"Το όνομα μου Ελισσαίος σημαίνει αυτός που φέρει τον Θεό. Μεγάλες φιλοδοξίες, ειδικά αν δεν είσαι πανθεϊστής. Αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη, ως προφήτης, μαθητής του προφήτη Ηλία. Τα λέω αυτά και μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από το "Life of Bryan”. Μια εντυπωσιακή αναφορά για τον προφήτη Ελισσαίο είναι πως κάποια φορά που τον κορόιδευαν κάτι παιδιά, αυτός θύμωσε, εμφάνισε κάτι αρκούδες μέσα από το δάσος και φάγανε τα παιδιά. Δεν είμαι πολύ περήφανος για τον συνονόματο προφήτη, αλλά είμαι περήφανος για τον παππού μου, από τον οποίο πήρα αυτό το όνομα".
"Με ξέρεις από το θέατρο, μιας και τηλεόραση δεν έχω κάνει ακόμη παρά τα 23 χρόνια επαγγελματικής διαδρομής. Ο "Τόρνος”, η ομάδα Πτωχαλαζόνες (Χαλασοχώρηδες, "Γάμος”, "Κάλπηδες”, "Ο μπαμπάς ο πόλεμος” κ.ά.), η καλλιτεχνική κολλεκτίβα Τσιριτσάντσουλες ("Κύκλωψ”, "Η νύχτα των παλιάτσων” κ.ά.), η ομάδα Κοπέρνικος ("Απαγορεύται η Μουσική”, "Σβήσε το Φως” κ.ά.), η λογοκριμένη παράσταση "Η ισορροπία του Νας”. Το "Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη”, όπου σκηνοθέτησα πρόσφατα. Ίσως έχεις ακούσει και τη φωνή μου σε κάποια audiobooks".
"Το θέατρο για μένα είναι τόπος συνάντησης. Δημόσιος χώρος έκφρασης και ανταλλαγής απόψεων. Πολιτικό Βήμα. Καθημερινότητα. Επάγγελμα. Παιχνίδι!"
"Αυτό που με κέντρισε στο "Γιοσίρου Γιαμαγκούσι" στο οποίο παίζω στο Όλβιο είναι το χιούμορ του συγγραφέα Γιάννη Κεντρωτά, είναι το δραματικό σκοτεινό ποτάμι που κυλά κάτω από αυτό το χιούμορ (επί πολλές φορές έκλαιγα γοερά, όταν τελείωνα την ανάγνωση του έργου) και ακόμη είναι οι θεματικές του: η αναζήτηση της ταυτότητας, ατομικά και κοινωνικά, και το ζωτικό ψεύδος με το οποίο μας τροφοδοτούν και αυτοτροφοδοτούμαστε προκειμένου να χτίσουμε έναν μύθο γύρω από αυτή την ταυτότητα".
"Η σκηνοθεσία του Μιχάλη Κοιλάκου ενισχύει τις αντιθέσεις ανάμεσα στο αιφνιδιαστικό χιούμορ του κειμένου και την τραγικότητα της πλοκής, αφήνοντας το θεατή μετέωρο ανάμεσα σε αυτά τα δύο".
"Ερμηνεύω τον ομώνυμο ρόλο του Γιοσίρου Γιαμαγκούσι. Έναν άντρα με κοινωνική νοημοσύνη παιδιού που αναζητά ίχνη και πληροφορίες για τον πατέρα του, που τον έχει γνωρίσει μόνο μέσα από τις αφηγήσεις της μητέρας του. Έχοντας χάσει κι εγώ τον πατέρα μου, όταν ήμουν παιδί, βρέθηκα πολλές φορές να διαπραγματεύομαι δικά μου θέματα".
"Τα επόμενα θεατρικά σχέδια είναι ήδη εδώ! Το φθινόπωρο ξεκίνησε με την επανάληψη των παραστάσεων "Γιοσίρου”, "Ο μπαμπάς ο πόλεμος”, "Κάλπηδες” και "Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη”. Και επειδή εμπλέκομαι σε όλα με την παραγωγή τους, θα πρέπει να πάνε καλά ώστε να μου επιτρέψουν να κάνω καινούρια σχέδια!"
"Αισθάνθηκα αγωνία όταν έβλεπα την εξάπλωση του φασισμού και την αβάντα που είχαν οι φασιστικές οργανώσεις στην εγκληματική τους δράση, από μεγάλο κομμάτι θεσμών όπως, η αστυνομία, τα μέσα ενημέρωσης και η εκτελεστική εξουσία. Κι ακόμα την έχω αυτή την αγωνία".
"Η φιλοσοφία μου είναι πριν ζητήσω από τους άλλους να αλλάξουν κάτι, να δω τι μπορώ να αλλάξω εγώ".
"Συνειδητοποίησα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδοξο από το να ζούμε με τη συνειδηση της θνητότητάς μας και να συμπεριφερόμαστε ως παντοτινοί".
"Η Ελλάδα με απογοητεύει όταν δεν συζητάμε και δεν ενδυναμώνουμε την κριτική μας ικανότητα".
"Η μοναδική ελπίδα επιβίωσης είναι στην αλληλεγγύη, την αλληλοβοήθεια, στη συλλογική δράση, την αγάπη, στην ετοιμότητά μας να ζήσουμε με λίγα, ως νομάδες, μαθαίνοντας ότι οι άνθρωποι είναι που κάνουν έναν τόπο οικείο".
"Off the record…φοβάμαι το κοινωνικό σύστημα που τρέφεται με κέρδος, εξουσία και γεννά συνέχεια εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς. Οι πόλεμοι εντείνονται και επεκτείνονται, οι φυσικοί πόροι καταληστεύονται. Δυσκολεύομαι να κάνω αισιόδοξες σκέψεις, αλλά η ζωή με σπρώχνει μπροστά. Να αλληλεπιδράσω και να δημιουργήσω. Καλλιτεχνικά θα ήθελα να εμπλακώ σε κάτι που θα με ξεβολέψει".
Προπώληση: more.com
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Γιοσίρου Γιαμαγκούσι
Ένα εκκεντρικό αστυνομικό θρίλερ, που ισορροπεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, στην ειρωνεία και την τρυφερότητα, την αλήθεια και το ψέμα, το μακάβριο και τη φάρσα. Ήρωες που απέχουν ένα βήμα από την ηλιθιότητα και άλλο τόσο από το να χαρακτηριστούν «άνθρωποι της διπλανής πόρτας», ξεκινούν ένα «αθώο» όσο και επικίνδυνο παιχνίδι, που σύντομα θα εξελιχθεί σε ένα φαύλο κύκλο αίματος. Στο κέντρο του ένας καλοκάγαθος γίγαντας, ο Γιοσίρου Γιαμαγκούσι ο οποίος μετά το θάνατο της μητέρας του ψάχνει στη Λακκοσπηλιά, ένα απομονωμένο χωριό της ελληνικής επαρχίας, να βρει τον Ιάπωνα πατέρα του, που τους είχε εγκαταλείψει όταν ήταν μωρό. Πίσω απ’ όλα αυτά, ένας ολόκληρος κόσμος λάσπης, σιωπής και απόλυτης απάθειας.
