Ιδανική για ένα road trip που θα ικανοποιήσει και τις πέντε αισθήσεις, η γοητευτική Απουλία φημίζεται για τις ασβεστωμένες πόλεις πάνω σε λόφους, τις αγροτικές εκτάσεις αιώνων γύρω από τις εξοχικές masserias του 18ου αιώνα, που σήμερα έχουν μετατραπεί σε boutique hotels, και τα μοναδικά trulli, τις πέτρινες, ασβεστωμένες καλύβες με τις χαρακτηριστικές κωνικές στέγες. Ελάτε να τα γυρίσουμε μαζί, σε ένα ταξίδι που δεν μοιάζει με κανένα.
Πρώτη Στάση: Polignano A Mare
Το Polignano a Mare μοιάζει σαν να γεννήθηκε από τα κύματα. Σκαρφαλωμένο σ’ ένα βράχο ασβεστόλιθου, ύψους 20 μέτρων, πάνω από τα κρυστάλλινα νερά της Αδριατικής, αποκαλείται διόλου τυχαία το "γαλάζιο διαμάντι" της Απουλίας. Μ’ ένα σάντουιτς με χταπόδι και burrata που ανακαλύψαμε στη Via Roma ανά χείρας, ξεχυθήκαμε στα σοκάκια του. Η μικροσκοπική παλιά πόλη που είδαμε μπαίνοντας από την πύλη Porta Vecchia, τα γοητευτικά λευκά πλακόστρωτα δρομάκια, οι παλιές εκκλησίες, τα γραφικά μπαλκονάκια με τις ανθισμένες γλάστρες και τα γεμάτα κόσμο cafés μάς οδήγησαν χωρίς να το καταλάβουμε σε μια από τις τρεις πανοραμικές βεράντες με εκπληκτική θέα στην Αδριατική.
Αν κάποτε περπατήσετε στα σοκάκια του και ξαφνικά σας έρθουν στα χείλη οι στίχοι "Volare oh, oh/ Cantare oh, oh, oh/ Nel blu dipinto di blu/ Felice distare lassù", μην απορήσετε. Από αυτό το μέρος κατάγεται και ο σπουδαίος Domenico Modugno, δημιουργός του τραγουδιού. Εμείς φτάσαμε Κυριακή, ημέρα διεξαγωγής του καθιερωμένου cliff diving της Redbull. Ο ήλιος έλαμπε και η πολυφωτογραφημένη μικρή παραλία Cala Porto με τη ρωμαϊκή της γέφυρα ήταν η πιο γεμάτη που έχω δει ποτέ. Ακόμη κι από εκεί ψηλά, όμως, μπορούσα να απολαύσω τα διαυγή νερά της θάλασσας: ένα μπλε διαμάντι που ήθελες να πάρεις μαζί σου.
Δεύτερη Στάση: Monopoli
Αν έπρεπε να συνοψίσω τη Monopoli σε δύο φράσεις, η πρώτη θα ήταν πως αποτελεί έναν γοητευτικό λαβύρινθο από σοκάκια, γεμάτα γλάστρες με λουλούδια και η δεύτερη θα αφορούσε τους κατοίκους της και τη ζεστασιά που αποπνέουν όχι μόνο στους επισκέπτες, αλλά και μεταξύ τους. Η Monopoli θυμίζει τις παλιές καλές εποχές της Ελλάδας, όταν οι γείτονες μαζεύονταν με τις καρέκλες τους στο δρόμο και κουβέντιαζαν όλοι μαζί ή οι νοικοκυρές έβγαιναν στα μπαλκονάκια τους και συνομιλούσαν με τις απέναντι.
Και αν αυτή η μικρή πόλη ήταν ήχος, θα ήταν σίγουρα αυτός των μαχαιροπίρουνων που χτυπάνε στα πιάτα. Μοιάζει σαν οι άνθρωποι εδώ να τρώνε όλη την ώρα! Περπατάς στα σοκάκια και οι μυρωδιές της σπιτικής ιταλικής κουζίνας σου σπάνε τη μύτη κάθε λεπτό της μέρας. Μια αρχαία, μικρή πόλη, με όμορφη αρχιτεκτονική με μπαρόκ στοιχεία, που αποπνέει ελληνική αύρα στο ιστορικό της κέντρο, η Monopoli είναι κυρίως η πόλη που σε κάνει να νιώθεις πως είσαι μέλος αυτής της αρχετυπικής ιταλικής οικογένειας που γελάει δυνατά, γύρω από ένα τραπέζι με πεντανόστιμα φαγητά, και έχει τη διάθεση να πιάσει κουβέντα με όλους όσους συναντά στο δρόμο. Στη δική μας περίπτωση, μας επιφύλασσε και μερικές πολύ χαρακτηριστικές εμπειρίες. Όπως το γύρισμα ενός μιούζικαλ εποχής που πετύχαμε στην παραλία Cala Porta Vechia (θα τη βρείτε πολύ εύκολα με μια βόλτα στην πόλη), το πεπόνι που μας κέρασε ο πλανόδιος πωλητής στη μέση του δρόμου ή ο ηλικιωμένος τσαγκάρης που μας οδήγησε στο γεμάτο φωτογραφίες μικροσκοπικό εργαστήρι του και, φυσικά, ο μουσικός με την κιθάρα του, που τραγουδούσε "Viva Pauline, welcome to Monopoli!" – μην ανησυχείτε, ο στίχος προσωποποιείται κάθε φορά, θα το κάνει και για εσάς αφού ρωτήσει το όνομά σας.
Τρίτη Στάση: Ostuni
Ένας ωκεανός από ελαιόδεντρα, η Valle d’ Itria, ξεδιπλώθηκε μπροστά μας καθώς φτάναμε στο καρτποστολικό Ostuni. Θα το αναγνωρίσετε από μακριά: Μια κατάλευκη οχυρή και περιτειχισμένη πόλη, δεν περνά εύκολα απαρατήρητη. Περιπλανηθήκαμε για ώρες στο λαβύρινθο από πλακόστρωτα σοκάκια, τις γραφικές καμάρες, τις πράσινες και μπλε πόρτες του, τις μπαρόκ εκκλησίες, τους κήπους και τα palazzi ιστορικών οικογενειών του τόπου. Μια γραφική πόλη με ιστορική αύρα και θέα στην Αδριατική θάλασσα.
Στο Ostuni είχαμε την τύχη να μείνουμε σε μια παραμυθένια masseria με κωνικούς τρούλους, μια χαρακτηριστική οχυρωμένη αγροικία, απ’ αυτές που συναντάς συχνά στην Απουλία. Περιβάλλονται από λιβάδια, ελαιώνες και βοσκοτόπια. Χρησιμοποιούνταν από τους γαιοκτήμονες ως αποθήκες σιτηρών και κελάρια για κρασί ή τυριά από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα και κατοικούνταν τους καλοκαιρινούς μήνες. Σήμερα πολλές masserias έχουν μετατραπεί σε boutique hotels και το να μείνετε σε κάποια από αυτές συνιστά πραγματική εμπειρία, αν και μεγαλύτερη θα έλεγα πως είναι τo να φάτε εκεί, καθώς μαγειρεύουν με παραδοσιακά προϊόντα, πολλές φορές παραγωγής τους.
Τέταρτη Στάση: Alberobello
Μια μικρή πόλη, με γραφικά λευκά σπιτάκια και κωνικούς τρούλους έχει ό,τι χρειάζεται για να σε μεταφέρει σε κάποιο μεσαιωνικό παραμύθι. Και όμως, το παραμυθένιο Alberobello υπάρχει στην πραγματικότητα. Η ιστορία αυτών των πολύ ιδιαίτερων σπιτιών συνδέεται με το Βασίλειο της Νάπολης του 15ου αιώνα. Οι κάτοικοι κατέφυγαν σε αυτή την τεχνική κατασκευής χωρίς κονίαμα, για να μπορούν εύκολα να γκρεμίζουν τα σπίτια τους (όταν μάθαιναν ότι φτάνουν οι φοροεισπράκτορες) και να τα ξαναφτιάχνουν, ώστε να αποφεύγουν τη βαριά φορολογία. Η διαμονή σε trullo είναι μοναδική εμπειρία, ιδιαίτερα στην περιοχή Aia Piccola district. Εκείνο το πρώτο βράδυ, περπατώντας στα σοκάκια, ανάμεσα στα trulli, δεν ήμασταν σίγουροι αν ονειρευόμαστε ή όλα όσα ζούμε είναι, όντως, πραγματικότητα. Πολλοί από τους τρούλους έχουν πάνω τους ζωγραφισμένα προστατευτικά και αποτροπαϊκά σύμβολα, για να απομακρύνουν το κακό. Μάλιστα, σ’ ένα μαγαζάκι με τουριστικά βρήκαμε φυλλάδια με επεξηγήσεις των συμβόλων σε πολλές γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά. Τα περισσότερα σύμβολα είναι πλανητικά και ζωδιακά, αλλά και χριστιανικά, όπως η τρίαινα που συμβολίζει την Αγία Τριάδα, ή παγανιστικά, όπως ο σταυρός σε σχήμα δέντρου που ενώνει τους τρεις κόσμους (τον πάνω, τον κάτω και τον επίγειο).
Το Alberobello είναι χάρμα οφθαλμών! Αξίζει να το δείτε, να το περπατήσετε, να το γευτείτε και να το χορτάσετε. Κι αν ο υπερτουρισμός των τελευταίων ετών έχει κλέψει κάτι από την ομορφιά του, εσείς ξεκινήστε τη βόλτα σας από νωρίς το πρωί, για να πάρετε μια χορταστική γεύση προτού φτάσουν οι ορδές των τουριστών, κι ύστερα επαναλάβετέ την αργά το απόγευμα, όταν οι περισσότεροι θα έχουν αναχωρήσει.
Πέμπτη Στάση: Locotorondo
Αυτό το μαγευτικό roadtrip με άρωμα Ιταλίας ολοκληρώθηκε στο Locorotondo, ένα από τα πιο όμορφα χωριά της Ιταλίας, όπως το αποκαλούν χαρακτηριστικά ("borghi più belli d’Italia"). Για λίγες ώρες απλώς χαθήκαμε στα γραφικά σοκάκια του. Χωρίς ορδές τουριστών, το Locorotondo είναι μια ατραξιόν από μόνο του. Σκαρφαλωμένο σ’ ένα λόφο, με ένα λαβύρινθο από ασβεστωμένα σοκάκια, μπαρόκ καμάρες και vintage προσόψεις σε προκαλεί να γίνεις αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν "flâneur", να περιπλανιέσαι δηλαδή χωρίς συγκεκριμένο σκοπό, απλώς αποτυπώνοντας στη μνήμη σου ό,τι σου κινεί το ενδιαφέρον.
3 Παραδοσιακά Πιάτα της Απούλιας
Orecchiette con le Cime di Rapa, φρέσκα ζυμαρικά που το σχήμα τους θυμίζει μικρό αυτί, μαγειρεμένα με γογγύλια – θα τα βρείτε και με πολλούς άλλους συνδυασμούς.
Bombette, μικρά ρολά από κρέας γεμιστά με τυρί και μπαχαρικά.
Panzerotti, ένα είδος καλτσόνε, τηγανητό και γεμιστό με μοτσαρέλα και ντομάτα ή μοτσαρέλα και ζαμπόν.
Απούλια Data
Πως θα πάτε
Αεροπορικώς μέχρι το Μπάρι και στη συνέχεια (αν δεν νοικιάσετε αμάξι) με το τρένο μέχρι το Polignano a Mare. Η διαδρομή διαρκεί 27 λεπτά, η συχνότητα των δρομολογίων είναι κάθε 30 λεπτά περίπου και το κόστος 3 ευρώ. Οι συνδέσεις μεταξύ των πόλεων είναι συχνές, γρήγορες και οικονομικές.
Που να μείνετε
Στο "Giovi Relais" στο κέντρο του Polignano a Mare και 5 λεπτά από τη θάλασσα. Στο κοσμοπολίτικο "Don Ferrante" στη Monopoli. Στην παραμυθένια "Masseria Grieco" με τους κωνικούς τρούλους στο Ostuni. Στο ιστορικό "Palazzo Scotto" στο Alberobello.
Που να φάτε
Στο εστιατόριο "Grotta Ardito" στο Polignano a Mare για φρέσκα ψάρια και γευστικούς θαλασσινούς μεζέδες, αλλά και μαγευτική θέα στη θάλασσα, αν προλάβετε το τραπέζι στο μπαλκονάκι, και στο "Grotta Palazzese", ένα εστιατόριο μέσα σε φυσική θαλάσσια σπηλιά. Στο Ostuni, δοκιμάστε το εστιατόριο "Tito Schipa" και για ρομαντζάδα την Taverna della Gelosia. Στο Alberobello, στο trullo "Trattoria Terra Madre", το concept είναι πολύ απλό: σπορά, καλλιέργεια, συγκομιδή και μόνο βιολογικά υλικά. Στο Locorotondo, δειπνήστε στο εστιατόριο "Bina Ristorante di Puglia".
Από την Πωλίνα Παρασκευοπούλου
