Το "Μακριά από παιδιά" του Γιωργή Τσουρή επιστρέφει για δεύτερη χρονιά

Το τελευταίο έργο του συγγραφέα και ηθοποιού για την αδυναμία ενηλικίωσης, τα παιδικά τραύματα και τα απωθημένα, επαναλαμβάνεται σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης.

Μακριά από παιδιά Ανδρέας Παπακωνσταντίνου©

Το τελευταίο έργο του Γιωργή Τσουρή, "Μακριά από παιδιά" επιστρέφει στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης για δεύτερη χρονιά, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη, και κάνει πρεμιέρα στις 12 Οκτωβρίου, μετά από την ενθουσιώδη υποδοχή κοινού και κριτικών. Ο ίδιος πρωταγωνιστεί μαζί με τους Χριστίνα Τσάφου, Ελεάνα Καυκαλά, Σταύρο Μαρκάλα και Κωνσταντίνο Ελματζίογλου.

Το "Μακριά από παιδιά", είναι μια ιστορία για τα παιδιά που δεν έγιναν γονείς και για τους γονείς που παρέμειναν για πάντα παιδιά. Μια ιστορία για τον απλό, καθημερινό άνθρωπο, που μια μοιραία μέρα "συναντάει" τα όρια της ύπαρξής του. Η κωμωδία, το δράμα και το μυστήριο, συμπλέκονται και αφηγούνται το ταξίδι του καθενός μας για την αποδοχή και τη διαχείριση του ανήλικου εαυτού μας, με την ελπίδα να συνυπάρξουμε με όρους ειλικρίνειας και αγάπης.

Μακριά από παιδιά
Ανδρέας Παπακωνσταντίνου©

Σύμφωνα με την κριτική του "α", "ο Τσουρής έχει υπογράψει ένα ζωηρό κείμενο, μια ιδιωτική ιστορία που όμως με τον τρόπο της μιλάει για κάτι μεγαλύτερο, για ανθρώπους που ψάχνουν καταφύγιο στην παιδική ηλικία, που επιθυμούν ίσως μια επιστροφή στις πατρικές εστίες και στην ψευδαίσθηση των παλιών ταινιών που συντρόφευαν τις οικογένειες, όπως αυτές της Βλαχοπούλου που βλέπει αδιάκοπα η Αλίκη. Είναι ένα έργο με ωραία λειτουργία της ατάκας, με πολύ χιούμορ που δρα προς εκτόνωση των δραματικών καταστάσεων, με αληθοφανείς, σύγχρονους ήρωες και με ένα ρεαλιστικό -στον αντίποδα του happy ending- φινάλε".

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΠΑΙΔΙΑ

Σε συνέντευξη του στο "α", ο Γιώργος Τσουρής αναφέρει για το έργο ότι "η ιδέα γεννήθηκε πριν από τέσσερα χρόνια. Σε μια μεταβατική συναισθηματικά περίοδο. Στο πέρασμά μου από την ευθύνη του "γιου" στην ευθύνη του "πατέρα". Η ιστορία δανείζεται κομμάτια του παζλ της ζωής μου τα τελευταία τέσσερα χρόνια και τα αναπλάθει σε μια αφήγηση που έχει στον πυρήνα της μια μεγάλη απώλεια. Πέρα από την αρχική ιδέα, το τελικό κείμενο φτιάχτηκε με αρκετό κόπο και ψάξιμο για την κατάλληλη μορφή της κάθε στιγμής. Από την ιδέα μέχρι τη θεατρική γραφή, την ύλη που παίρνει στα χέρια του ο ηθοποιός, μεσολαβεί μια επίπονη δημιουργική διαδικασία με πολύ "γράψε-σβήσε", ατέλειωτη αυτο-αμφισβήτηση και άπειρες ώρες πάνω από ένα λάπτοπ".

Λίγα λόγια για το έργο

Μετά από μια τραυματική απώλεια, ο Τάσος και η σύζυγός του Όλγα εγκαταλείπουν το παλιό τους διαμέρισμα και μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι. Καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα, οι διαφωνίες και οι ανελέητες συγκρούσεις μεταξύ τους πυκνώνουν συνεχώς, και τα ψέματα που τους απομακρύνουν, βαθαίνουν όλο και πιο πολύ, ενώ στο σπίτι φιλοξενούν για λίγες μέρες και την ιδιόρρυθμη μητέρα του Τάσου. Ένας ξάδελφος και ένας διακοσμητής, συμπληρώνουν τους χαρακτήρες αυτής της απρόσμενης αλλά και πολύ οικείας ιστορίας, στην οποία τίποτα δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται. Το παρελθόν "εγκυμονεί" μυστικά που τσακίζουν και οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, σαν μια οδυνηρή επιβεβαίωση ότι για να φτάσεις στην αλήθεια, πρέπει να "ματώσεις". Οι κλειδωμένες πόρτες θα σπάσουν. Θ’ ανοίξουν για πάντα. Όπου και να τρέξεις όμως, όποιον δρόμο και να πάρεις, θα σε βγάλει πάλι στο παιδικό σου δωμάτιο.

Προπώληση εισιτηρίων από το more.com

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε ακόμα

Τελευταία άρθρα Θέατρο

#Cancel

Η πολιτική ορθότητα και η κουλτούρα της ακύρωσης απασχολεί τον Βορειοϊρλανδό συγγραφέα Ντέιβιντ Άιρλαντ, ο οποίος μεταχειρίζεται τη φόρμα μιας "ενδοθεατρικής" κωμωδίας. Ανεβαίνει σε μια παράσταση δυναμικής ενέργειας και πολύ καλών ερμηνειών.

ΓΡΑΦΕΙ: ΤΩΝΙΑ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ
23/10/2025

Butoh με τις Αλίκη Γερμανού και Νικολέτα Ξεναρίου

Δύο εμβληματικές γυναικείες μορφές του Παρισιού των "Τρελών Χρόνων" ζωντανεύουν μέσα από τη σωματικότητα του Butoh, σε μια χοροθεατρική τριλογία της Αλίκης Γερμανού και της Νικολέτας Ξεναρίου, όπου ο χρόνος γίνεται σώμα, μνήμη και ποίηση στο Θέατρο Ροές.

Θέατρο Εκστάν: Συνεπές στην τέχνη και την ανθρώπινη ευαισθησία

Το Θέατρο Εκστάν ανεβάζει για δεύτερη χρονιά δύο συγκινητικά γαλλικά έργα, τις "Μέρες ολόκληρες στα δένδρα" της Μαργκερίτ Ντυράς και "Η ιστορία της Μαρί" του Ζωρζ Μπρασσάι, παραμένοντας συνεπές, ποιητικό και βαθιά ανθρώπινο.

O 'Ερρίκος Ε’' και οι πρώτες φωτογραφίες από τις πρόβες του

Οι πρώτες φωτογραφίες και το trailer από τις πρόβες του "Ερρίκου Ε’" μας φέρνουν κοντά στην πολυαναμενόμενη παράσταση του Σαίξπηρ, σε νέα μετάφραση και σκηνοθεσία Αλέξανδρου Διαμαντή, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά από 85 χρόνια.

Για τον Δημήτρη Μακαλιά, η κωμωδία είναι το πιο γενναιόδωρο είδος

Ο αγαπημένος ηθοποιός μιλά στο "α" για τον "Ράφτη κυριών" του Ζορζ Φεϊντό (avant première στις 24/10) και το "Σποτ" του Ζήση Ρούμπου (από 27/10). Δύο κωμωδίες που τον κρατούν απασχολημένο και τις επτά ημέρες της εβδομάδας στο θέατρο Γκλόρια.

Οι νέες παραστάσεις της εβδομάδας

Οι θεατρικές παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα από 23 έως 29/10 και ξεχωρίζουν.

Το Διεθνές Κέντρο Χορού Καλαμάτας δείχνει τη νέα του δυναμική παρουσία με πλούσιες φθινοπωρινές δράσεις

Με τις νέες πρωτοβουλίες της Τζένης Αργυρίους σηματοδοτείται μια νέα εποχή για το Διεθνές Κέντρο Χορού Καλαμάτας, ένα κέντρο ανοιχτό, δημιουργικό, σε συνεχή διάλογο με τον κόσμο. Αυτές είναι οι Φθινοπωρινές Δράσεις.