Η Έλλη Τρίγγου βάζει δύο δυνατά θεατρικά στοιχήματα: στον κεντρικό ρόλο της "αθανασίας" της Νεφέλης Μαϊστράλη και στο διαχρονικό νουάρ της "Λόλα" του Ηλία Λυμπερόπουλου, δύο παραστάσεις που συνομιλούν πάνω στην πίστη, την επιθυμία και την ανάγκη να υπάρξει κανείς μέσα από έναν μύθο.
Από τις 26 Ιανουαρίου, η "αθανασία", σε σκηνοθεσία Θανάση Ζερίτη στο Νέο Θέατρο "Κατερίνα Βασιλάκου-Μαριάννα Τόλη", μας καλεί σε μια τελετουργία πίστης και ψευδαίσθησης. Μια νέα γυναίκα πείθει τον κόσμο πως είναι "η εκλεκτή του Θεού"∙ κι εμείς, θεατές της, γινόμαστε μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο η ανάγκη για νόημα μπορεί να γεννήσει τέρατα, είδωλα ή "αγίους". Στο σύμπαν της Μαϊστράλη, το θαύμα γίνεται επιχείρηση, η εξουσία φοράει φωτοστέφανο και η σωτηρία αποκτά τιμή. Ένα έργο που ρωτά με θάρρος: ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο ιερό και το θεατρινίστικο, ανάμεσα στο φως της πίστης και τη σκιά της εξαπάτησης; Μαζί της παίζουν οι: Θανάσης Βλαβιανός, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Ειρήνη Μπούνταλη, Γιώργος Νούσης, Αλέξανδρο Τούντα.

Κι έπειτα, σχεδόν σαν φυσική συνέχεια, από τις 30 Ιανουαρίου, ο Πολιτιστικός Οργανισμός Λυκόφως φέρνει στο Θέατρο Παλλάς την "Λόλα" — τη γυναίκα-θρύλο της Τρούμπας, τη Λόλα του πάθους και της πτώσης, σε διασκευή-σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη. Ένα άλλο είδος πίστης, ένα άλλο είδωλο: η πίστη στον έρωτα, στη φωτιά της νύχτας, στην ψευδαίσθηση μιας ζωής που καίγεται για να νιώσει. Συμπρωταγωνιστούν οι: Γιάννης Στάνκογλου, Γιώργος Γάλλος, Μαρίζα Τσάρη, Κώστας Ξυκομηνός, Τάσος Σωτηράκης, Κωνσταντίνος Σειραδάκης, Παναγιώτης Ιωακείμ κι ένας συνολικά 20μελής θίασος.
Η Λόλα, όπως και η Αθανασία, στέκει στο μεταίχμιο: ανάμεσα στη λάμψη και την καταστροφή, ανάμεσα στην ελευθερία και στην αυταπάτη. Η μία που υπόσχεται σωτηρία και μία που ζητά λύτρωση. Και οι δύο, καθρέφτες μιας κοινωνίας που λατρεύει ό,τι τη φοβίζει και φοβάται ό,τι τη γοητεύει.

