
Το 2009, μετά "Το πράσινό της φουστανάκι" η Λένα Κιτσοπούλου έπλασε τη "Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.". Νουβέλα η οποία γράφτηκε ως μονόλογος για το Εθνικό Θέατρο και μέχρι σήμερα έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει παιχτεί σε πολλά θέατρα ανά τον κόσμο (Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία). Από 21/10 ανεβαίνει στο Θέατρο Μικρό Χορν, σε σκηνοθεσία της Φρόσως Λύτρα. Η Μαρία Σολωμού ερμηνεύει τη Μαιρούλα, μία γυναίκα που συνομιλεί με το κοινό, για όλα σκέφτεται, όσα βιώνει, όσα αναπολεί κάθε μέρα πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά στο θάνατο. Καθώς αποκαλύπτει τον εαυτό τους με ωμότητα, αλλά και χιούμορ, φτάνει στα άκρα την αρνητική όψη της ζωής του για να βρει έναν καινούργιο δρόμο, μια διέξοδο. Όπως μας εκμυστηρεύεται η ίδια: "…Ο καφές μου αυτοκτονεί κάθε μέρα στο γκάζι. Πρήζεται και φουσκώνει σαν εξάνθημα μέσα στο μπρίκι μου και η κάθε του φουσκάλα σκάει σαν όνειρο. Και φοβάμαι μήπως χυθεί και δεν προλάβω να τον κατεβάσω από τη φωτιά. Και συντομεύω τα όνειρα μου για να προλάβω. Να μην χυθούν. Θα ‘ναι κρίμα να καώ από όνειρο…"
Το έργο είναι κατάλληλο για άνω των 16 ετών. Τη σκηνική σύνθεση υπογράφουν ο Στέλιος Γαβαλάς και ο Βασίλης Πέρρος. Τα κοστούμια είναι του Νίκου Χαρλαύτη και οι φωτισμοί της Στέλλας Κάλτσου. Η πρωτότυπη μουσική είναι των (DNA) Μιχάλης Νιβολιανίτης, Αλέξανδρος Χρηστάρας.
Προπώληση: more.com
Περισσότερες πληροφορίες
Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.
Η εξομολόγηση μιας 37χρονης, που, με καυστικό ύφος και ειρωνικό χιούμορ, σχολιάζει τα κλισέ της ζωής μας, τις ανυπόφορες συμβάσεις που υπονομεύουν την ελευθερία μας, τα «δήθεν» και τα «πρέπει». Η ηρωίδα ανοίγει την πόρτα του μπάνιου της στο κοινό και μοιράζεται μαζί του, μία απίστευτη εμπειρία ενσυναίσθησης και διαφυγής από την αμείλικτη καθημερινότητα. Όπως μας εκμυστηρεύεται: «Ο καφές μου αυτοκτονεί κάθε μέρα στο γκάζι. Πρήζεται και φουσκώνει σαν εξάνθημα μέσα στο μπρίκι μου και η κάθε του φουσκάλα σκάει σαν όνειρο. Και φοβάμαι μήπως χυθεί και δεν προλάβω να τον κατεβάσω από τη φωτιά. Και συντομεύω τα όνειρα μου για να προλάβω. Να μην χυθούν. Θα' ναι κρίμα να καώ από όνειρο…».