Σοφία Καρρά, Πάρης Μαντόπουλος©
Η χοροθεατρική παράσταση "Το Βιβλίο της Ανησυχίας – Ημερολόγιο Αποχαιρετισμού", σε σκηνοθεσία και χορογραφία του Πάρη Μαντόπουλου και της Ομάδας Θεάτρου και Χορού 4PLAY, αποτελεί μια καλλιτεχνική βουτιά στον εσωτερικό κόσμο του Φερνάντο Πεσσόα, εκεί όπου ο στοχασμός συναντά τη σιωπή και η ποίηση γίνεται κίνηση. Εμπνευσμένη από το "Βιβλίο της Ανησυχίας" και τη "Θαλασσινή Ωδή", η παράσταση υφαίνει ένα ποιητικό ταξίδι που αναμετράται με το άγνωστο, με τους φόβους, τις ονειροφαντασίες και τις αόρατες διαδρομές της ανθρώπινης ύπαρξης.
"Η παράσταση επιχειρεί μια ποιητική συνομιλία ανάμεσα στη σκέψη και την κίνηση, εκεί όπου ο στοχασμός γίνεται χορός και ο χορός στοχασμός" υπογραμμίζουν οι συντελεστές της παράστασης που κάνει πρεμιέρα 5/12 στο θέατρο Αργώ. Ο λόγος του Πεσσόα μετασχηματίζεται σε μια σωματική τελετουργία, όπου σύγχρονος χορός και Contact Improvisation συνθέτουν ένα ρέον, υπαινικτικό τοπίο. Τα σώματα των χορευτών γίνονται αγγελιοφόροι μιας βαθιάς εσωτερικής πάλης: η αγωνία της αναζήτησης, η γλυκόπικρη νοσταλγία της απώλειας, η αέναη ταλάντωση ανάμεσα στη βεβαιότητα και το "Ακαθόριστο". Με ντουέτα, αυτοσχεδιασμούς και δυναμικές σωματικές συναντήσεις των Θησέα Μαρκόπουλου, Νικόλα Ρούβαλη, Λεωνίδα Σιούπουλη, Ιωάννα Ταπίνη, Αναστασία Τζιωρτζίδη, Ανατολή Τσελαρίδου, η σκηνή μεταμορφώνεται σε ένα πεδίο όπου οι λέξεις αποκτούν βάρος και οι σιωπές γίνονται εξομολογήσεις.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Tο "Βιβλίο της Ανησυχίας" αποτελεί ένα αποσπασματικό, εσωτερικό ημερολόγιο∙ μια εξομολόγηση της ανθρώπινης ύπαρξης που περιπλανιέται ανάμεσα στην ποίηση και τον πεζό λόγο, στην αναζήτηση και την αποδοχή. έσα από τον ιδιαίτερο λόγο του Πεσσόα, ξεδιπλώνεται κάθε πτυχή του ψυχισμού, σε μια μυσταγωγική διαδρομή που οδηγεί τον θεατή να αναμετρηθεί με τον ίδιο του τον εαυτό. Στην παράσταση, το έργο συνομιλεί με τη "Θαλασσινή Ωδή" του ίδιου δημιουργού — ένα ποιητικό ταξίδι που ξεκινά από μια ερημική αποβάθρα και εξελίσσεται σε υπαρξιακή εξερεύνηση του "Ακαθόριστου". Ο άνθρωπος, μόνος απέναντι στο άγνωστο, αναζητά τις συντεταγμένες του, τα όρια και τη βαθύτερη ουσία της ζωής. Το αποτέλεσμα είναι μια σκηνική εξομολόγηση που ισορροπεί ανάμεσα στη σιωπή και τη θάλασσα, στο βλέμμα προς τα μέσα και την ανάγκη του ανθρώπου να ταξιδεύει — ακόμη κι όταν δεν υπάρχει προορισμός.
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
