Τα δύο διηγήματα της Λένας Κιτσοπούλου ανεβαίνουν για πρώτη φορά στη σκηνή, σε μια παράσταση που αναμετριέται ικανοποιητικά με την ιδιοσυγκρασιακή γραφή της.
Χαρακτηριστικά της χειμαρρώδους γραφής της Λένας Κιτσοπούλου, όπου η ερωτική απόγνωση μπλέκει με υπαρξιακές ανησυχίες και η γλώσσα του πεζοδρομίου κρύβει μια λούμπεν ποιητικότητα, τα δύο «δίδυμα» διηγήματα δικαιολογούν την από κοινού παρουσίασή τους, καθώς πραγματεύονται το θέμα του χωρισμού από μια γυναίκα και από έναν άντρα αντίστοιχα. Οι δύο ήρωές τους, αντιμέτωποι με την πραγματικότητα του χωρισμού που βιώνουν, προβαίνουν ενώπιόν μας σε δύο διαδοχικούς, παραληρηματικούς μονολόγους που τους πυροδοτεί η ζήλια για τους νέους έρωτες των πρώην συντρόφων τους. Η σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μάρκελλου επιχειρεί να φωτίσει αυτές τις δραματικές, αλλά όχι χωρίς κωμικές αποχρώσεις ανθρώπινες φιγούρες, τοποθετώντας τους μόνους σε ένα σχεδόν άδειο, αλλά έξυπνο σκηνικό λίγων τελάρων, που αποκαλύπτουν τα απαραίτητα αντικείμενα όταν χρειάζονται (Γιώργος Βαφιάς).
Η παράσταση είναι δουλεμένη και η επιλογή των κειμένων καίρια – ειδικά το δεύτερο που κρύβει μιαν αναπάντεχη, άκρως «κιτσοπουλική» ανατροπή, η οποία ενσωματώνεται πολύ εμπνευσμένα στην παράσταση, κερδίζει τις εντυπώσεις. Υπάρχει όμως η δυσκολία να αναμετρηθεί κάποιος εις βάθος με ήρωες που εύκολα μπορούν να μείνουν στο επίπεδο μιας εύκολης, «μαγκιόρικης» ερμηνείας, κάτι που κυρίως εντοπίζεται στην απόδοση του Κωνσταντίνου Αβαρικιώτη στον «Καραφλομπέκατσο». Η Ελένη Στέργιου στη «Σπυριδούλα», παρότι ερμηνεύει με μιαν ανεπαίσθητη προσπάθεια «μίμησης» του υποκριτικού ύφους της ίδιας της Κιτσοπούλου, εμφανίζεται πιο ολοκληρωμένη, ίσως κι επειδή το σαφώς πιο ενδιαφέρον δικό της διήγημα ευνόησε τη σκηνοθετική δουλειά.
ΣΤΑΘΜΟΣ ΘΕΑΤΡΟ Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο, 2114036322. Διάρκεια: 90΄.
Περισσότερες πληροφορίες
Ο Καραφλομπέκατσος και η Σπυριδούλα
Ιστορίες σύγχρονων ανθρώπων που αναπνέουν, τραγουδούν και κραυγάζουν όντας εγκλωβισμένοι μέσα στο αστικό κενό τους.
