Δάφνη Δρακούλη©
H Θεατρική Ομάδα Κωφών "Τρελά Χρώματα" παρουσιάζει την παράσταση "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" του νομπελίστα συγγραφέα Λουίτζι Πιραντέλλο, σε σκηνοθεσία Έλλης Μερκούρη και μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ, στο Θέατρο Άβατον από τις 3 Φεβρουαρίου για 16 παραστάσεις.
Το έργο διερευνά τη δυναμική σχέση μεταξύ σκηνοθέτριας-ηθοποιών, αλλά και συνεργατών, προκειμένου να δημιουργηθεί μια συμπεριληπτική παράσταση, επισημαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διαφορετική εκδοχή στη δημιουργία μιας παράστασης με προσβασιμότητα. Τι μπορεί να συμβεί μεταξύ της συνεργασίας Κωφών και ακουόντων ηθοποιών; Ποιος είναι ο ρόλος που διαδραματίζει μια σκηνοθέτρια στην παράσταση; Ποιο είναι το αποδεκτό όριο της ιδιότητας της Διερμηνέως Νοηματικής Γλώσσας στο πλαίσιο ενός καλλιτεχνικού έργου;
Η παράσταση πραγματοποιείται με την ταυτόχρονη συμμετοχή Κωφών και ακουόντων ηθοποιών, με τη χρήση του σωματικού θεάτρου, της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και της φωνητικής ερμηνείας, αναδεικνύοντας τις ιδιαίτερες τεχνικές που απαιτούνται σε ζητήματα προσβασιμότητας, όπως η συνοδεία Υπέρτιτλων (στα ελληνικά) για λόγους ισότιμης πρόσβασης στο ακουστικό κανάλι επικοινωνίας, αλλά και η παροχή ζωντανής Ακουστικής Περιγραφής (στις 25/2 και 3/3) που ικανοποιεί την ισότιμη πρόσβαση στο οπτικό κανάλι επικοινωνίας και η οποία θα πραγματοποιηθεί σε κάποιες παραστάσεις.
Ο Πιραντέλλο πειραματίζεται και τοποθετεί την έννοια του "θεάτρου μέσα στο θέατρο", προκειμένου να εξετάσει τα ρευστά όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Στην παράσταση, αυτού του είδους η κατακερμάτιση της θεατρικής ψευδαίσθησης, αναπαρίστανται με τη χρήση διαφορετικών θεατρικών τεχνικών και κωδικών υποκριτικής σε συνδυασμό με άλλες μορφές τέχνης, όπως η παντομίμα, το Visual Vernacular, ο χορός, η χρήση ακροβατικών ή μάσκας στην εναλλαγή ρόλων σε συνδυασμό με σωματικό θέατρο.
Ερμηνεύουν: Όλγα Δαλέκου/Μαρία Ρίκκου (διπλή διανομή), Έλλη Μερκούρη, Μαρία Στεφανή, Τσαμπίκα Φεσάκη.
Προπώληση εισιτηρίων μέσω more.com
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Απόψε αυτοσχεδιάζουμε
Ο Πιραντέλλο πειραματίζεται με την έννοια του «θεάτρου μέσα στο θέατρο», για να μιλήσει για τα ρευστά όρια μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας. Το έργο του διερευνά τη δυναμική σχέση μεταξύ σκηνοθέτριας-ηθοποιών, αλλά και συνεργατών, προκειμένου να δημιουργηθεί μια συμπεριληπτική παράσταση, επισημαίνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τη διαφορετική εκδοχή στη δημιουργία μιας παράστασης με προσβασιμότητα. Τι μπορεί να συμβεί μεταξύ της συνεργασίας Κωφών και ακουόντων ηθοποιών; Ποιος είναι ο ρόλος που διαδραματίζει μια σκηνοθέτρια στην παράσταση; Ποιο είναι το αποδεκτό όριο της ιδιότητας της Διερμηνέα Νοηματικής Γλώσσας στο πλαίσιο ενός καλλιτεχνικού έργου; Η παράσταση πραγματοποιείται με την ταυτόχρονη συμμετοχή Κωφών και ακουόντων ηθοποιών, με τη χρήση του σωματικού θεάτρου, της Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και της φωνητικής ερμηνείας, αναδεικνύοντας τις ιδιαίτερες τεχνικές που απαιτούνται σε ζητήματα προσβασιμότητας. Παράλληλα, γίνεται χρήση διάφορων θεατρικών τεχνικών και κωδικών υποκριτικής σε συνδυασμό με άλλες μορφές τέχνης, όπως η παντομίμα, το visual vernacular, ο χορός κι η χρήση ακροβατικών και μάσκας.
