
Οι ρίζες της ιστορίας εντοπίζονται σε ένα περσικό ποίημα του 12 αι. και κεντρική ηρωίδα είναι η Κινέζα πριγκίπισσα Τουραντό, η οποία περιγράφεται ως μια "ψυχρή" γυναίκα. Προκειμένου να αποφύγει το γάμο θέτει τρία δύσκολα αινίγματα στους επίδοξους συζύγους και τιμωρεί με αποκεφαλισμό όσους αποτυγχάνουν. Η ιστορία ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες, με γνωστότερο το συνθέτη Τζάκομο Πουτσίνι. Το έργο που θα δούμε σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού ανήκει στον Κάρλο Γκότσι (1720-1806), Βενετσιάνο συγγραφέα του αναγεννησιακού θεάτρου. Ο Γκότσι έγραψε μια σειρά παραμυθοδραμάτων, εμπνευσμένων από εξωτικούς και ανατολίτικους θρύλους, που ανέβαιναν από τους θιάσους της κομέντια ντελ άρτε. Ένα από αυτά ήταν η "Τουραντό" (1762) που γνώρισε μεγάλη αποδοχή· διασκευάστηκε, μάλιστα, από τον Φρίντριχ Σίλερ και ανέβηκε σε σκηνοθεσία του Γκαίτε.
Ο Στάθης Λιβαθινός γιορτάζει τα 25 χρόνια της ομάδας του με αυτό το ολιγοπαιγμένο έργο που εκφράζει τη σκηνοθετική του ταυτότητα, καθώς ο αυτοσχεδιασμός συναντάει το ολοκληρωμένο κείμενο και συνυπάρχουν στοιχεία αλληγορίας, ποίησης, θεατρικής φαντασίας και ειρωνείας. Παράλληλα, η ιστορία συνομιλεί εύστοχα με τα σημερινά αιτήματα της γυναικείας χειραφέτησης και αυτονομίας. Τη διασκευή υπογράφει ο Στρατής Πασχάλης, τα σκηνικά και τα κοστούμια η Ελένη Μανωλοπούλου, τους φωτισμούς ο Αλέκος Αναστασίου και τη μουσική (που ερμηνεύεται ζωντανά) ο Μιχάλης Κωτσόγιαννης. Ερμηνεύουν σταθεροί και νέοι συνεργάτες του Στάθη Λιβαθινού: Βασίλης Ανδρέου, Βαλέρια Δημητριάδου, Βασίλης Ζαφειρόπουλος, Νίκος Καρδώνης, Ειρήνη Λαφαζάνη, Φοίβος Μαρκιανός, Πολυξένη Παπακωνσταντίνου, Μαρία Σαββίδου, Άρης Τρουπάκης.
Περισσότερες πληροφορίες
Τουραντό – Η γυναίκα που μισούσε τους άντρες
Το έμμετρο ερωτικό παραμύθι, που ενέπνευσε την διάσημη όπερα του Τζάκομο Πουτσίνι, αφηγείται την ιστορία μιας γοητευτικής, σκληρής γυναίκας που δοκιμάζει τους επίδοξους μελλοντικούς συζύγους της, επιφυλάσσοντας θάνατο σε όποιον αποτυγχάνει. Το έργο γράφτηκε το 1762 και ανήκει στο είδος της fiabe teatrali (θεατρικά παραμύθια), ένα υβρίδιο φαντασίας και commedia dell’arte που εισήγαγε ο ίδιος ο συγγραφέας, μεγάλος ανταγωνιστής του Γκολντόνι. Η ιστορία είναι εμπνευσμένη από έναν κινέζικο θρύλο. Θα μπορούσε να ειδωθεί ως μια παράδοξη ελεγεία περί θυσίας, ένας σκοτεινός ύμνος στο ανθρώπινο πάθος ή μια αλληγορία για τη γυναικεία χειραφέτηση. Η παράσταση σηματοδοτεί την επέτειο των 25 χρόνων από την ίδρυση της ομάδας του Στάθη Λιβαθινού.