Stephie Grape for Onassis Stegi©
Από 4 έως 10 Δεκεμβρίου, έξι θεατρικές επαναλήψεις κάνουν ξανά πρεμιέρα και ανοίγουν νέο κύκλο παραστάσεων.
"Το ημερολόγιο ενός τρελού"
Γιώργος Δάμπασης, Νέστωρ Κοψιδάς και Λίλλυ Μελεμέ ερμηνεύουν για δεύτερη χρονιά το συγκλονιστικό αφήγημα του Νικολάι Γκόγκολ για έναν υπαλληλάκο που βιώνει κοινωνική πίεση και υπαρξιακό κενό. Μόνη του διέξοδος ο έρωτας και η "τρέλα". Σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός, σε μετάφραση και διασκευή 'Έλσας Ανδριανού. (Θέατρο Οδού Κυκλάδων "Λευτέρης Βογιατζής", από 8/12)
"Ο χορός των εραστών"
Μία από τις πιο συγκινητικές παραστάσεις που είδαμε τα τελευταία χρόνια είναι ο "Χορός των εραστών" του Τιάγκο Ροντρίγκες στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση με πρωταγωνιστές τη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου και τον Νίκο Καραθάνο. Στο επίκεντρο βρίσκεται η ιστορία ενός ζευγαριού που εξερευνά τη δύναμη της αγάπης μέσα από διαφορετικές εκδοχές των ίδιων γεγονότων, σε μια κούρσα ενάντια στον χρόνο. (από 4/12)
"Γυναίκες στο ντιβάνι"
Για τρίτη χρονιά παρουσιάζεται στη σκηνή το βιβλίο της Βούλας Αργυροπούλου, το οποίο βουτά στη γυναικεία ψυχοσύνθεση μέσα από ιστορίες γυναικών που έχουν βρεθεί στο ντιβάνι του ψυχολόγου. Ο Σάκης Τσινιάρος και η Αλεξάνδρα Χαραλαμπίδου επέλεξαν κάποιες από αυτές με κεντρικό θέμα τη μητρότητα. (Θέατρο Nous - Creative space, από 10/12)
"Ψ."
Δεν λείπει το καυστικό χιούμορ από τη γλυκόπικρη εξομολόγηση της 'Άλκηστης Ηλιάδη που τρία χρόνια μετά ερμηνεύει ξανά το έργο με νέο παρτενέρ τον Τάσο Αλατζά. Μια ιστορία αναζητά τη λύτρωση από τους εσωτερικούς μας δαίμονες, τους φόβους και τις συμβάσεις που μας "κλειδώνουν στην ντουλάπα". (Studio Μαυρομιχάλη, από 10/12)
"Bardo - Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών"
Μια θεατρική εμπειρία με ιδιαίτερη εσωτερικότητα που διερευνά την έννοια του Bardo, του ενδιάμεσου δηλαδή σταδίου μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης όπως καταγράφεται στη Θιβετιανή Βίβλο των Νεκρών. Την απόδοση του κειμένου και τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Τσιάμης. (Bios, από 8/12)
"Το αμάρτημα της μητρός μου"
Ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος σκηνοθετεί και ερμηνεύει για τρίτη χρονιά τον θεατρικό μονόλογο που μεταφέρει στη σκηνή το αυτοβιογραφικό αριστούργημα του Γεώργιου Βιζυηνού, το πρώτο διήγημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας με ψυχογραφικό χαρακτήρα, που ξεφεύγει από τα στενά όρια της ηθογραφίας. (Radar, από 8/12)
>> 'Όλες οι θεατρικές παραστάσεις στον οδηγό θεάτρου του "α"
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το αμάρτημα της μητρός μου
Η ιστορία του γνωστού διηγήματος ξεκινά από τα παιδικά χρόνια του αφηγητή - Γιωργή, που σημαδεύονται από την αρρώστια της αδελφής του Αννιώς και τον απελπισμένο αλλά μάταιο αγώνα της μητέρας του να σώσει από το θάνατο, το ασθενικό της κορίτσι. Οι ενοχές της απώλειας ακολούθως, την ωθούν σε δύο αλλεπάλληλες υιοθεσίες νέων κοριτσιών, που γίνονται όμως αιτία να παραμεληθούν τα άλλα τρία ορφανά από πατέρα αγόρια της, και να στερηθούν την μητρική φροντίδα. Όταν μεγαλώνουν και γίνονται πλέον άνδρες, εξακολουθούν να μην μπορούν να κατανοήσουν αυτήν την άστοχη εμμονή, της μητέρας τους. Όταν μετά από χρόνια, επιστρέφει από τις σπουδές του στη Γερμανία, ο Γιωργής , έρχεται σε αντίθεση με την μητέρα του ως προς την διατήρηση της δεύτερης ψυχοκόρης της, γεγονός που την οδηγεί στην απόφαση, να του αποκαλύψει το τραγικό μυστικό της.
Γυναίκες στο ντιβάνι
Τι κάνει μια γυναίκα μάνα; Τι γίνεται όταν της θίγεται το μητρικό της φίλτρο; Πώς επηρεάζεται από τη δική της μητέρα; Πώς αντιδρά στην βία σε ένα παιδί ακόμη κι αν δεν είναι δικό της; Ακόμη κι αν δεν έχει γεννηθεί; Πως καθορίζουν τη ζωή της τα κοινωνικά στερεότυπα; Τρεις διαφορετικές γυναίκες. Τρεις διαφορετικές εξομολογήσεις. Τρεις διαφορετικές οπτικές. Κατά βάθος μια γυναίκα. Η γυναίκα που στον πυρήνα της είναι μάνα. Ανεξάρτητα αν κοινωνικά είναι. Το μητρικό φίλτρο που μας συνδέει όλες ανεξάρτητα από την επιλογή να γίνουμε μάνες. Ανεξάρτητα από την αποδοχή ή όχι του να μπορούμε βιολογικά να τεκνοποιήσουμε. Η επιβίωση μιας γυναίκας σε μια πατριαρχική κοινωνία. Η επιβίωση μιας γυναίκας σε έναν κόσμο γεμάτο κοινωνικά στερεότυπα. Η διαμόρφωση μιας γυναίκας γαλουχημένης σε ένα περιβάλλον συναισθηματικών εκβιασμών. Συναισθηματικής κακοποίησης. Υποταγής. Η έκρηξη και η αντίδραση. Γιατί το μητρικό φίλτρο είναι ένα ένστικτο που δεν τιθασεύεται. Δεν μπαίνει σε καλούπια. Δεν υποκύπτει σε καθωσπρέπει συμπεριφορές, κι όταν προσβάλλεται, έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Ψ.
Σε ένα έργο που διερευνά τη δυαδικότητα, οι ήρωες αναμετρώνται με τους φόβους, τις εξουσιαστικές φιγούρες και τις συμβάσεις που μας «κλειδώνουν στην ντουλάπα». Μια γλυκόπικρη εξομολόγηση με χιούμορ, συγκίνηση, ανατροπές και τραγούδια που ερμηνεύονται ζωντανά, σαν βουτιά προς τα μέσα, αναδεικνύοντας την προσωπική ευθύνη ως καταλύτη για την απελευθέρωση από τους δαίμονές μας.
Bardo - Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών
Tο πιο επιδραστικό και δημοφιλές βουδιστικό κείμενο μεταφέρεται πρώτη φορά στη σκηνή μέσα από μια μυσταγωγική τελετουργία που διερευνά την έννοια του Bardo - του ενδιάμεσου σταδίου μεταξύ θανάτου και επαναγέννησης, δημιουργώντας ένα χώρο στοχασμού και ενδοσκόπησης. Εκεί ο θάνατος εκλαμβάνεται ως πνευματικό ταξίδι και ως δυνατότητα απελευθέρωσης. Η Θιβετιανή Βίβλος των Νεκρών είναι ένα κείμενο-οδηγός, γραμμένο με σκοπό να απαγγέλλεται και να απευθύνεται στους νεκρούς, καθοδηγώντας τους κατά την πορεία τους στη μεταθανάτια κατάσταση. Οι εντυπωσιακές περιγραφές και εικόνες σε σχέση με το μεταθανάτιο ταξίδι του ανθρώπου οπτικοποιούνται μέσω video design, ενώ οι μεταμορφώσεις της ανθρώπινης συνείδησης αποδίδονται μέσα από τους κώδικες σωματικής έκφρασης που έχει αναπτύξει η ομάδα Per Theater Formance κατά την πολυετή έρευνα της πάνω στις σχέσεις τελετουργίας και παραστατικών τεχνών.
Το ημερολόγιο ενός τρελού
Το συγκλονιστικό πρωτοπρόσωπο έργο του σπουδαίου Ρώσου λογοτέχνη παρουσιάζεται σε μια έξω από τα αναμενόμενα θεατρική προσέγγιση με τρία πρόσωπα. Ένας μικρός άνθρωπος, απ' αυτούς που όλοι προσπερνούν σχεδόν χωρίς να τους παρατηρούν, ο φτωχός ασήμαντος υπαλληλάκος Αξέντι Ιβάνοβιτς Ποπρίτσιν, δέχεται την κοινωνική πίεση, την αίσθηση ότι είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, το βάρος της αποτυχίας που τον καθιστά μονίμως αόρατο. Στην προσπάθειά του να αναπληρώσει το κοινωνικό και υπαρξιακό κενό, ο Ποπρίτσιν θα κοιτάξει πολύ ψηλά. Με οδηγούς του –παρατηρητές, βοηθούς, κάποτε και αντιμάχους– δύο πρόσωπα που τον συνοδεύουν ως διαμεσολαβητές της περιπέτειάς του με τον κόσμο των «κανονικών». Η «ανύψωση» του Ποπρίτσιν τον οδηγεί από μια εφιαλτική και καταπιεστική καθημερινότητα σε μια λυτρωτική ζωτική διέξοδο και, τελικά, σε μια νέα πραγματικότητα η οποία, για άλλους, ονομάζεται τρέλα.
Ο χορός των εραστών
Το πρώτο θεατρικό του σημαντικού Πορτογάλου δημιουργού είναι ένας ύμνος στις σχέσεις αγάπης και τη συντροφικότητα, όπου οι ήρωες αναμετριούνται με μια δυνατή εμπειρία ζωής και θανάτου που τους αλλάζει. Ένα ζευγάρι μες στη νύχτα. "Δεν μπορώ να αναπνεύσω" λέει εκείνη. "Δεν μπορεί να αναπνεύσει" επαναλαμβάνει εκείνος. Ορμούν στο αυτοκίνητο και τρέχουν για το νοσοκομείο. Το έργο του Πορτογάλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες μάς γραπώνει ήδη από τις πρώτες φράσεις. Ο "Χορός των εραστών”, μας παρασύρει στην καρδιά της σχέσης δύο ανθρώπων, την ώρα που αναμετρώνται με μια οριακή εμπειρία ζωής και θανάτου. Κι από εκεί, στην πορεία της κοινής ζωής τους, ενός "μαζί για πάντα", κόντρα στον χρόνο και τη φθορά.
