Πάτροκλος Σκαφίδας©
"2071-O κόσμος που θα αφήσουμε στα παιδιά μας"
Ο Μάνος Καρατζογιάννης σκηνοθετεί και ο Αντώνης Μυριαγκός ερμηνεύει έναν μονόλογο με μία τραγικά επίκαιρη θεματική: την κλιματική αλλαγή. Το έργο είναι στην πραγματικότητα μία δραματοποιημένη διάλεξη του κλιματολόγου Κρις Ράπλεϊ και γράφτηκε από τον ίδιο και τον συγγραφέα Ντάνκαν ΜακΜίλαν. Η παράσταση συνοδεύεται από βιντεοπροβολές και μουσική από αιθερόφωνο (30/9, 1/10).
"Ψυχολογία Συριανού συζύγου: Χριστίνα"
Την ομότιτλη σατιρική νουβέλα του Εμμανουήλ Ροΐδη διασκευάζει η Αιμιλία Βάλβη, η οποία και ερμηνεύει μαζί με τον σκηνοθέτη του έργου Γιώργο Δημητριάδη. Στην εκδοχή της παράστασης, η αρχική ιστορία του συγγραφέα αντιστρέφεται, με τον γυναικείο χαρακτήρα να αφηγείται την αφήγηση του άνδρα, αποκαλύπτοντας τα πατριαρχικά στερεότυπα (από 4/10).
"Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα"
Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ντέλλας έρχεται και στην Αθήνα για οκτώ μόνο παραστάσεις (από 4/10). Πρόκειται για ένα work-in-progress επικεντρωμένο στις γυναίκες της Θεσσαλίας, που προσεγγίζει το ηλικιωμένο σώμα και τη σύνδεσή του με παραδοσιακές μαγικές δοξασίες. Ερμηνεύουν οι Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας Γιώργος Περλέρος, Γιάννης Σανιδάς.
"Το σπίτι”
Ο Δημήτρης Καραντζάς υπογράφει τη σκηνοθεσία αλλά και το κείμενο στην νέα του παράσταση στη Μικρή Σκηνή της Στέγης (από 30/9). Σε ένα οποιοδήποτε διαμέρισμα μίας μεγαλούπολης, δύο άτομα (Αλεξία Καλτσίκη, Φιντέλ Ταλαμπάκας) ασχολούνται με τη ρουτίνα τους, όταν, από το παράθυρο του σπιτιού, αρχίζουν σταδιακά να εισέρχονται στον περίκλειστο χώρο τους πραγματικές εικόνες βίας.
"Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών”
Το μυθιστόρημα της νομπελίστα Όλγκα Τοκάρτσουκ γίνεται θεατρικό από την εμβληματική ομάδα Complicité, σε σκηνοθεσίσα Σάιμον Μακ Μπέρνι. Το έργο, κάτι ανάμεσα σε αστυνομικό θρίλερ και μαύρη κωμωδία, επικεντρώνεται στις συνεχόμενες δολοφονίες κυνηγών σε ένα πολωνικό χωριό. Μία εκκεντρική οικολόγος υποψιάζεται ότι η φύση είναι αυτή που εκδικείται (Κεντρική Σκηνή της Στέγης, 4-7/10).
"Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη"
Ένα αγόρι (Μάνος Καρατζογιάννης) στη Γαλλία του ‘80 έχει ένα δικό του όνειρο: να μοιάσει στην διάσημη στη χώρα του ελληνίδα τραγουδίστρια που τόσο θαύμαζε. Παρά τις δυσκολίες που του προκαλούν τα στερεότυπα της εποχής, η ιδιαίτερη σχέση του με εκείνη του δίνει κουράγιο να είναι ο εαυτός του (από 29/9, θέατρο Σταθμός).
"Μάρτυρας κατηγορίας"
Το δικαστικό θρίλερ της Αγκάθα Κρίστι (φωτογραφία εξωφύλλου) έρχεται να κρατήσει σε αγωνία μέχρι και το τελευταίο λεπτό τους θεατές του "Άνεσις”. Από τις 4/10, ψάχνουμε τον δολοφόνο μίας πλούσια χήρας, που μάλλον δεν είναι αυτός που όλοι οι μάρτυρες υποδεικνύουν -πλην μίας. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Νικορέστης Χανιωτάκης. Πρωταγωνιστούν οι Μελίνα Βαμβακά, Χάρης Γρηγορόπουλος, Ευγενία Δημητροπούλου, Γιάννης Δρακόπουλος, Θοδωρής Κατσαφάδος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Νίκη Παλληκαράκη και ο Νίκος Πολυδερόπουλος.
"Όταν σφυρίζουν οι φάλαινες"
Η ομάδα θεάτρου Black Sheep παρουσιάζει μία παράσταση εμπνευσμένη από τις "Ικέτιδες" του Αισχύλου, σε κείμενο και σκηνοθεσία της Κατερίνας Κυπραίου. Έξι γυναίκες που ζουν σε ένα απολυταρχικό καθεστώς βρίσκονται πάνω σε μία αυτοσχέδια σχεδία προσπαθώντας να ξεφύγουν. Όλες μαζί μία παρέα, γελούν, συζητούν για την ελευθερία και πάνω απ’ όλα επιμένουν να ελπίζουν (Studio Μαυρομιχάλη, από 4/10).
Περισσότερες πληροφορίες
Μάρτυρας κατηγορίας
Στο βραβευμένο δικαστικό θρίλερ μια μυστηριώδης γυναίκα κρατά το κλειδί της σκανδαλώδους δολοφονίας μιας πλούσιας χήρας για την οποία κατηγορείται -άδικα σύμφωνα με έναν δαιμόνιο ποινικολόγο- ο σύζυγός της. Ο αγώνας του νεαρού άνδρα να μην καταδικαστεί θα κριθεί στα έδρανα του δικαστηρίου όπου οι μαρτυρίες είναι συντριπτικά εναντίον του και η ετυμηγορία των ενόρκων φαίνεται μονόδρομος. Το έργο έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά για να μας κρατήσει στην άκρη της καρέκλας από την πρώτη στιγμή ως το αποκαλυπτικό φινάλε: ένα έγκλημα, ένα τέλειο μυστικό, συνεχείς ανατροπές και το λεπτό «αστυνομικό» χιούμορ της συγγραφέως. Σε κάθε παράσταση διατίθενται δώδεκα προνομιακές θέσεις ενόρκων πάνω στην σκηνή όπου οι θεατές μπορούν να ζήσουν τη θεατρική εμπειρία από σκηνής, συμμετέχοντας ενεργά στην εξέλιξη της δίκης.
Το σπίτι
Δύο πρόσωπα (αδέρφια; συγκάτοικοι; σύντροφοι;) περνούν μια ημέρα στο σπίτι τους, σε μια οποιαδήποτε μεγαλούπολη από αυτές όπου οι άνθρωποι ζουν σε σπίτια-κελιά. Η καθημερινή ρουτίνα των ηρώων εισβάλει στους αρμούς της σκέψης τους και καταλαμβάνει τη σκηνή. Οι δυο τους περιχαρακώνονται για να μην αναμετρηθούν με την πραγματικότητα, όμως, όσο συνεχίζεται η ημέρα τους, ένα παράθυρο μεταμορφώνεται σε μια χοάνη, ένα εφιαλτικό καλειδοσκόπιο, από το οποίο παρελαύνουν διαφορετικές εκφάνσεις της βίας της εποχής μας και ακραίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας του 21ου αιώνα. Τα δύο πρόσωπα, παθητικοί δέκτες της βίας των εικόνων, προσπαθούν να συνεχίσουν τη φροντίδα του μικρόκοσμού τους μέχρι η βία να εισβάλει στο καταφύγιό τους.
Οδήγησε το αλέτρι σου πάνω από τα οστά των νεκρών
Η ιστορία της παράστασης (που κινείται στα όρια του αστυνομικού θρίλερ και μαύρης κωμωδίας) ξεκινά στα βάθη του χειμώνα σε μια μικρή κοινότητα μιας απομακρυσμένης πολωνικής κοιλάδας. Άνδρες της τοπικής κυνηγετικής λέσχης πεθαίνουν υπό μυστηριώδεις συνθήκες και η Γιανίνα Ντουσέικο, μια εκκεντρική ηλικιωμένη κάτοικος της περιοχής, έχει συγκεκριμένες υποψίες. Παρακολουθεί εδώ και καιρό τα ζώα που ζουν στην κοινότητα και υποστηρίζει ότι συμπεριφέρονται περίεργα. Η Γιανίνα αρνείται να γίνει αιχμάλωτη της κοινωνίας και του φύλου της. Οι πράξεις της θέτουν ερωτήματα: Τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και τι σημαίνει να είσαι ζώο; Γιατί η θανάτωση των ζώων είναι σπορ, ενώ των ανθρώπων φόνος;
Όταν σφυρίζουν οι φάλαινες
Εμπνευσμένη από τις «Ικέτιδες» του Αισχύλου, η ιστορία για την αξία της ανθρώπινης ελευθερίας εκτυλίσσεται μέσα από τη φιλία έξι γυναικών, που αφήνουν πίσω το απολυταρχικό καθεστώς στο οποίο ζουν, μια δυστοπική πραγματικότητα που θα μπορούσε να μοιάζει με τη δική μας. Οι έξι ηρωίδες φτιάχνουν μια σχεδία με σημαία την ελπίδα και τα αφήνουν όλα πίσω, αντιμέτωπες πια με την επιβίωσή τους. Το σύγχρονο έργο, που ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και στην τραγωδία, μέσα από αστείες συζητήσεις και εσωτερικές αναζητήσεις, θέτει θεμελιώδη ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη, όπως το ποιες θυσίες είναι κάποιος διατεθειμένος να κάνει για να παραμείνει ελεύθερος, το ποια είναι τα όρια της ανθρώπινης αντοχής απέναντι στα στοιχεία της φύσης αλλά και το που τελειώνει η ανθρωπιά όταν διακυβεύεται η ίδια η ζωή μας.
Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη!
Η αληθινή ιστορία του Γάλλου συγγραφέα που μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80, περιγράφει με ειλικρίνεια, χιούμορ και ζεστασιά τα εφηβικά του χρόνια, τη διαφοροποίησή του από τους συνομηλίκους του και την αγάπη του στις μεταμφιέσεις. Η φωνή της Νάνας Μούσχουρη τον σημάδεψε, ακούγοντάς την για πρώτη φορά στην τηλεόραση στα δεκατέσσερα του χρόνια. Η Ελληνίδα καλλιτέχνιδα με τη διεθνή ακτινοβολία, που εκείνη την εποχή μεσουρανούσε στη Γαλλία, έγινε το ίνδαλμά του και τον βοήθησε να βρει τον πραγματικό του εαυτό. Στην πορεία έγραψε πολλές βιογραφίες διάσημων γυναικών, όπως οι Εβίτα Περόν, Μαρία Κάλλας, Δαλιδά κ.ά. Το 2019 παρουσίασε με μεγάλη επιτυχία στο Φεστιβάλ της Αβινιόν τον μονόλογο που αφιέρωσε στη Νάνα Μούσχουρη στον οποίο παράλληλα με την ιστορία του ανασυνθέτει την εικόνα της μεγάλης σταρ, ενώ μέχρι σήμερα διατηρεί μαζί της μια στενή φιλική σχέση.
2071
Για τον κόσμο που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές και την κλιματική κρίση μιλάει η δραματοποιημένη διάλεξη που βασίζεται στην επιστημονική πορεία του κλιματολόγου Κρις Ράπλεϊ και στα συμπεράσματα που εξάγει μέσα από αυτήν, με την υπογραφή του ίδιου και του καταξιωμένου Βρετανού συγγραφέα Ντάνκαν Μακμίλαν. Αναλύοντας τον τρόπο με τον οποίο θα διαταραχθεί η κλιματική ισορροπία στην καθημερινή μας ζωή αλλά και ερευνώντας πιθανές λύσεις, ο Ράπλεϊ φαίνεται κάπως επιφυλακτικός για την επίλυση του ζητήματος του υπερπληθυσμού και εναποθέτει τις ελπίδες του στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διερωτώμενος ουσιαστικά «ποιο είναι το μέλλον που θέλουμε να δημιουργήσουμε».
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα
Η παράσταση της Πειραματικής Σκηνής του Θεσσαλικού Θεάτρου αξιοποιεί τις μυστικές ιστορίες των γυναικών της Θεσσαλίας του 19ου και 20ου αιώνα σε μια σκηνική προσέγγιση με βασικούς άξονες τους κοινωνικούς ρόλους και τις έμφυλες διαστάσεις των μαγικοθρησκευτικών πρακτικών. Το γυναικείο σώμα της τρίτης ηλικίας και η σύνδεσή του με τη λαϊκή μαγεία, τη μαγειρική και τις τελετουργικές πρακτικές βρίσκεται στο επίκεντρο. Τρεις θηλυκές μορφές, που ερμηνεύονται από τρία αρσενικά νεαρά σώματα, περνώντας τη ζωή τους στη σκιά της κυρίαρχης ανδροκρατικής εξουσίας, συνδιαλέγονται μεταξύ του οικείου και του αρχετυπικού, της ακίνδυνης «γιαγιάς» και της επικίνδυνης θεραπεύτριας και μιλάνε για τις ζωές τους, γι’ αυτά που έμαθαν από τις παλιές. αυτά που έπαθαν ως γυναίκες και αυτά που παραδίδουν στις επόμενες.
Ψυχολογία Συριανού Συζύγου: Χριστίνα
Διασκευή της νουβέλας του Εμμανουήλ Ροΐδη «Ψυχολογία Συριανού συζύγου» ιδωμένη από την πλευρά της συζύγου, η οποία σχολιάζει την απουσία του γυναικείου λόγου, τότε και σήμερα. Είναι η πρώτη φορά που το εμβληματικό έργο παρουσιάζεται στη σκηνή μέσα από τη γυναικεία ματιά, πολλαπλασιάζοντας με αυτόν τον τρόπο τις προοπτικές του κειμένου. Στό έργο ένας άνδρας αποφασίζει να παντρευτεί το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του για να πάψει να είναι ερωτευμένος. Η Χριστίνα «κλέβει» τις σκέψεις του και τις αποκαλύπτει στους θεατές. Ο άνδρας -παρών και απών στη σκηνή- παλεύει να θάψει τον έρωτά του. Κυριαρχούν η φιλαρέσκεια, ο πόθος, το χιούμορ, η ζήλεια και η αποκάλυψη των ανδρικών στερεοτύπων για τον έρωτα και τον γάμο.
