Οι νέες θεατρικές παραστάσεις της εβδομάδας

Merde!

Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου και για τους λόγους που οι καλλιτέχνες κάνουν θέατρο σήμερα («Για τα λεφτά ή για την ψυχή μας;»). Πριν την πρεμιέρα, δε λες ποτέ «Καλή επιτυχία!», γιατί είναι, λέει, μεγάλη γρουσουζιά. Αν είσαι Άγγλος, λες “Break a leg!” («Σπάσε το πόδι σου!»). Αν είσαι Ιταλός, λες “In bocca al lupo!” («Στο στόμα του λύκου!»).
Εμείς, εδώ, στην Ελλάδα, κρατώντας μια παλιά παράδοση Γαλλική, λέμε "Σκατά!", ή γαλλιστί,"Merde!”. Το θέμα όμως δεν είναι η πρεμιέρα… Το θέμα είναι πώς φτάνεις μέχρι εκεί. Πώς «φτιάχνεται» το θέατρο; Πώς έρχεται η «έμπνευση»; Τι κάνουνε όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες στην πρόβα; Και ποιος (δεν) πληρώνει για όλα αυτά;

Van Gogh ο αυτόχειρας της κοινωνίας

Το 1946 ο Αρτό επισκέφθηκε την έκθεση του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, με την οποία παρότρυνση του ψυχιάτρου του dr. Gaston Ferdier και συνοδευόμενος από την Paule Thevenin, διέσχισε σε λίγα μόλις λεπτά. Έπειτα με τη βοήθεια της εκπληκτικής του μνήμης έγραψε ένα έργο, ταυτίζοντας τη ζωή του με το πεπρωμένο του μεγάλου ζωγράφου.

Πρόβα για τον κόσμο που έρχεται (με τις ντιρεκτίβες του μπαμπά)

Ένας θίασος γυναικών κάνει πρόβες για μια παράσταση εμπνευσμένη απ’ τα παραμύθια του σημαντικού δημοσιογράφου και συγγραφέα Τζάνι Ροντάρι. Ξαφνικά η νεαρή σκηνοθέτις αντιλαμβάνεται ότι της θυμίζει τον μπαμπά της, μπλέκοντας τις αναμνήσεις με ρεπορτάζ της δεκαετίας του ‘80. Ίσως δεν είναι τυχαίο που κι ο μπαμπάς της, που δεν ζει πια, ήταν δημοσιογράφος, όπως και η μαμά της. Πάνω στις πρόβες, αισθάνεται την ανάγκη να θυμηθεί τις ιστορίες που της έλεγε όταν ήταν παιδί, να θυμηθεί τις τελευταίες τους μέρες στο νοσοκομείο και να καταλάβει ποιοι είναι οι συσχετισμοί που αισθάνεται πώς υπάρχουν ανάμεσα σ’ εκείνη, τον Ιταλό συγγραφέα, τον πατέρα και τη μητέρα της, καθώς και τον θίασο, αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Η δύναμη της συνήθειας

Η ομάδα χορευτών και ακροβατών «κι όμΩς κινείται» και ο Γ. Περλέγκας ανεβάζουν μια ξεκαρδιστική ελεγεία για το τέλος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, για την τέχνη, το γελοίο της ανθρώπινης απόπειρας και τον υφέρποντα φασισμό των συμπατριωτών του, σε μια παράσταση όπου συνυπάρχουν αφήγηση, χορός, μουσική και ακροβατικά. Δύο είναι οι έγνοιες του διευθυντή του περιοδεύοντος τσίρκου Καριμπάλντι: αφενός η επιβίωση της μικρής οικογενειακής του επιχείρησης και αφετέρου η εδώ και 22 χρόνια αποτυχημένη του προσπάθεια να τελειοποιήσει, με τον πενταμελή του θίασο, το «Κουιντέτο της Πέστροφας» του Φραντς Σούμπερτ. Τα άλλα τέσσερα μέλη του θιάσου όμως αποδεικνύονται ανεπαρκή, τόσο στα καθήκοντά τους απέναντι στο τσίρκο, όσο και στην εκτέλεση της υψηλής μουσικής σύνθεσης.

Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Το πολυμεταφρασμένο έργο για τη γυναικεία ψυχοσύνθεση ακολουθεί δύο ξαδέρφες με εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες, που τις συνδέει ωστόσο μια βαθιά φιλία, σε όλους τους κύκλους της ζωής τους, θέτοντας καθολικά ερωτήματα. Αλλάζουν διαρκώς ηλικίες, φάσεις, ρόλους, μορφές, πρόσωπα, αλλά και επιθυμίες. Μέσω αυτής της αλλαγής και συνεχούς μεταμόρφωσης, ανακαλύπτουν την ζωή κυνηγώντας -ή όχι- τα όνειρά τους. Μαζί τους θα αναρωτηθούμε για το πώς η προδοσία κλονίζει την εμπιστοσύνη και τη φιλία τους, για το αν είναι έτοιμες ν’ αντιμετωπίσουν την αλήθεια τους, κατά πόσο οι επιλογές τους και ο δρόμος που χάραξαν, ήταν υπόθεση δική τους ή απωθημένα των άλλων και κατά πόσο η μοναξιά είναι εκείνη που τις κινεί ώστε να ξεχάσουν, να συγχωρέσουν και τελικά να ελευθερωθούν από τα πάθη τους.

Αλκμήνη

Ροές

Δημοτικό Θέατρο Πειραιά