© Karol Jarek
"Ο χορός του θανάτου"
Ο Γιάννης Χουβαρδάς παρουσιάζει το έργο του Άουγκουστ Στρίντμπεργκ σε μια μουσικοχορευτική παράσταση που εξετάζει την αντιπαράθεση του κακού και του καλού, με το κακό να θριαμβεύει, τουλάχιστον επιφανειακά. Μέχρι την άφιξη ενός τρίτου παράγοντα, που θα προσφέρει μια διαφορετική προοπτική. Το έργο συνδυάζει εικόνες τρόμου, σαρκαστικό χιούμορ, ακραίο ερωτισμό και μεταφυσικές διαστάσεις, παρουσιάζοντας τους χαρακτήρες ως βασανισμένα πλάσματα. Παίζουν οι Σίμος Κακάλας, Έλενα Τοπαλίδου, Χάρης Φραγκούλης. Τη μετάφραση υπογράφει η Έρι Κύργια (Μέγαρο Μουσικής, Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας "Αλεξάνδρα Τριάντη", από 19/3).
"Το δάσος"
Το έργο του Ντέιβιντ Μάμετ σκηνοθετημένο από τον Θοδωρή Αμπαζή, παρουσιάζεται με πρωταγωνιστές τη Δήμητρα Χατούπη και τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο, σε μια παράσταση που εξερευνά την υπαρξιακή αναζήτηση και την αδυναμία επικοινωνίας. Το έργο εστιάζει σε ένα ζευγάρι, τη Ρουθ και τον Νικ, που περνά μια νύχτα γεμάτη εντάσεις σε ένα απομονωμένο εξοχικό. Μέσα από τρεις σκηνές, οι φόβοι και οι επιθυμίες τους αποκαλύπτονται, και η σχέση τους φτάνει σε μια κρίσιμη καμπή. Μουσικός επί σκηνής η Βάσια Παπά. Τη μετάφραση έκανε η Έλσα Ανδριανού (Ελέρ, από 19/3).
"Νεκρές ψυχές"
Το έργο του Νικολάι Γκόγκολ, ένα από τα κορυφαία σατιρικά κείμενα της ρωσικής λογοτεχνίας, παρουσιάζεται σε θεατρική απόδοση και σκηνοθεσία της Σοφίας Καραγιάννη και της ομάδας GAFF. Ο αδίστακτος τυχοδιώκτης Πάβελ Ιβάνοβιτς αγοράζει νεκρούς δουλοπάροικους για να ανελιχθεί κοινωνικά, σε έναν κόσμο όπου η ηθική και η συνείδηση έχουν καταρρεύσει. Με ανελέητο χιούμορ και οικείους χαρακτήρες, το έργο θέτει το ανατριχιαστικό ερώτημα: Μήπως οι πραγματικές νεκρές ψυχές είναι οι ζωντανοί; Παίζουν οι: Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Διονύσης Λάνης, Γιάννης Μάνθος, Χρήστος Παπαδόπουλος, Κωνσταντίνος Πασσάς (Θησείον Ένα Θέατρο για τις Τέχνες, από 14/3).
"Οι δούλες"
Το θέατρο του Ζαν Ζενέ αποκαλύπτει τους καταπιεσμένους ανθρώπους που η κοινωνία επιλέγει να αγνοεί. Η Ομάδα Σημείο Μηδέν και ο Σάββας Στρούμπος παρουσιάζουν το έργο του που βασίζεται σε αληθινή ιστορία, σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη. Τις δύο αδελφές ερμηνεύουν οι 'Έλλη Ιγγλίζ και Μυρτώ Ροζάκη, ενώ το ρόλο της Κυρίας υποδύεται ο Ντίνος Παπαγεωργίου, μια σκηνοθετική επιλογή που αναδεικνύει τη ρευστότητα ταυτότητας, εξουσίας και φύλου, στοιχεία που βρίσκονται στον πυρήνα του έργου (Άττις-Νέος Χώρος, από 14/3).
"Z_X"
Ο σκηνοθέτης Γιώργος Βαλαής αντλεί από την ασταμάτητη τάση της εποχής να αναζητά τα χαρακτηριστικά κάθε γενιάς και δημιουργεί τη θεατρική παράσταση "Ζ εναντίον Χ". "Μια ημιτελή χαρτογράφηση ενός χάσματος (;)", ή πολύ απλά της κουλτούρας που παραδόθηκε από τη γενιά X και στη συνέχεια αναπλάστηκε, αυτονομήθηκε από το παρελθόν και έγινε κτήμα της γενιάς Ζ. Οι ηθοποιοί Νοεμή Βασιλειάδου, Πένυ Ελευθεριάδου και Στράτος Νταλαμάγκος, μέσα από μια εναλλαγή αφηγήσεων, εμπειριών, αναπαραστάσεων και αντικειμένων, αναδεικνύουν τις διαφορές αλλά και τις ομοιότητες που υπάρχουν ανάμεσα στη κουλτούρα δυο διαφορετικών γενεών. (Bios, από 19/3).
"Τσουρέκι"
Μπορεί ένα τσουρέκι να μετατρέψει ένα φούρνος σε πεδίο μάχης; Το έργο του Κωνσταντίνου Δελένδα, σε σκηνοθεσία Φάνιας Νταλιάνη, αποδεικνύει ότι όλα μπορούν να συμβούν στον πλανήτη κωμωδία. Σε έναν φούρνο που μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, δύο άνθρωποι συγκρούονται, παγιδευμένοι ανάμεσα στο γέλιο και την απόγνωση. Μέσα από αιχμηρούς διαλόγους και μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα, η παράσταση με πρωταγωνιστές την Κατερίνα Κοντογούρη και τον Ορέστη Στύλο αποκαλύπτει τις αντιφάσεις της εποχής μας και μάς προκαλεί να αναρωτηθούμε πόσο συμβάλλουμε, συνειδητά ή μη, στη διαμόρφωση ενός όλο και πιο εχθρικού κόσμου. "Γελώντας με τα πιο σκοτεινά μας σημεία, ίσως μπορέσουμε να βρούμε λίγο φως" – και το "Τσουρέκι" προσφέρει ένα γλυκόπικρο ταξίδι αυτογνωσίας (Μοντέρνοι Καιροί, από 15/3).
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το δάσος
Πολύ περισσότερο από ένα δράμα για τις ανθρώπινες σχέσεις, το έργο αποτελεί ένα στοχαστικό εγχείρημα πάνω στη μοναξιά και το αδιέξοδο της επικοινωνίας, που αναδεικνύει την προσπάθεια κατανόησης του Άλλου.
Οι δούλες
Ένα από τα πιο «προκλητικά» θεατρικά κείμενα του 20ου αιώνα ανεβάζει η ομάδα Σημείο Μηδέν θέτοντας το ερώτημα τι θα γινόταν αν οι απόκληροι της κοινωνίας διεκδικούσαν τη φωνή τους.
Ο χορός του θανάτου
Ο καταξιωμένος σκηνοθέτης μεταμορφώνει το αριστουργηματικό έργο σε μια εκρηκτική μουσικοχορευτική παράσταση, όπου το καλό και το κακό συγκρούονται ασταμάτητα. Οι αιώνια εγκλωβισμένοι στον μακάβριο χορό του θριαμβευτικά αποτυχημένου γάμου τους Έντγκαρ και Αλίς, γιορτάζουν την «αργυρή» τους επέτειο, όταν ξαφνικά εμφανίζεται ένα συγγενικό πρόσωπο.
Οι νεκρές ψυχές
Για πρώτη φορά μεταφέρεται στο θέατρο το σατιρικό μυθιστόρημα, όπου ένας φιλόδοξος τυχοδιώκτης εξαγοράζει ονόματα δουλοπάροικων που έχουν πεθάνει ώστε στην επόμενη απογραφή να ανέβει κοινωνικά. Ο Πάβελ Ιβάνοβιτς, ένας φιλόδοξος κι αδίστακτος τυχοδιώκτης, πηγαίνει από πόλη σε πόλη, για να εξαγοράσει σε εξευτελιστική τιμή τους δουλοπάροικους που έχουν πεθάνει στη δεκαετία που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο απογραφές, δηλαδή τις νεκρές ψυχές, που οι αφέντες τους εξακολουθούν να πληρώνουν γι’ αυτούς κεφαλικό φόρο. Μέσα από το ανελέητο χιούμορ και την παράλογη συμπεριφορά των γαιοκτημόνων, βγαίνει στην επιφάνεια με τον πιο ανάγλυφο τρόπο η αγωνία του μεγάλου αυτού Ρώσου συγγραφέα να κρατήσει την συνείδηση του λαού του καθαρή και την ψυχή του ζωντανή.
Τσουρέκι
Στην μαύρη κωμωδία όπου δύο πρόσωπα αναζητούν τη θέση τους σε μια πραγματικότητα που συχνά μοιάζει παράλογη, ένας φούρνος μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με αφορμή ένα τσουρέκι.
Z_X
Ως μια ημιτελή χαρτογράφηση ενός χάσματος (;) χαρακτηρίζει τη νέα του παράσταση ο ανήσυχος δημιουργός, για την κουλτούρα που παραδόθηκε από τη γενιά X και στη συνέχεια αναπλάστηκε, αυτονομήθηκε από το παρελθόν και έγινε κτήμα της γενιάς Ζ.
