Τρεις παραστάσεις χορού κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα

Δύο χορογραφίες στο Θησείον και ένα σόλο που επανέρχεται στο Μ54 είναι οι προτάσεις του "α" που κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα και θα κινήσουν το ενδιαφέρον σε λάτρεις του χορού (και όχι μόνο).

Bare dances © Μυρτώ Αποστολίδου

Δύο παραστάσεις χορού στο Θησείον (που αφιερώνει τις Τετάρτες του στον χορό) και μια σόλο χορογραφία που επανέρχεται στο Μ54 είναι οι προτάσεις του "α" που κάνουν πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα και που θα κινήσουν το ενδιαφέρον σε λάτρεις του χορού (και όχι μόνο).

Tricky little games

"tricky little games" 

H συμπεριληπτική ομάδα χορού Artogether με την παράσταση "tricky little games", σε χορογραφία της Κατερίνας Γεβετζή και παραγωγή της liminal, προσκαλεί το κοινό σε ένα παιχνίδι αντιστροφής του βλέμματος και ανατροπής του παραδοσιακού τρόπου θέασης των εικόνων. Στις 10, 17 και 24 Απριλίου, στο Θέατρο Θησείον, η ομάδα Artogether αναδημιουργεί με τα σώματα αναγνωρίσιμες- τουλάχιστον για το ευρύ κοινό- εικόνες και επιχειρεί να τις ανατρέψει αμφισβητώντας το κυρίαρχο βλέμμα.

Σημείωμα της χορογράφου

Ο Ρολάν Μπαρτ, μιλώντας για τη φωτογραφία, ονομάζει το γενικό ενδιαφέρον, το μέσο συναίσθημα που περνά από τον λογικό διασταθμό μιας ηθικής και πολιτισμικής παιδείας studium και την αισθητηριακή, έντονα υποκειμενική επίδραση που τυχαία και απρόσμενα "με κεντά”, punctum

Με αφετηρία τις έννοιες του studium και του punctum, η ομάδα Artogether επιχειρεί να παίξει ανάμεσα στη δημιουργία εικόνων που φέρουν πολύ σαφείς συμπαραδηλώσεις και σε στιγμές διαφυγής από τη διαφάνεια και την αναμενόμενη ερμηνεία των εικόνων αυτών. Από την αισθητική έργων της Αναγέννησης μέχρι αυτήν του Facebook ή του Tik Tok πώς διαφοροποιείται ο τρόπος θέασης των εικόνων; Με ποιους τρόπους, δοθείσης μιας πολύ αναγνωρίσιμης σε περιεχόμενο εικόνας, μπορεί να προσκληθεί ο θεατής σε μια διαφορετική εμπειρία θέασης; Πώς παρέχοντας ένα πολύ συγκεκριμένο studium δημιουργούμε χώρο για το punctum; Εκθέτοντας στη σκηνή το σώμα, το ανάπηρο και το αρτιμελές σώμα, μπορούμε να υπερκεράσουμε το πρώτο ερμηνευτικό επίπεδο της εικόνας, την ιστορικά, κοινωνικά ή συναισθηματικά εμποτισμένη πρόσληψή της και να επιτρέψουμε μικρές ή μεγάλες ανατροπές στο πεδίο του δεδομένου επιχειρώντας νέες εγγραφές, προσωπικά αλλά και συλλογικά; 

Η πρωτότυπη μουσική του έργου είναι του Τζεφ Βάνγκερ. Στο έργο ακούγεται επίσης το "Einstein on the beach” του Φίλιπ Γκλας. Χορεύουν οι: Κατερίνα Αβραμοπούλου, Κώστας Αδαμόπουλος, Oλυμπία Αντώνενα, Μάριος Αποστολίδης, Αντώνης Θεμέλαρος, Πέρσα Κοκκίσα, Γιώργος Λαμπρόπουλος, Ιουλίτα Λατάνη, Φώτης Μπαναβάς, Φιλαρέτη Παπαδοπούλου, Ντέμη Παπαθανασίου, Δημήτρης Παπακυριαζής, Αγγελική Πανταζή, Αγγελική Σακελλαρίου, Μανώλης Σαριδάκης, Ισμήνη Slijper, Χρήστος Χριστακόπουλος 

Ομάδα χορού Artogether

Η ομάδα Χορού Artogether συνίσταται από χορευτές-τριες με ή χωρίς αναπηρία και δημιουργήθηκε το 2003. Στο ενεργητικό της ομάδας περιλαμβάνονται πλήθος παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα, συμμετοχές σε φεστιβάλ, ανοιχτά μαθήματα, ερευνητικά και εκπαιδευτικά εργαστήρια, αυτοσχεδιαστικά δρώμενα σε σχολεία, πλατείες και χώρους τέχνης. Εκκινώντας από τη διαφορετικότητα των σωμάτων, στόχος της ομάδας είναι η έρευνα της κίνησης και η εξέλιξη εργαλείων προσβασιμότητας και συμπεριληπτικότητας στο χορό. 

Πληροφορίες προσβασιμότητας: Ο χώρος είναι προσβάσιμος σε χρήστριες και χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου, αλλά δεν διαθέτει τουαλέτες ΑμεΑ. Στις 24/4 η παράσταση θα συνοδεύεται από ακουστική περιγραφή.

Lakes
© Αλέκος και Χρήστος Μπουρελιάς

"Lakes"

Διαβάστε Επίσης

Πώς ο χορός γεννά λέξεις; Πώς οι λέξεις γεννούν κίνηση; Τι είδους αποτύπωμα και εικονοποιία δημιουργούνται από αυτή τη σχέση; Το "Lakes” (10, 17, 24/4, 1/5, θέατρο Θησείον) της ομάδας The Guest Project, πρόκειται για ένα έργο υπό τη μορφή ζωντανού οικοσυστήματος όπου γραφή, λόγος, χορός και μουσική σε πλήρη συνέργεια φτιάχνουν σε παρόντα χρόνο μια σκηνική σύνθεση. Με βάση τις αρχές του αυτοσχεδιασμού, η ομάδα ενορχηστρώνει ένα κυκλικό σύστημα/κόσμο τεσσάρων στοιχείων (γραπτός λόγος, προφορικός λόγος, κίνηση, ήχος), όπου πέντε σταθεροί πόλοι (χορεύτριες, μουσικός, ηθοποιός, συγγραφέας και κοινό) αλληλοτροφοδοτούνται σε συνεχή ροή. Συγκεκριμένα το κοινό καλείται κατά βούληση να συμμετάσχει μέσω της αυτόματης/συνειρμικής γραφής την ώρα που παρακολουθεί αυτό που δημιουργείται μπροστά του.

Η ομάδα διαμορφώνει μια παραστασιακή συνθήκη κατά την οποία θεατές και συντελεστές αναπτύσσουν από κοινού έναν μηχανισμό επικοινωνίας/ακρόασης, δημιουργώντας ένα έργο κάθε φορά διαφορετικό. Το σώμα που παρακολουθεί χορό έρχεται να συνδεθεί με το σώμα που χορεύει. Ενεργοποιώντας έναν χώρο στοχαστικής φαντασίας, η ομάδα μάς προσκαλεί σε ένα κοινό τόπο όπου οι ερμηνείες και τα νοήματα προκύπτουν μέσα από το ατομικό και συλλογικό παροντικό βίωμα.

Χορεύουν οι: Δήμητρα Μερτζάνη, Μίνα Ανανιάδου, Στέλλα Τριπολιτάκη. Μουσική παίζουν οι Δήμος Βρύζας (17&24/4), Dave de Rose (10/4 & 1/5). Στη γραφή ο Παύλος Σημάτης και στον λόγο η Δήμητρα Μητροπούλου.

Bare
Γιάννης Ίσσαρης©

"Bare dances”

Το "Bare dances” (φωτό εξωφύλλου) είναι ένα χορευτικό σόλο σε κατάσταση επείγουσα. Η χορογραφία, σε σύλληψη και ερμηνεία της Βιτόριας Κωτσάλου, αναδύεται από προσεκτικά μελετημένες/χορογραφημένες καταστάσεις στις οποίες βύθισε τον εαυτό της σε διάστημα κάποιων μηνών: Χτύπος. Θάλασσα. Δάσος. Άστεγοι. Το "Bare dances” αρχικά ξεκίνησε από την ανάγκη της καλλιτέχνιδας να ανακινήσει τις παραμέτρους του πώς υπάρχουμε (και πώς υπάρχει κι η ίδια). Το σόλο συντίθεται καθώς οι εμπειρίες αναδιοργανώνονται, μεταβάλλονται, μεταφέρονται. Καθώς αυτός ο χορός φανερώνεται, το ίδιο κάνει και ένας νους, ανοιχτός στο να αλλάξει τον τρόπο της κίνησης και της σκέψης. Η παράσταση, που επιστρέφει για δεύτερη σεζόν, θα παιχτεί στον χώρο M54 στις 13 και 14/4.

 

Ταυτότητα της παράστασης

 
  1. Πεδίο 1: Drums
    Συνοδός Πεδίο Drums: Βασίλης Μαντζούκης
  2. Πεδίο 2: Το δάσος βόρεια από το Μοντρεάλ του Καναδά, το οποίο φιλοξενεί το 3e project της Έριν Μάνινγκ και του Μπράιαν Μασούμι
    Συνοδός Πεδίο Δάσους/Υποστήριξη έρευνας και καλλιτεχνικής πρακτικής: Έριν Μάνινγκ
  3. Πεδίο 3: Η θάλασσα στην Ύδρα, στον Άγιο Δημήτριο Εύβοιας, στη Βλυχάδα Ρηχειάς, στην Τραχήλα της Μάνης
  4. Πεδίο 4: Άστεγοι στην περιοχή Μενάνδρου, Θησείου, Πειραιά, Κεραμεικού
    Συνοδός Πεδίο Αστέγων/Επιμέλεια κειμένων: Γιώργος Φριντζήλας

Η μουσική της παράστασης είναι του Βασίλη Μαντζούκη, το video design της Χρυσάνθης Μπαδέκα, ενώ τα φώτα σχεδιάστηκαν από τη Μαρία Αθανασόπουλου.

Διαβάστε Επίσης

Περισσότερες πληροφορίες

Bare dances

  • Χορός
  • Διάρκεια: 50 '

Ένα σόλο. Σε κατάσταση επείγουσα. Η δημιουργία ενός καταφυγίου για την αναδίπλωση εντός του. Για να γίνει κομμάτια η ιδέα του μέσα. Η παράσταση αυτή αναδύεται από προσεκτικά μελετημένες/χορογραφημένες καταστάσεις στις οποίες βύθισε η ερμηνεύτρια τον εαυτό της σε διάρκεια μηνών: Χτύπος. Θάλασσα. Δάσος. Άστεγοι. Το “Bare dances” αρχικά ξεκίνησε από την ανάγκη της Βιτόριας Κωτσάλου να ανακινήσει τις παραμέτρους του πώς υπάρχει/υπάρχουμε και τώρα εκτείνεται πέρα από τα όριά του. Το σόλο συντίθεται καθώς οι εμπειρίες αναδιοργανώνονται, μεταβάλλονται, μεταφέρονται. Καθώς αυτός ο χορός φανερώνεται, το ίδιο κάνει και ένας νους, ανοιχτός στο να αλλάξει τον τρόπο της κίνησης και της σκέψης.

Lakes

  • Σκηνική Σύνθεση

Με βάση τις αρχές του αυτοσχεδιασμού, η ομάδα ενορχηστρώνει ένα κυκλικό σύστημα/κόσμο τεσσάρων στοιχείων (γραπτός λόγος, προφορικός λόγος, κίνηση, ήχος), όπου πέντε σταθεροί πόλοι (χορεύτριες, μουσικός, ηθοποιός, συγγραφέας και κοινό) αλληλοτροφοδοτούνται σε συνεχή ροή. Συγκεκριμένα το κοινό καλείται κατά βούληση να συμμετάσχει μέσω της αυτόματης/συνειρμικής γραφής την ώρα που παρακολουθεί αυτό που δημιουργείται μπροστά του. Η ομάδα διαμορφώνει μια παραστασιακή συνθήκη κατά την οποία θεατές και συντελεστές αναπτύσσουν από κοινού έναν μηχανισμό επικοινωνίας/ακρόασης, δημιουργώντας ένα έργο κάθε φορά διαφορετικό. Το σώμα που παρακολουθεί χορό έρχεται να συνδεθεί με το σώμα που χορεύει. Ενεργοποιώντας έναν χώρο στοχαστικής φαντασίας, η ομάδα μάς προσκαλεί σε ένα κοινό τόπο όπου οι ερμηνείες και τα νοήματα προκύπτουν μέσα από το ατομικό και συλλογικό παροντικό βίωμα.

Tricky little games

  • Χορός
  • Διάρκεια: 40 '

Με αφετηρία τις έννοιες του studium (το μέσο συναίσθημα που περνά από τον λογικό διασταθμό μιας ηθικής και πολιτισμικής παιδείας) και του punctum (την αισθητηριακή, έντονα υποκειμενική επίδραση που απρόσμενα “κεντά”), η ομάδα επιχειρεί να παίξει ανάμεσα στη δημιουργία εικόνων που φέρουν πολύ σαφείς συμπαραδηλώσεις και σε στιγμές διαφυγής από τη διαφάνεια και την αναμενόμενη ερμηνεία των εικόνων αυτών. Από την αισθητική έργων της Αναγέννησης μέχρι αυτήν του Facebook ή του Tik Tok πώς διαφοροποιείται ο τρόπος θέασης των εικόνων; Με ποιους τρόπους, δοθείσης μιας πολύ αναγνωρίσιμης σε περιεχόμενο εικόνας, μπορεί να προσκληθεί ο θεατής σε μια διαφορετική εμπειρία θέασης; Πώς παρέχοντας ένα πολύ συγκεκριμένο studium δημιουργούμε χώρο για το punctum; Εκθέτοντας στη σκηνή το σώμα, το ανάπηρο και το αρτιμελές σώμα, μπορούμε να υπερκεράσουμε το πρώτο ερμηνευτικό επίπεδο της εικόνας, την ιστορικά, κοινωνικά ή συναισθηματικά εμποτισμένη πρόσληψή της και να επιτρέψουμε μικρές ή μεγάλες ανατροπές στο πεδίο του δεδομένου επιχειρώντας νέες εγγραφές, προσωπικά αλλά και συλλογικά;

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

"HIV"- Μια παράσταση για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Το έργο του Θανάση Τριαρίδη "HIV" παίζεται στο Άβατον και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του AIDS ισχύει ειδική προσφορά στα εισιτήρια, ενώ προγραμματίζονται συζητήσεις με μέλη οργανισμών οροθετικών, ψυχολόγους, αλλά και τον ίδιο τον συγγραφέα του έργου.

ΓΡΑΦΕΙ: ATHINORAMA TEAM
10/11/2025

Το ηχηρό MIRfestival 2025 σε ακόμα περισσότερες γειτονιές της Αθήνας

Ανοίγεται πρώτη φορά στο εξωτερικό και ακόμη περισσότερο στο εσωτερικό το διεθνές φεστιβάλ MIRfestival (από 21/11), εκεί όπου γεννιούνται οι νέες μορφές των παραστατικών τεχνών, και αυτό είναι το πρόγραμμά του.

Για τη Γιώτα Νέγκα "το θέατρο και το τραγούδι είναι αδελφές τέχνες"

Από τη Μαρίκα Παπαγκίκα ως τον ΛΕΞ, η Γιώτα Νέγκα αναζητά την ίδια αλήθεια. Με αφορμή την παράσταση "Μαρίκα με είπανε, Μαρίκα με βγάλανε" στο Θέατρο Embassy (από 10/11), μιλά για τη συγγένεια θεάτρου και μουσικής, τη γυναικεία δύναμη και τα τραγούδια που τη συγκινούν βαθιά.

Νέες φωτογραφίες από την παράσταση του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου "Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα"

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το βραβευμένο έργο της Μπεθ Στηλ "Μέχρι να σβήσουν τ’ άστρα", σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης, οικογένειας και κοινωνικής αδικίας.

Έλενα Μαυρίδου: "Ο Ταρτούφος μιλάει για την ανάγκη να πιστεύουμε σε σωτήρες"

Η σκηνοθέτρια Έλενα Μαυρίδου αναμετριέται με τη σάτιρα του Μολιέρου, δημιουργώντας έναν γοητευτικό, "αλλόκοτο" κόσμο στο θέατρο Αλκυονίς, με πρωταγωνιστή στο ρόλο του Ταρτούφου τον Γιάννη Τσορτέκη.

grape 2025: Το Φεστιβάλ Αθηνών απένειμε τα Βραβεία Κοινού

Στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του grape 2025, το Φεστιβάλ Αθηνών επιβράβευσε τις καλύτερες ελληνικές παραστατικές παραγωγές, αναδεικνύοντας νέους δημιουργούς Θεάτρου και Χορού με τα Βραβεία Κοινού Εθνικής Τράπεζας – Mastercard.

Ο Χρήστος Τριπόδης μιλάει στο "α" για το νέο θέατρο Φιλίπ

Μια συζήτηση με τον Χρήστο Τριπόδη, ηθοποιό, σκηνοθέτη και παραγωγός, που εγκαινιάζει το νέο θέατρο Φιλίπ στην Κυψέλη με τρεις επιτυχημένες παραστάσεις.