Στο 31ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, η νέα καλλιτεχνική διεύθυνση της Τζένης Αργυρίου ανοίγει ένα φανταστικό δίκτυο εμπειριών, όπου η κάθε παράσταση είναι θέαμα και ένας κόμβος σε μια διαδρομή. Ο χορός απλώνεται σε όλη την πόλη. Εδώ επιλέγουμε παραστάσεις-σταθμούς του φετινού προγράμματος – τα highlights. Και δίπλα τους, μικρές διαδρομές, στάσεις, που δοκιμάσαμε και σας τις προτείνουμε για να φτιάξετε το δικό σας ταξίδι στην Καλαμάτα. Να βουτήξετε στη θάλασσα πριν από έναν σόλο. Να περπατήσετε τη σκιά των δέντρων μετά από ένα ντουέτο...
Η Καλαμάτα δεν είναι μόνο το φεστιβάλ της. Είναι και οι ήχοι, οι διαδρομές, οι ρυθμοί της καθημερινότητας που μπλέκονται με τον χορό. Με τη νέα προσέγγιση της Τζένης Αργυρίου, το φεστιβάλ στήνει ένα ζωντανό δίκτυο: ένα σώμα που κινείται σε πραγματικό τόπο και χρόνο. Ανοίξτε τον χάρτη. Διαλέξτε ένα στίγμα. Κι αφήστε την πόλη να σας καθοδηγήσει.
18 Ιουλίου –Χρήστος Παπαδόπουλος "Mellowing”
Το "Mellowing” είναι μια κατάσταση: το σώμα ως τοπίο που ωριμάζει, καταλαγιάζει, και μετουσιώνεται. Μια χορογραφία σαν βραδινό μπάνιο-αργή, διάφανη, υπόγεια θερμή. Ένα έργο-ωδή στην ωριμότητα του σώματος, το οποίο ερμηνεύεται από χορευτές ηλικίας 40 έως 70 ετών της ομάδας Dance On Ensemble. Με μινιμαλιστική γραφή και υποβλητικούς ήχους του συνθέτη Coti K., ο αγαπημένος μας και εξαιρετικά ταλαντούχος χορογράφος Χρήστος Παπαδόπουλος δημιουργεί ένα φυσικό και σχεδόν μεταφυσικό τοπίο κίνησης, καλώντας το κοινό να παρατηρήσει, να αφεθεί και να γίνει μέρος του (Μέγαρο Χορού / Κεντρική Σκηνή).
>> Περπάτησε στον ποδηλατόδρομο από την παραλία της Ανάστασης προς το Μέγαρο Χορού. Η διαδρομή διαρκεί 20 λεπτά και μυρίζει γιασεμί και θάλασσα.
19 Ιουλίου- Andrea Salustri "MATERIA”, ΕΛΣ & he Place "Future Cargo"
Φαντάσου το σώμα να μη χορεύει μόνο του, αλλά μαζί με τον αέρα. Ο Ιταλός καλλιτέχνης Salustri στο "MATERIA" δημιουργεί έναν διάλογο με φελιζόλ, με τον ήχο, με την τυχαιότητα. Σαν να είσαι κάτω από το νερό και βλέπεις τα αντικείμενα να αιωρούνται αργά — εδώ η βαρύτητα είναι πρόταση, όχι κανόνας. Μια σαγηνευτική εξερεύνηση της πολυστερίνης και της κινητικής της ποιότητας. Πρόκειται για μια μοναδική χορογραφία που συνδυάζει τις εικαστικές τέχνες με τον σύγχρονο τσίρκο, προβάλλοντας τον διάλογο ανάμεσα στον άνθρωπο και τα αντικείμενα (Μέγαρο Χορού/ Εναλλακτική Σκηνή).
Την ίδια ημέρα το "Future Cargo" της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και του βρετανικού Κέντρου Χορού The Place, μετατρέπει ένα φορτηγό 12 μέτρων σε μια κινητή σκηνή επιστημονικής φαντασίας. Με τη βοήθεια ακουστικών, το κοινό βυθίζεται σε έναν κόσμο όπου ασημένια πλάσματα ζωντανεύουν και αφηγούνται μια ιστορία που εξερευνά την ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα από το βλέμμα ενός εξωγήινου. Πρόκειται για μια θεατρική και χορευτική εμπειρία που συνδυάζει εντυπωσιακά εικαστικά στοιχεία, ήχους και σωματική έκφραση, και αναδεικνύει τη μαγεία της συνεργασίας ανάμεσα σε διαφορετικά καλλιτεχνικά είδη (Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας).
>> Πριν από τις παραστάσεις ιδανικά για μπάνιο είναι στη Μικρή Μαντίνεια (15' με αυτοκίνητο), όπου είναι πιο ήσυχη από την παραλία της πόλης και υπάρχει beach bar. Την παραλία Αλμυρός (10-12’ από την πόλη) την προτιμούν όσοι θέλουν κάτι πιο ανεπιτήδευτο και δροσιστικό και οι Κιτριές (20’-25’ με αυτοκίνητο) είναι ένας μικρός κόλπος με υπέροχο σκηνικό, ταβερνάκια πάνω στη θάλασσα.
20 Ιουλίου-Marco da Silva Ferreira "Fantasie Minor", Μαριάννα Καβαλλιεράτου "Ραντάρ"
H μέρα ξεκινά στο με την παράσταση "Fantasie Minor" του Marco da Silva Ferreira, εμπνευσμένη από τη μουσική του Σούμπερτ και τις urban χορευτικές ρίζες των ερμηνευτών του. Το έργο αγκαλιάζει τη σωματική μνήμη και τη μακρόχρονη συνύπαρξη των χορευτών, δημιουργώντας ένα σύγχρονο, συναισθηματικό ντουέτο (Πάρκο Σιδηροδρόμων). Λίγο αργότερα, η Μαριάννα Καβαλλιεράτου και ο συνθέτης Θοδωρής Οικονόμου παρουσιάζουν το "Ραντάρ", μια διαλογική συνάντηση πιάνο και σώματος, ήχου και σιωπής, σε μια παράσταση που λειτουργεί ως ζωντανή πράξη επικοινωνίας χωρίς λέξεις (Φουαγιέ του Μεγάρου Χορού).
>> Είναι ωραίος ένας ήσυχος περίπατος στο Πάρκο Σιδηροδρόμων με καφέ στο χέρι και περπάτημα ανάμεσα σε παλιές ράγες και ευκαλύπτους ακούγοντας Σούμπερτ καθώς ετοιμάζεστε για το "Fantasie Minor". Αν είναι ακόμη νωρίς, κάντε μια στάση στην αυλή του "Στο Πέρασμα” (ένα από τα πιο κρυφά μικρά καφέ στην περιοχή), για ένα παγωμένο τσάι από βότανα και μέλι, ανάμεσα σε γιασεμιά και ακούσματα jazz. Λίγο πριν την παράσταση, μπορείτε να καθίσετε στο MEGARO Cafe, σε απόσταση αναπνοής από τη σκηνή.
21 Ιουλίου -Κατερίνα Φώτη "The kitchen dance", Μαγκί Μαρέν "May B"
Η μέρα αυτή αφιερώνεται στη σύνδεση χορού και θεάτρου. Η Κατερίνα Φώτη παρουσιάζει το "The kitchen dance", μια ευαίσθητη και πολιτική προσέγγιση του γυναικείου σώματος μέσα από το πρίσμα της καθημερινότητας, αντλώντας υλικό από τη ζωή στην κουζίνα. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, σε σύντομη εκδοχή, στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού προγράμματος της Ελευσίνας, Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2023, ως καρπός του residency προγράμματος Μυστήριο 59 U(R)TOPIAS Ακαδημία Χορογραφίας, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της ομάδας σύγχρονου χορού Αερίτες της Πατρίσιας Απέργη (Μέγαρο Χορού Εναλλακτική Σκηνή).
Λίγο μετά, η Maguy Marin επανέρχεται δυναμικά με το εμβληματικό της έργο "May B", εμπνευσμένο από το σύμπαν του Σάμουελ Μπέκετ. Η συγκλονιστική παράσταση που έχουμε δει στο παρελθόν στο Φεστιβάλ Αθηνών, με έντονο θεατρικότητα και χιούμορ, που διερευνά την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από μια κινησιολογική γλώσσα γεμάτη ένταση και αντίφαση. Η σημερινή διαδρομή αφιερώνεται στη συνάντηση του χορού με το θέατρο, του σώματος με την ύπαρξη. Πρόκειται για μια ημέρα που προτείνει στοχασμό, παρατήρηση και σιωπηλή ταύτιση, καθώς οι παραστάσεις σε προσκαλούν να κοιτάξεις τον κόσμο μέσα από το βλέμμα του άλλου (Μέγαρο Χορού Κεντρική Σκηνή).
>> Το Bistroteca, στον πεζόδρομο της Κολοκοτρώνη, ένα μικρό αστικό σαλόνι, είναι όμορο για καφέ και παρατήρηση. Έπειτα, περπατήστε προς την πλατεία Όθωνος· μέσα από τη σκιά των φοινίκων, ακούγοντας ambient μουσική-ιδανική προετοιμασία για να συναντήσετε τις μπεκετικές φιγούρες που εμπνεύστηκε η Maren. Για μια πιο δροσερή ανάσα, επιλέξτε τη διαδρομή Αριστομένους- Πάρκο ΟΣΕ -Φαρών-Μέγαρο Χορού και κάντε στάση στο κρυμμένο καφέ "Δώμα” (Αριστομένους 54). Βρίσκεται σε μια σκιερή αυλή πίσω από το Βιβλιοπωλείο Παπαχρήστου για σπιτική λεμονάδα.
22 Ιουλίου – Παναγιώτα Καλλιμάνη "Φωνές”
Γυναίκες άνω των 50 καταθέτουν χορό και ιστορίες. Όχι επαγγελματίες, αλλά μνήμες που περνούν μέσα απ’ τα σώματα. Η σιωπή τους μιλά. Μια παράσταση-προσκύνημα στην ευθραυστότητα και την ομορφιά της εμπειρίας. αποτέλεσμα συνεργασίας της χορογράφου Παναγιώτας Καλλιμάνη με άτομα άνω των 50 ετών από τις Λέσχες Φιλίας του Δήμου. Με αφετηρία τον Καλαματιανό χορό, η παράσταση μετατρέπεται σε τελετουργία συλλογικής μνήμης και κοινοτικής σύνδεσης (Αμφιθέατρο του Κάστρου Καλαμάτας).
Αργότερα, στο Λιμάνι, η νέα γενιά ανεβαίνει στη σκηνή: σπουδαστές της Επαγγελματικής Σχολής Χορού της ΕΛΣ παρουσιάζουν δύο έργα – "Dive" του Edouard Hue και "Skipping on Stardust" της Ερμίρα Γκόρο, φέρνοντας το μέλλον του ελληνικού χορού στο προσκήνιο.
>> Ανάβαση στο Κάστρο (15’ αργό περπάτημα με στάσεις): Ξεκινήστε το απόγευμα και ανεβείτε στο κάστρο από τα δρομάκια της Παλιάς Πόλης με τις μπουκαμβίλιες. Πάρτε λίγο χρόνο στον πλακόστρωτο δρόμο μπροστά από τον ναό των Αγίων Αποστόλων. Στην περιοχή θα βρείτε στέκια για να απολαύσετε καφέ, ή δροσιστικό τσάι με βότανα ή και φαγητό.
23 Ιουλίου – Damien Jalet – "Thrice”
Ο Damien Jalet, σήμερα ένας από τους πιο περιζήτητους χορογράφους παγκοσμίως και ίσως ο πιο ενεργά εμπλεκόμενος με τον κόσμο του κινηματογράφου, φέρνει μαζί του τη νορβηγική, πολυβραβευμένη ομάδα Nagelhus Schia Productions (NSP). Ο Γαλλο-βελγικής καταγωγής χορογράφος παρουσιάζει την "πρόσκρουση": σώματα που γίνονται θύελλες, πλάσματα, τελετουργοί. Οι κινήσεις του είναι γεωλογία — σεισμοί, ηφαίστεια. Φεύγεις με το στήθος βαρύ και το μυαλό καθαρό. Το έργο "Thrice" συνδυάζει χορό, μουσική, εικαστικές τέχνες και κινηματογραφικές επιρροές. Από το "Gusts" με ζωντανή μουσική του Bendik Giske, στο "Les Médusées" που ανατρέχει σε παλαιότερα έργα του Jalet, και τέλος στο "Brise-lames", δημιουργημένο εν μέσω πανδημίας με τη συμμετοχή της Όπερας του Παρισιού — το "Thrice" υπόσχεται ένα βαθιά αισθητικό και πολυδιάστατο κλείσιμο της φετινής διοργάνωσης (Μέγαρο Χορού Κεντρική Σκηνή).
>> Νωρίς το πρωί κάντε μια βόλτα στον Νέδοντα το ποτάμι που διασχίζει την Καλαμάτα, με πράσινες όχθες, μονοπάτια για περπάτημα και σημεία που προσφέρουν δροσιά και ηρεμία.Η φύση εκεί σε βάζει σε αργό ρυθμό. Ο ιδανικός αντίλαλος για τη σφοδρότητα του έργου που θα δείτε στην Κεντρική Σκηνή.
24 Ιουλίου- Η Καλαμάτα μεταμορφώνεται σε σκηνή
Η 24η Ιουλίου είναι από εκείνες τις μέρες που η πόλη της Καλαμάτας μεταμορφώνεται σε σκηνή, και κάθε σημείο της γίνεται σταθμός ενός τελετουργικού ταξιδιού ανάμεσα στη φύση, την κίνηση, την εικόνα και τη μνήμη.
Πρωί – Μεσημέρι: Πάρκο Σιδηροδρόμων " Dance Your Way Out"
Η μέρα ξεκινά στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων με συμμετοχή. Η Μάρθα Πασακοπούλου δεν ζητά απλώς να παρακολουθήσεις, αλλά να χορέψεις, να ακολουθήσεις φωνές, οδηγίες και να μπεις σε ένα κινητικό κύμα- σαν τους μυστήριους χορευτές του Μεσαίωνα που χόρευαν χωρίς σταματημό, σαν να τους τραβούσε κάτι έξω από αυτούς.
Απόγευμα: Εναλλακτική Σκηνή – "Γρίφος του Δάσους"
Στην Εναλλακτική Σκηνή, θα φιλοξενηθεί μια τελετουργία-περφόρμανς που έχει ριζώσει στα χώματα του Ταΰγετου. Το "Γρίφος του Δάσους" είναι μια ολοζώντανη σύνθεση τέχνης, σώματος, φωτογραφίας, μουσικής και βίντεο που αντλεί ενέργεια από τα δάση, τα βουνά, και τα κρυμμένα στρώματα της γης. Την συνυπογράφουν η χορογράφος και περφόρμερ Νάνσυ Σταματοπούλου και ο φωτογράφος Τάσος Βρεττός. Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας πραγματοποιεί για πρώτη φορά ανάθεση για την εξέλιξη ενός έργου που εμπνέεται από το δάσος του Ταΰγετου και το φυσικό ανάγλυφο της Μεσσηνίας. Πρόκειται για μια διακαλλιτεχνική συνεργασία, καθώς στην δημιουργική ομάδα συμμετέχουν επίσης η μουσικός Νικολέτα Χατζοπούλου και ο video artist Μάκης Φάρος.
Σούρουπο – Βράδυ: Λιμάνι Καλαμάτας – Παρουσίαση Κ.Σ.Ο.Τ.
Όταν πέσει ο ήλιος, η μέρα ολοκληρώνεται στο Λιμάνι, εκεί που οι νεότερες φωνές του χορού παρουσιάζουν δύο έργα: το "Tomorrow" της Jasmin Vardimon – μια ωδή στο σώμα που προβάλλει μπροστά, και το "Three Friends of Winter" των Δανάης & Διονύσιου- ένα δίπτυχο που συλλαμβάνει τις εποχές μέσα από το βλέμμα της ανθρώπινης σύνδεσης.
>> Περπατήστε στον προβλήτα του λιμανιού, βουτήξτε στη μικρή παραλία δίπλα στη Μαρίνα ή κάθισε σε ένα παγκάκι και απόλαυσε το φως να αλλάζει στον Μεσσηνιακό κόλπο. Για γλυκό, δοκίμασε το παραδοσιακό γαλακτομπούρεκο στο ζαχαροπλαστείο Αθανασίου, κοντά στο ξενοδοχείο Pharae Palace, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την παραλία. Χαλαρωτικό το ποτό στο Bistroteca (πεζόδρομος Βαλαωρίτου), με χαμηλό φωτισμό και jazz, κι αν προτιμάτε πιο ζωντανή ατμόσφαιρα, δοκιμάστε το Luna Lounge Bar κοντά στη θάλασσα.
Παρασκευή 25 Ιουλίου — Ξένια Κογχυλάκη "Slamming", Kat Valastur " Dive Into You"
Η Ξένια Κογχυλάκη με το "Slamming" μάς καλεί σε έναν απρόσμενο χορό. Τρεις περφόρμερ φέρνουν επί σκηνής την ένταση, τον ρυθμό, την ωμή ενέργεια και την εκρηκτική συναισθηματικότητα του mosh pit, μετασχηματισμένα σε ένα χορό που δεν χωρίζει την τρυφερότητα από τη βία, αλλά τις αγκαλιάζει ως δύο όψεις της ίδιας υπαρξιακής σύγκρουσης. Αν έχεις ποτέ αισθανθεί παγιδευμένος ανάμεσα στο "να κρατηθείς" και στο "να πέσεις με δύναμη", αυτή η παράσταση σου ανήκει (Μέγαρο Χορού Εναλλακτική Σκηνή).
Λίγο αργότερα, η Kat Válastur εμφανίζεται με το σόλο "Dive Into You", μια χορευτική τελετή βύθισης στο σώμα. Το έργο μοιάζει με ένα κάλεσμα να επιστρέψεις σε μια πιο βαθιά, οργανική σχέση με τον εαυτό σου- εκεί όπου οι ρυθμοί των δέντρων, ο κραδασμός, οι σπείρες και οι κύκλοι δεν είναι μεταφορές, αλλά πραγματικά το σώμα που μιλά. Παρακολούθησέ την όχι σαν θέαμα, αλλά σαν τελετουργία θεραπείας, φροντίδας και επιστροφής στον εαυτό σου (Μέγαρο Χορού Κεντρική Σκηνή).
>> Αν μετά την εσωτερική φόρτιση θέλετε απλώς να καθίσετε κάπου ήσυχα με ένα ποτό, ανεβείτε λίγο προς τη γειτονιά της Παλιάς Καλαμάτας. Το "Καφέ Πανελλήνιον” στην πλατεία 23ης Μαρτίου έχει ανοιχτό ακόμα τον κήπο του- πάρτε ένα λικέρ αρμπαρόριζας ή ένα παγωμένο τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο και κάθισε στα ξύλινα τραπέζια. Η νύχτα εκεί είναι ήσυχη, πιο σκοτεινή, πιο βαθιά και μάλλον...ταιριάζει με την τελετουργία που μόλις είδατε.
26 Ιουλίου — Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου "Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω", Omar Rajeh "Beytna"
Η παράσταση "Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω" της Αγνής Παπαδέλη Ρωσσέτου, είναι μια βαθιά ποιητική εξερεύνηση της αναπνοής- αυτής της τόσο βασικής, αλλά συχνά αθέατης λειτουργίας της ζωής. Η κίνηση εδώ πηγάζει από την πνοή, και οι δύο χορεύτριες, η Αγνή Παπαδέλη Ρωσσέτου και η Βιτόρια Κωτσάλου, δημιουργούν μια κινητική σύνδεση που αναδεικνύει την εσωτερική ενέργεια και το πώς αυτή καθορίζει τη σχέση ανάμεσα στα σώματα. Είναι μια εμπειρία που προσκαλεί σε έναν πιο αργό, στοχαστικό ρυθμό, όπου το σώμα και η αναπνοή γίνονται ένα (Μέγαρο Χορού Εναλλακτική Σκηνή).
Στην Κεντρική Σκηνή, το "Beytna" του Omar Rajeh λειτουργεί σαν ένα καλλιτεχνικό τραπέζι όπου συναντιούνται διαφορετικές κουλτούρες και ιστορίες μέσα από τον χορό και τη μουσική. Το έργο αυτό μιλά για το μοιράσμα, για τη σύνδεση που δημιουργείται όταν διαφορετικοί κόσμοι ενώνονται, αναδεικνύοντας τη συλλογικότητα μέσα από μια παράσταση γεμάτη ζωντάνια, γεύσεις και ήχους (Μέγαρο ΧορούΚεντρική Σκηνή).
>> Μετα τις παραστάσεις μπορείτε να κατευθυνθείτε προς τη Γαστρονομική Αγορά στην κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, όπου τοπικές γεύσεις και αρώματα από Μεσσηνιακά προϊόντα θα ολοκληρώσουν την αίσθηση της παράστασης "Beytna"- το τραπέζι της κοινότητας και του μοιράσματος.
27 Ιουλίου — Thomas Hauert και ο Ερμής Μαλκότσης "FOR ALL WE KNOW"
Η τελευταία μέρα του Φεστιβάλ φέρνει στη σκηνή μια συνάντηση γεμάτη εμπιστοσύνη και ζωντάνια. Ο Thomas Hauert και ο Ερμής Μαλκότσης, δύο καλλιτέχνες με βαθιά γνώση της αυτοσχεδιαστικής τέχνης, δημιουργούν επί σκηνής μια παράσταση εν τη γενέσει, όπου το απρόβλεπτο και το παρόν γίνονται κινητική γλώσσα. Είναι μια παράσταση που σε καλεί να ζήσεις την κάθε στιγμή ως μοναδική, όπου κάθε κίνηση, ήχος ή αλλαγή είναι μια πράξη φροντίδας και σεβασμού προς όλα όσα συμβαίνουν γύρω σου.
Παράλληλα, το "Beytna" συνεχίζει την ιστορία του ανοιχτού τραπεζιού, προσφέροντας ένα οπτικοακουστικό ταξίδι που ενώνει πολιτισμούς μέσα από τον χορό, τη μουσική και τις παραδόσεις.
>> Μετά το τέλος, μπορείτε να περπατήσετε προς το Λιμάνι της Καλαμάτας, σε ένα ήρεμο σκηνικό για να "κατεβάσετε" τις εντυπώσεις και να τις συζητήσετε, απολαμβάνοντας ένα ποτό σε κάποιο από τα παραθαλάσσια μπαρ. Το Marina Lounge Bar (λιμάνι) με θέα στο λιμάνι και τον φάρο είναι ιδανικό για νυχτερινό χαλάρωμα με θαλασσινό αεράκι.
Διαβάστε Επίσης
