Η "Φαύστα" του Μποστ στο Μέγαρο

Η Τζίνη Παπαδοπούλου ενσαρκώνει τη "Φαύστα" του Μποστ, σ' ένα από τα πλέον εμβληματικά σατιρικά έργα του νεοελληνικού θεάτρου, Η παράσταση ανεβαίνει στο Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη σε σκηνοθεσία του Τάσου Πυργιέρη.

Η 'Φαύστα' του Μποστ στο Μέγαρο από τον Τάσο Πυργιέρη Κωνσταντίνος Λέπουρης©

"Ένα όπλο γίνεται η "Φαύστα” και επιτίθεται στο μικροαστισμό, την πατριδοκαπηλία, την ξενομανία, τη μεγαλομανία, την κομπορρημοσύνη, την υποκρισία. Μιλάει για τα κούφια ιδεώδη, την προσποιητή ευγένεια, τις οικογενειακές συμβάσεις. Και αποκαλύπτει την ουσία της ζωής, μέσα από ήρωες που φαινομενικά την αποκηρύσσουν. Και όλο αυτό συμβαίνει μέσα σε μια αυθεντική λαϊκότητα, η οποία κάνει σμπαράλια την επίπλαστη πραγματικότητα που έχουμε χτίσει μέσα σε μια προσποιητή ευμάρεια και επιτηδευμένο καθωσπρεπισμό στην τακτοποιημένη υποτίθεται ζωή μας" δήλωσε στο "α" ο Τάσος Πυργιέρης, ο οποίος ανεβάζει μία από τις πιο εμβληματικές και αγαπημένες σατιρικές κωμωδίες του νεοελληνικού θεάτρου στο Υποσκήνιο Β΄ του Μεγάρου Μουσικής.

Η
Κωνσταντίνος Λέπουρης©

Η "Φαύστα" του Μποστ χαρακτηρίζεται από τη χρήση μιας ιδιαίτερης γλώσσας, που συνδυάζει λόγια και λαϊκά στοιχεία με έντονη σατιρική διάθεση, και ο σκηνοθέτης αναδεικνύει αυτή την ιδιαιτερότητα, δίνοντας έμφαση στη θεατρικότητα της γλώσσας και στη ρυθμικότητα των διαλόγων. Τον επώνυμο ρόλο ερμηνεύει η Τζίνη Παπαδοπούλου. Μαζί της, οι ηθοποιοί Βασίλης Αθανασόπουλος, Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, Βασιλική Δέλλιου, Γιάννης Σιάμπαλιας, Πέτρος Σκαρμέας, Χρήστος Σταθούσης (από 21/11).

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Φαύστα

  • Κωμωδία

Διαχρονική σάτιρα που αποδομεί τις συμβάσεις της ελληνικής τραγωδίας, ενώ ταυτόχρονα σχολιάζει με έξυπνο τρόπο τις παθογένειες της σύγχρονης πραγματικότητας. Η Φαύστα και ο Γιάννης χάνουν το τετραετές κοριτσάκι τους, το Ριτσάκι, στη θάλασσα. Όμως, η αναζήτησή τους είναι μάταιη, αφού το έχει καταπιεί ένα «θαλάσσιον κήτος - ένα θαλάσσιον τέρας». Χρόνια μετά, το Ριτσάκι θα βρεθεί στην κοιλιά ενός ψαριού… που θα ψαρέψει ο πατέρας της! Μόνο που η χαρά της επιστροφής της «απωλεσθείς κόρης» δεν θα κρατήσει πολύ. Θα τη φάνε… οι γάτοι, επειδή μυρίζει ψαρίλα! Έτσι, το «πρωτοποριακό» queer ζεύγος Ιατρού, το οποίο ζητά το Ριτσάκι σε γάμο ‒με συνοικέσιο‒ για λογαριασμό του ομοιοπαθούς υιού τους, αναχωρεί άπραγο από την οικία της Φαύστας.

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

O Λάμπρος Φισφής είναι και πάλι "Πολύ καλύτερα τώρα…" στο Θέατρο Ακροπόλ

Αν ψάχνεις μια παράσταση που θα σε κάνει να γελάσεις, να ταυτιστείς και να δεις τη ζωή αλλιώς, ο Λάμπρος Φισφής επιστρέφει με το νέο του stand-up show "Πολύ καλύτερα τώρα…" στο Θέατρο Ακροπόλ.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
23/10/2025

5 λόγοι για να δεις τη 'Ruby Moon' από την Ειρήνη Δερμιτζάκη

Αν αναζητάς μια παράσταση που συνδυάζει μυστήριο, φαντασία και βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα, η "Ruby Moon" είναι ό,τι πρέπει. Η σκηνοθέτιδα Ειρήνη Δερμιτζάκη μάς δίνει πέντε λόγους να τη δούμε φέτος στο Αγγέλων Βήμα.

Θέλεις να δεις από κοντά τα Θεατρικά Βραβεία Κοινού 2025;

Κερδίστε 100 διπλές προσκλήσεις για να παρακολουθήσετε ζωντανά τη βραδιά απονομής των 27ων Θεατρικών Βραβείων Κοινού, την Τρίτη 4 Νοεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Η καρδιά του θεάτρου χτυπάει στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης

Η Δημοτική Αγορά Κυψέλης μεταμορφώνεται σε έναν ανοιχτό χώρο πολιτισμού, συνύπαρξης και δημιουργίας για μικρούς και μεγάλους, με επίκεντρο την τέχνη του θεάτρου.

#Cancel

Η πολιτική ορθότητα και η κουλτούρα της ακύρωσης απασχολεί τον Βορειοϊρλανδό συγγραφέα Ντέιβιντ Άιρλαντ, ο οποίος μεταχειρίζεται τη φόρμα μιας "ενδοθεατρικής" κωμωδίας. Ανεβαίνει σε μια παράσταση δυναμικής ενέργειας και πολύ καλών ερμηνειών.

Butoh με τις Αλίκη Γερμανού και Νικολέτα Ξεναρίου

Δύο εμβληματικές γυναικείες μορφές του Παρισιού των "Τρελών Χρόνων" ζωντανεύουν μέσα από τη σωματικότητα του Butoh, σε μια χοροθεατρική τριλογία της Αλίκης Γερμανού και της Νικολέτας Ξεναρίου, όπου ο χρόνος γίνεται σώμα, μνήμη και ποίηση στο Θέατρο Ροές.

Θέατρο Εκστάν: Συνεπές στην τέχνη και την ανθρώπινη ευαισθησία

Το Θέατρο Εκστάν ανεβάζει για δεύτερη χρονιά δύο συγκινητικά γαλλικά έργα, τις "Μέρες ολόκληρες στα δένδρα" της Μαργκερίτ Ντυράς και "Η ιστορία της Μαρί" του Ζωρζ Μπρασσάι, παραμένοντας συνεπές, ποιητικό και βαθιά ανθρώπινο.