Ο αιών μου

Ένα φαινομενικά απλό οικογενειακό δείπνο στη μνήμη του Πατέρα, μετατρέπεται σ' ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στους φόβους του αιώνα μας και την έλλειψη πίστης και νοήματος. Η μητέρα, ο εραστής της, η κόρη, ο μεγάλος γιος, η γυναίκα του και ο μικρός γιος βυθίζονται σε ένα δραματικό αντίλογο, με αφορμή θέματα της εποχής μας – υπερπληροφόρηση, εξέλιξη της τεχνολογίας, φτωχοποίηση, κλιματική αλλαγή. Ο έβδομος και αόρατος χαρακτήρας του έργου, ο αιώνας μας, μεταλλάσσει τους χαρακτήρες σιγά σιγά, κι ερήμην τους, στα ψηφιακά ανδρείκελα τους. Ο καταιγιστικός ρυθμός, οι συνεχείς αλλαγές θέματος και τα σουρεαλιστικά στοιχεία μεταφέρουν στην σκηνή την ταχύτητα και το θόρυβο της πληροφορίας και καθιστούν τους χαρακτήρες έρμαιά της. Το έργο μεταπηδά απ' το ρεαλιστικό στο μεταδραματικό, απ' το χιούμορ στη βία, απ’ τη συγκίνηση στην απόλυτη συντριβή της, αναζητώντας έναν τρόπο να «μιλήσει» στους θεατές για την συλλογική αγωνία για το μέλλον.

Ερμηνεύουν: Κ. Ασπιώτης, Ειρ. Μακρή, Μ. Πανάδης, Β. Παπαδοπούλου, Γ. Φέστα, Κ. Φιλίππογλου. Σκην.-φωτ.: Ζ. Μολυβδά-Φαμέλη. Κοστ.: Αλ. Φτούλη. Μουσ.: Β. Δημητριάδου.