Με έντονο καλλιτεχνικό παλμό και ξεκάθαρο προσανατολισμό, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά υποδέχεται τον εορταστικό Δεκέμβριο επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του ως ζωντανό κύτταρο πολιτισμού και σταθερό σημείο αναφοράς για το ελληνικό θέατρο. Η φετινή σεζόν 2025–2026, αφιερωμένη στους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς και στο ελληνικό έργο, αναπτύσσεται με νέες σημαντικές πρεμιέρες και στις τρεις σκηνές του θεάτρου, με παραστάσεις που αγαπήθηκαν και συνεχίζονται, αλλά και με το πρωτοπόρο άνοιγμα στις νέες γενιές και τα σχολεία της πόλης, το οποίο εξελίσσεται πλέον σε θεσμό.
Με το σύνθημα "Αγκαλιάζοντας την κοινωνία / Προσφέροντας θεατρικό καταφύγιο στο ελληνικό έργο", το στολίδι του Πειραιά φιλοξενεί φέτος έργα κορυφαίων και νεότερων Ελλήνων δημιουργών, αναδεικνύοντας τη γλώσσα ως κοινό τόπο μνήμης, ταυτότητας και δημιουργίας. Η επιτυχημένη ολοκλήρωση του Φεστιβάλ Σύγχρονου Ελληνικού Θεάτρου στη Σκηνή Ωμέγα, με τη συμμετοχή του ελληνόφωνου τμήματος της βρετανικής ομάδας Theatre Lab Company, υπογράμμισε τον εξωστρεφή χαρακτήρα του θεάτρου και τη σύνδεσή του με τον διεθνή διάλογο.

Στον Δεκέμβριο ξεχωρίζει το νέο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη "Ο Φονιάς, Έγκλημα και Αθώωση", που παρουσιάζεται με μεγάλη επιτυχία στην Κεντρική Σκηνή σε σκηνοθεσία Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, φωτίζοντας μια σκοτεινή σελίδα της μεταπολεμικής Ελλάδας. Στη Σκηνή Ωμέγα κάνει πρεμιέρα το "Αναζητώντας την Ελένη" της Νατάσας Νταϊλιάνη, ένα έργο μνήμης και διαγενεακού τραύματος, ενώ στο Φουαγιέ συνεχίζεται με αλλεπάλληλα sold out η οικογενειακή δράση "In Motion: Ένα άγαλμα που το ’σκασε" της Δανάης Μέγα. Παράλληλα, παραστάσεις όπως η μουσική κωμωδία "Merde!" του Suyako, σε σκηνοθεσία των Γιώργου Κουτλή και Βασίλη Μαγουλιώτη, η μουσικοθεατρική παράσταση "Μέριλιν", βασισμένη στο ομώνυμο παραμύθι της Τασούλας Επτακοίλη, και το "Μνήμη/ Λήθη" της Αλίκη Στενού διατηρούν ζωντανό τον διάλογο με το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, επιβεβαιώνοντας πως στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά η ελληνική δραματουργία βρίσκει το σπίτι της.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Merde!
Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου και για τους λόγους που οι καλλιτέχνες κάνουν θέατρο σήμερα («Για τα λεφτά ή για την ψυχή μας;»). Πριν την πρεμιέρα, δε λες ποτέ «Καλή επιτυχία!», γιατί είναι, λέει, μεγάλη γρουσουζιά. Αν είσαι Άγγλος, λες “Break a leg!” («Σπάσε το πόδι σου!»). Αν είσαι Ιταλός, λες “In bocca al lupo!” («Στο στόμα του λύκου!»). Εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, κρατώντας μια παλιά παράδοση Γαλλική, λέμε "Σκατά!", ή γαλλιστί,"Merde!”. Το θέμα όμως δεν είναι η πρεμιέρα… Το θέμα είναι πώς φτάνεις μέχρι εκεί. Πώς «φτιάχνεται» το θέατρο; Πώς έρχεται η «έμπνευση»; Τι κάνουνε όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες στην πρόβα; Και ποιος (δεν) πληρώνει για όλα αυτά;
Μέριλιν
Μουσικοθεατρική παράσταση βασισμένη στο παιδικό βιβλίο της Τασούλας Επτακοίλη με τίτλο «Μέριλιν, η γουρουνίτσα» με εννιά ολοκαίνουργια τραγούδια, που μιλά για τη φιλία, τη συνύπαρξη, την αλληλεγγύη, την αγάπη και τον σχολικό εκφοβισμό. Από την κτηνοτροφική μονάδα του Πολύβιου Μπριζολόπουλου η Μέριλιν η γουρουνίτσα βρίσκεται στη φάρμα της Μαργαρίτας Φιλοζωίδου και της Βίκυς Χορτοφαγοπούλου, με διάφορα άλλα ζώα. Πώς θα είναι η ζωή της από εδώ και πέρα; Πώς θα της φερθούν οι άνθρωποι και τα ζώα της φάρμας; Μια τρυφερή, περιπετειώδης και αστεία ιστορία που αναδεικνύει την αγάπη για τα ζώα, καθώς και την αξία της αποδοχής και του σεβασμού για την αρμονική συμβίωση όλων των πλασμάτων.
Μνήμη | Λήθη
Στο ενδιάμεσο λόγου, κίνησης και ζωντανής μουσικής από τον δεξιοτέχνη των κρουστών Νίκο Τουλιάτο, το έργο διερευνά τη σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο και τα όρια της ύπαρξής του. Από τη μία, ο άνθρωπος που ζει μέσα από την επαναφορά στιγμών, μέσα από το ατέρμονο ξανά της μνήμης, επιλέγει να θυμάται μονάχα ένα: την αγάπη. Από την άλλη, στη λήθη, σ' ένα ακατοίκητο τοπίο χωρίς χρονολογία ούτε όνομα, έχουν όλα ξεχαστεί. Το σώμα όμως, που είναι το πρώτο και το τελευταίο, τα θυμάται όλα. “Το σώμα μου. Είναι όλη η ιστορία. Πόλεμοι. Εποχές. Αναταραχές. Δεν χρειάζεται να θυμάμαι. Επειδή έχω σώμα, ξεχνώ.” H Μνήμη και η Λήθη, φαινομενικά αντίθετες αλλά βαθιά αλληλένδετες, αντιμάχονται αλλά και συγκλίνουν μέσα από την εκστατική κίνηση ή την ακινησία, το θόρυβο ή τη σιωπή, για να φωτίσουν τελικά τη σχέση του Ανθρώπου με τον έρωτα, την εξουσία, την πίστη, τον πόλεμο, τη ζωή και τον θάνατο – μέσα στην αέναη ροή του χρόνου.
In motion: Ένα άγαλμα που το ’σκασε
Ο χώρος του θεάτρου μεταμορφώνεται σε μουσείο και γίνεται το ονειρικό σκηνικό για την ιστορία της Σελίν, μιας μικρής συλλέκτριας τέχνης, που βαριέται τρομερά την καθημερινότητα. Εκεί συναντά τυχαία το Bien, ένα άγαλμα που το ’σκασε από το μουσείο του και ονειρεύεται να γίνει διάσημο. Εκείνη αγαπά τη μνήμη και τις ιστορίες, εκείνος διεκδικεί το φως. Μαζί ξεκινούν μια απρόβλεπτη περιπέτεια μέσα σ’ ένα θέατρο που κρύβει φωνές, αντικείμενα και μαγικές αφηγήσεις που ζωντανεύουν, ανάμεσα στα σκηνικά εικαστικά έργα της Νικόλ Οικονομίδου. Μια ιστορία για τη φιλία, τη συνύπαρξη, τη μνήμη και τη δύναμη του να δίνεις ζωή στα πράγματα που αγαπάς.
Ο φονιάς, έγκλημα και αθώωση
Μια συγκλονιστική ιστορία γυναικοκτονίας που συνέβη τον Αύγουστο του 1960 σε ένα χωριό της Ηλείας και σημάδεψε τη μεταπολεμική Ελλάδα, ζωντανεύει μέσα από το νέο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη, μέσα από το οποίο ο συγγραφέας ανιχνεύει και αναδεικνύει τους σκοτεινούς και τρομακτικούς μηχανισμούς της ελληνικής πατριαρχίας, όπως φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, με ακόμα πιο τρομακτικά αποτελέσματα. Ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος, αφού σκότωσε τη γυναίκα του επειδή είχε εξωσυζυγική σχέση, αθωώθηκε ομόφωνα από το Μικτό Κακουργιοδικείο Πατρών αφού κρίθηκε ότι «ενήργησε εν βρασμώ ψυχικής ορμής, εν συγχύσει». Στη δίκη κατέθεσε υπέρ του σχεδόν όλο το χωριό. Η τοπική κοινωνία, όχι μόνο δεν τον αποδοκίμασε, αλλά τον υποδέχθηκε ως ήρωα που «αποκατέστησε την τιμή του».
Αναζητώντας την Ελένη
H αληθινή ιστορία ενός ζευγαριού από τα Τρίκαλα, των παππούδων της δημιουργού του έργου, με φόντο την εποχή της Αντίστασης και του Εμφυλίου Πολέμου, με στοιχεία θεάτρου-ντοκιμαντέρ.

