορισμένων φωτογραφιών
Διαβάστε Επίσης
