Είναι από τους προορισμούς εκείνους που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε comfort. Απέχει μόλις δυόμισι ώρες από την πρωτεύουσα (η μιάμιση ώρα είναι στην ασφαλή, επιτέλους, εθνική οδό Αθηνών-Πατρών και μόνο τα τελευταία 35 χιλιόμετρα σε επαρχιακό δρόμο με στροφές), διαθέτει όλα τα απαραίτητα για διαμονή, φαγητό, καφέ και –το σημαντικότερο;– είναι καταπράσινη και ευχάριστα δροσερή. Ίσως εδώ να χρειαστεί να ανάψετε και τζάκι για πρώτη φορά φέτος το φθινόπωρο. Και γιατί όχι;
Η Ζαρούχλα, λοιπόν, δεν θέλει πολλή προετοιμασία. Θέλει μονάχα παπούτσια για περπάτημα και ζακέτα ή μπουφάν (όσο να ’ναι έχει παραπάνω κρύο εδώ πέρα). Θέλει επίσης μερικά σνακ, ειδικά αν έχετε σκοπό να σταματήσετε στη λίμνη Τσιβλού προτού φτάσετε στον τελικό προορισμό σας (το οποίο και σας προτείνουμε). Η λίμνη βρίσκεται 13 χλμ. πριν από τη Ζαρούχλα και αν έχετε ξεκινήσει νωρίς το πρωί, είναι ό,τι πρέπει για να κάνετε στάση για περπάτημα, τσαλαβούτημα ποδιών (ή βουτιά αν έχετε τα κουράγια), παιχνίδι στις όχθες της (αν είστε με παιδιά) και οπωσδήποτε πικνίκ, καθώς –ως γνωστόν– η φύση φέρνει... πείνα. Στα πέριξ της λίμνης, υπάρχουν κάποιοι ξύλινοι πάγκοι για να απλώσετε τις λιχουδιές σας, εκτός αν προτιμάτε να πλησιάσετε περισσότερο το νερό και να χρησιμοποιήσετε ψάθα ή κουβέρτα. Για την ιστορία, η λίμνη Τσιβλού δημιουργήθηκε μόλις το 1912, όταν σημειώθηκε κατολίσθηση μέσα σ’ ένα πυκνό ελατόδασος και σε υψόμετρο 800 μ., μετά το φράξιμο του ποταμού Κράθη.
Ξεχωριστή και... αναγκαία
Το παράδοξο με τη Ζαρούχλα, που κατά μία έννοια βρίσκεται (και αναπτύχθηκε) στη σκιά των Καλαβρύτων, είναι ότι ακόμα και σήμερα παραμένει άγνωστη σε ουκ ολίγους ταξιδιώτες. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αυτοί που κάποτε την ανακάλυψαν, γρήγορα μετατράπηκαν σε μεγάλους fan της και την επιλέγουν πλέον καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, καθώς ποιος λέει όχι σε λίγη δροσιά παραπάνω το καλοκαίρι ή στο παιχνίδι με τα χιόνια το χειμώνα; Και μάλιστα, χωρίς συνωστισμό;
Να, λοιπόν, τι είναι αυτό που καθιστά τη Ζαρούχλα ξεχωριστή και... αναγκαία. Είναι μεν τουριστική, με το σύνολο σχεδόν των κτιρίων της, είτε πρόκειται για σπίτια είτε για καταλύματα και χώρους εστιάσης να είναι πετρόχτιστα, καινούργια ή αναπαλαιωμένα –δείτε τον εντυπωσιακό Πύργο της Ζαρούχλας (16ος-17ος αιώνας) που διατηρείται σε άριστη κατάσταση, στεγάζοντας έναν όμορφο ορεινό ξενώνα–, αλλά και προσιτή. Είναι ιδανικό ορμητήριο για μικρά και μεγάλα περπατήματα στο δάσος που την περιβάλλει, ανάμεσα σε καρυδιές, καστανιές, πλατάνια, πεύκα και έλατα (προσοχή γιατί κάποιες πεζοπορικές διαδρομές, όπως, για παράδειγμα, στα Ύδατα Στυγός, πρέπει να γίνονται την κατάλληλη εποχή και οπωσδήποτε οργανωμένα), ενώ είναι ιδιαιτέρως ευχάριστη η βόλτα και εντός οικισμού, με μόνιμο ήχο στο background το κελάρυσμα του νερού από τα ρυάκια που κυλούν τριγύρω.
Δεν είναι όμως μόνο ο ήχος του νερού που ακούγεται ευχάριστα στ’ αφτιά κατοίκων και περαστικών στη Ζαρούχλα. Είναι και οι μουσικές που θα απολαύσετε στο cafe-jazz bar «Στο Ρέμα», με τα νόστιμα χειροποίητα γλυκά και τις ενδιαφέρουσες προτάσεις των ιδιοκτητών, σε περίπτωση που δεν έχετε σκοπό να τεμπελιάσετε, αλλά θέλετε να γνωρίσετε καλύτερα την περιοχή.
Αποδράσεις στα πέριξ
Από τη Ζαρούχλα μπορείτε να οδηγήσετε ένα 20λεπτο μέχρι το χωριό Σόλος και τη «Βρύση της Γκόλφως», το σημείο όπου... συναντιούνταν οι τραγικοί ήρωες του συγγραφέα Σπύρου Περεσιάδη, ο οποίος, γεννημένος στο παρακείμενο Μεσορούγι, έγραψε το 1893 ένα από τα εμβληματικότερα έργα του νεοελληνικού θεάτρου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι, την ίδια εκείνη χρονιά, η «Γκόλφω» πρωτοπαρουσιάστηκε θεατρικά στην Ακράτα, προτού ταξιδέψει στην Αθήνα και έπειτα σε όλη την Ελλάδα μέχρι και τις μέρες μας. Μεταφερόμενη δε στη μεγάλη οθόνη, συνιστά την πρώτη μεγάλου μήκους (βωβή) ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, η οποία προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1914 – η κόπια της όμως έχει χαθεί.
Συνεχίζοντας από εδώ το «σκαρφάλωμα» στον Χελμό, θα χρειαστείτε άλλη μισή ώρα οδήγησης μέχρι το χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων, το οποίο είναι ακόμα κλειστό, ενώ σε άλλα 20 λεπτά θα έχετε φτάσει πια στα Καλάβρυτα· μια ενδιαφέρουσα ορεινή διαδρομή που όσο ψηλότερα ανεβαίνει τόσο πιο πολλά έλατα την αγκαλιάζουν, ωσότου το τοπίο γίνει αλπικό και κατηφορίσει στην άλλη μεριά του βουνού για να γλυκάνει ξανά.
Εφορμώντας και πάλι από τη Ζαρούχλα, δύο κοντινά, ορεινά χωριά που μπορείτε να επισκεφθείτε με το αυτοκίνητο είναι η Αγία Βαρβάρα και ο Άγιος Παντελεήμονας, με ελάχιστη ζωή και καταπληκτική θέα από πολύ ψηλά (1100+ υψόμετρο), ενώ μια εναλλακτική διαδρομή για το κλείσιμο της εκδρομής είναι στην επίσης ωραία Λίμνη Δόξα, στα εδάφη του νομού Κορινθίας πια. Μία ώρα θα σας πάρει μέχρι την έτερη αυτή λίμνη, ο δε δρόμος της επιστροφής στην πρωτεύουσα περνάει είτε από τα Τρίκαλα Κορινθίας είτε από τη Στυμφαλία, και κάπως έτσι η εκδρομή αποκτά «υδάτινο» ενδιαφέρον και το lake hopping... τριτώνει.
Διαμονή
Το πολυτελές «Στύγα Mountain Resort» αγναντεύει το χωριό από ψηλά. Το «Αροάνια» διαθέτει δωμάτια με τζάκι, ενώ ενδιαφέρουσα επίσης επιλογή είναι τόσο οι 5 κατοικίες «Timber Land Cabins» όσο και τα 4 δωμάτια του «Πύργου της Ζαρούχλας». Στα 5 ξύλινα σπιτάκια των «Νυμφών», τέλος, μπορείτε να έρθετε οικογενειακώς - και για καφέ και χάζι στα ζωάκια του κτήματος.
Φαγητό
Πολύ κοντά στη λίμνη Τσιβλού –και μόνο τα σαββατοκύριακα στη διάρκεια της χειμερινής περιόδου– θα καθίσετε για νόστιμο και καλομαγειρεμένο φαγητό στο «Πέτρινο», ενώ φτάνοντας στη Ζαρούχλα μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ του «Μαχαίρα» (6944960594, δοκιμάστε οπωσδήποτε αγριογούρουνο) και της πολύ καλής ψησταριάς του «Γιάννη» (6983847908). Αν τέλος ανηφορίσετε στο Μεσορούγι, αξίζει μια στάση στην ταβέρνα του «Ντίνου» (2696033984) για να δοκιμάσετε τόσο τα μαγειρευτά του όσο και τα ψητά της ώρας.
Από την Κική Βασσάλου
