
Βασίλης Μπισμπίκης, Θοδωρής Σκυφτούλης, Έρρικα Μπίγιου, Στέλιος Τυριακίδης,
Αλέξανδρος Κουκιάς, Γιώργος Σιδέρης, Λευτέρης Αγουρίδας, Γιανμάζ Ερντάλ,
Ελένη Γεωργακοπούλου και Δαυΐδ Σταμούλος. Με αυτήν την πρωταγωνιστική ομάδα επιστρέφει η παράσταση "Άνθρωποι και ποντίκια"-η παράσταση που άλλαξε τους κανόνες, επιστρέφει πιο ζωντανή από ποτέ.

Το έργο του Τζον Στάινμπεκ απέκτησε μια νέα δυναμική από την ομάδα του Cartel,
σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη και σε ελεύθερη απόδοση της πρόωρα χαμένης Σοφίας Αδαμίδου. Η παράσταση ανέβηκε για πρώτη φορά στον βιομηχανικό χώρο του Cartel, το 2018 και τα επόμενα χρόνια ακολούθησε μια δυναμική πορεία. Τι ήταν αυτό που έκανε την Αθήνα να μιλά για αυτή την παράσταση, από την πρεμιέρα της έως και τα ασταμάτητα sold out όλων των ετών που ακολούθησαν; Η αλήθεια της.

Τα σώματα και οι φωνές των ηθοποιών στάθηκαν απέναντι στο κοινό χωρίς φίλτρα. Η γλώσσα του δρόμου, η οργή, το όνειρο, ο ιδρώτας, η αγωνία και η συγκίνηση έγιναν τα υλικά ενός θεάτρου ωμού, ανθρώπινου και αληθινού. Χτίστηκε μέσα από το πάθος μιας ομάδας που δεν έκανε "θέατρο" όπως το ξέραμε-αλλά δημιούργησε έναν νέο τρόπο ύπαρξης πάνω στη σκηνή. Το Cartel κατέβασε το θέατρο από το βάθρο του για να το φέρει ξανά στους ανθρώπους, στα εργοστάσια, στις γειτονιές, στις ζωές τους. Το κοινό την αγάπησε γιατί είδε τον εαυτό του στη σκηνή-τον εργάτη, τον άνεργο, τον άνθρωπο που παλεύει, που ελπίζει, που σπάει και ξαναστέκεται όρθιος. Είδε μια ιστορία για όλους εμάς, τους "μικρούς" που κουβαλάμε μεγάλα όνειρα.

"Ο Τζον Στάινμπεκ συναντάει τον ακραίο, ωμό ρεαλισμό σε αυτήν την ευστοχότατη κι έντονα επιδραστική μεταφορά της αμερικανικής νουβέλας του 1937 στην Ελλάδα του σήμερα" υπογραμμίζει στην κριτική της η Τώνια Καράογλου, ενώ και ο ξένος τύπος βρήκε κάτι αποκαλυπτικό. Ο εμβληματικός κριτικός θεάτρου Michael Billington γράφοντας στον Guardian χαρακτήρισε την παράσταση "θέατρο αντικαπιταλιστικής διαμαρτυρίας, παιγμένο με έναν ωμό, άμεσο, σχεδόν σπλαχνικό τρόπο […] μια παράσταση με τεράστια σωματική ένταση".

Στο επίκεντρο του έργου βρίσκονται δύο εργάτες, ο Βασίλης και ο Λένος, που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι σε έναν κόσμο που καταρρέει. Διεκδικούν το δικαίωμα σε ένα κομμάτι γης, σε μια σταγόνα αξιοπρέπειας, σε ένα μεροκάματο. Μέσα από τη σχέση τους, αναδύεται η δύναμη της φιλίας, η ελπίδα-και ταυτόχρονα η βία του ρατσισμού, της κοινωνικής περιθωριοποίησης και της οικονομικής εξαθλίωσης. Οι ήρωες είναι σκληροί γιατί έτσι επιβάλλει η πραγματικότητα. Η γλώσσα τους αυθεντική. Οι σκηνές ωμές, αλλά αληθινές.

Ανάμεσα στους φετινούς συντελεστές, ξεχωρίζει η συμμετοχή του Θοδωρή Σκυφτούλη,
που ενώνει τη δική του δυναμική παρουσία με την ομάδα του Μπισμπίκη, σε μια σύνθεση που υπόσχεται μια ακόμη πιο σωματική, βιωματική και ωμή θεατρική περιπέτεια. Ο Σκυφτούλης είναι ένας ηθοποιός που πέρυσι μας χάρισε μια απολαυστική και ταιριαστή ερμηνεία με τον χαρακτήρα του "Επιθεωρητή" στο έργο του Γκόγκολ και φέτος πρέπει να ζήσει το ρόλο ως ένας άνθρωπος βγαλμένος από το χώμα και τη σκόνη, που κουβαλά στο βλέμμα του τη φθορά και την ελπίδα του έργου.

Το "Άνθρωποι και Ποντίκια" ξαναβρίσκει την ψυχή του-εκεί όπου όλα ξεκινούν: μέσα στις μηχανές, στη σκόνη, στη ζωή των ανθρώπων. Τώρα, στο νέο Cartel, στο ιστορικό εργοστάσιο "Κλωσταί Πεταλούδα – Μουζάκης", η ομάδα ξαναστήνει το όνειρο από την αρχή. Με παλιούς και νέους συνεργάτες, με τη φωτιά της πρώτης φοράς και τη γνώση των χρόνων που πέρασαν.


Προπώληση εισιτηρίων: more.com