Φαίδρας άτοπος

Φαίδρα βασίλισσα, μητέρα ,σύζυγος , ερωμένη. Από την Κρήτη στην Αθήνα. Θύμα και θύτρια. Η παράσταση με αφορμή το μύθο της Φαίδρας επιχειρεί μια ανατομία στα σκοτάδια της ανθρώπινης επιθυμίας και τα όριά της. Πόσο η μοίρα μάς κατευθύνει; Έχουμε εμείς μερίδιο ευθύνης για τις επιλογές μας τελικά; Τι σημαίνει «ηθική» και πώς διαμορφώνεται ανά τους αιώνες; Στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, της αμιγούς λογικής, θα την καταδικάζαμε; Ερωτήματα που η ίδια η αντιηρωίδα θέτει στον εαυτό της, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εξηγήσει τα στρεβλά της ζωής της. Μια εξωπραγματική πραγματικότητα αποκαλύπτεται καθώς ξετυλίγει την ιστορία της. Η Φαίδρα μιλά για τη Φαίδρα με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Λυρισμός, χιούμορ, μουσική από μια επτάχορδη λύρα, κυνισμός, ρεαλισμός, τραγωδία σε ρυθμό παραληρηματικό.

Ερμηνεύει: Ηρώ Μουκίου. Μουσικός επί σκηνής-μουσ.: Ν. Ξανθούλης. Σκην.-κοστ: Ori M. Κοστ.: Βεστιάριο.