
Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, καταξιωμένος κριτικός θεάτρου αλλά και μεταφραστής, πανεπιστημιακός και συγγραφέας. Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το πρωί της 7ης Δεκεμβρίου ο αδερφός του, Βασίλης Γεωργουσόπουλος.
Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Το 1971 ξεκίνησε να αρθρογραφεί ως κριτικός θεάτρου στο "Βήμα", και στη συνέχεια στα "Νέα", συντελώντας στην καθιέρωση του επαγγέλματος. Εργάστηκε ως κριτικός θεάτρου και επιφυλλιδογράφος των "Νέων" επί δεκαετίες, ενώ εκτάκτως συνεργάστηκε και με διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά.
Το 1990 εντάχθηκε στο επιστημoνικό εκπαιδευτικό δυναμικό του νεοσύστατου Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ και το 2006 αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορά του. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου καθώς και της Δραματικής Σχολής του, Πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου και Πρόεδρος της Επιτροπής Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Έρευνας και Πρακτικών Εφαρμογών Αρχαίου Ελληνικού Δράματος "Δεσμοί" και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του.
Με το ψευδώνυμο Κ.Χ. Μύρης μετέφρασε αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες του Αριστοφάνη και του Μολιέρου και εξέδωσε ποιητικές συλλογές και συλλογές διηγημάτων. Για τo έργo του "Τα μετά το θέατρο", έλαβε το πρώτο κρατικό βραβείο δοκιμίου (1986) και το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το έργο "Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ". Οι κριτικές του, τα κριτικά δοκίμια, οι επιφυλλίδες και τα σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους τόμους: "Κλειδιά και κώδικες θεάτρου, Ι & ΙΙ", "Ελληνικό Θέατρο", "Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου", "Τα μετά το θέατρο", "Προσωπολατρεία", "Θίασος Ποικιλιών", "Νήμα της στάθμης", "Παγκόσμιο θέατρο 1, 2 & 3 ("Από τον Μένανδρο στον Ίψεν", "Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ", "Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ").