Έξι νέοι χορογράφοι συνομιλούν με την Ελευσίνα

Έξι νέοι χορογράφοι -Χριστιάνα Κοσιάρη, Γιώργος Παπαδόπουλος, Ελιάν Ρουμιέ, Εμμανουέλα Σακελλάρη, Κατερίνα Φώτη, Διαμάντω Χατζηζαχαρία- ολοκληρώνουν φέτος τη διετή καλλιτεχνική τους έρευνα στην Ακαδημία Χορογραφίας U(R)TOPIAS, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Πατρίσιας Απέργη και της ομάδας σύγχρονου χορού Αερίτες, στο πλαίσιο του 2023 Ελευσίς Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, και παρουσιάζουν τα έργα τους σε διαφορετικά σημεία της πόλης, ανοίγοντας την επικοινωνία με τον δημόσιο χώρο από 29 Ιουνίου έως 2 Ιουλίου. 

Με οδηγούς τη Δήμητρα Μητροπούλου, την Caterina Politi και τον Ηλία Χατζηγεωργίου, κρατούν ζωντανή τη συνομιλία της τέχνης τους με την ιστορία της πόλης, τους ανθρώπους, τα κτήρια και τις γειτονιές της μέσα από έργα σύντομης διάρκειας στην περιπατητική site specific παράσταση "Dance MyS+eries / Season 2". 

Το διετές καλλιτεχνικό έργο "Μυστήριο 59 Ακαδημία Χορογραφίας U(R)TOPIAS” της 2023 Ελευσίς, από το 2021 φιλοξένησε καλλιτεχνικά νέους επαγγελματίες χορογράφους που ενδιαφέρονταν να καλλιεργήσουν τις ικανότητές τους στον τομέα της σύνθεσης και της χορογραφίας. Κάθε νέος χορογράφος κλήθηκε να κατασκευάσει την προσωπική του ουτοπία, τον δικό του μη-τόπο και να τον παρουσιάσει ως έργο χορού. Στόχος του προγράμματος ήταν η ανάδειξη εμβληματικών τοποθεσιών της Ελευσίνας μέσα από τα site specific έργα των χορογράφων, δημιουργώντας έναν νέο χάρτη της πόλης. 

Μέσα από τη συμμετοχή τους στην Ακαδημία, οι καλλιτέχνες ανέπτυξαν τις συνθετικές τους δεξιότητες και διαμόρφωσαν τις δικές τους δημιουργικές προσεγγίσεις, υπό την καθοδήγηση διακεκριμένων δημιουργών και επαγγελματιών από τον χώρο των τεχνών, ιστορικούς και θεωρητικούς της τέχνης, καθώς και παραγωγούς.

Τα "Dance MyS+eries / Season 2” χαρτογραφούν μια νέα διαδρομή στην Ελευσίνα, χωρισμένα σε διαφορετικά επεισόδια. Κάθε ένα από αυτά είναι και ένας διαφορετικός σταθμός που φωτίζει μια κρυφή πτυχή της πόλης, προσκαλώντας το κοινό σε ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο.

#1 Σταθμός: "25km” - Ελιάν Ρουμιέ

Με αφετηρία την αρχαία Ελευσίνια Πομπή, η καλλιτεχνική προσέγγιση του "25km” εστιάζει στο βίωμα μιας -μεγάλης σε διάρκεια- περιπατητικής διαδρομής, έτσι ώστε να αντλήσει ερεθίσματα και να διερευνήσει τρόπους με τους οποίους το συλλογικό αυτό βίωμα μπορεί να μεταφραστεί σε κίνηση. Η προσμονή για την εκκίνηση, η εφήμερη επαφή με τη φύση, η ανάγκη εξαγνισμού ψυχής και σώματος και η παρατεταμένη άφιξη αντιπροσωπεύουν διαφορετικές πτυχές της κινητικής έρευνας και αποτελούν δομικό υλικό για τη σύνθεση μιας σύγχρονης συλλογικής τελετουργίας. 

#2 Σταθμός: "Μολυσμένο – Μην κοιτάς!” - Γιώργος Παπαδόπουλος

Το έργο αντλεί έμπνευση από τις έννοιες της μεταμόρφωσης, της μετάλλαξης, της επιβίωσης και εν τέλει της προσαρμογής σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον. Ερευνά το ερώτημα της κατοίκησης ενός τόπου που έχει αποκοπεί βίαια από την επαφή του με φύση. Η μεταμόρφωση της πόλης -ο βωμός των Ελευσινίων Μυστηρίων που δίνει τη θέση του στον βωμό των εργοστασίων- συμπυκνώνεται στη μεταμόρφωση ενός πλάσματος που έχει τις ρίζες του στο παρελθόν, έμαθε να επιβιώνει στο παρόν και κάνει προβολή της ύπαρξής του στο μέλλον. Η Ελευσίνα του μύθου και των εργοστασίων συνθέτουν μια ποιητική αφήγηση της πόλης και των πλασμάτων που την κατοικούν.

#3 Σταθμός: "Dealing with Fireworks” - Εμμανουέλα Σακελλάρη

Μέσα από τη βιομηχανική ιστορία των εργατών της Ελευσίνας και το περιβάλλον του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ, το έργο επιχειρεί να δημιουργήσει μια μεταφορά της καθημερινής ζωής που εμπνέεται από τη διαδικασία παραγωγής εκρηκτικών υλών και την επικινδυνότητα των συνθηκών εργασίας. Η έννοια του κινδύνου και του επείγοντος διατρέχει το έργο και η δυναμική των σχέσεων των ατόμων επηρεάζεται συνεχώς από μία ενδεχόμενη απειλή, μέχρι να καταφέρουν να υπερνικήσουν τους φόβους τους. Η δύναμη της φιλίας, το τραγικό της ζωής, η σημασία της ελπίδας και η παραδοξότητα ζωής – θανάτου δημιουργούν τους άξονες του έργου.

#4 Σταθμός: "THE KITCHEN DANCE:A House Trance Vocabulary” - Κατερίνα Φώτη

Η Καίτη είναι μια γυναίκα που ζει σχεδόν αποκλειστικά στην κουζίνα της. Εκεί, το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της περνούν μπροστά από τα μάτια της με τρόπο συνειρμικό και μετατρέπονται σε μια οικουμενική και συλλογική γυναικεία αφήγηση. Ερευνώντας τη διάσταση του ελεύθερου χρόνου και την υπόστασή του μέσα σε ένα ασφυκτικό καθημερινό περιβάλλον προσδιοριζόμενο αποκλειστικά από το περιορισμό της εργασίας, η χορογράφος ήρθε σε επαφή με γυναίκες από τους πολιτιστικούς συλλόγους της Ελευσίνας, όλες εργαζόμενες, σύζυγοι και μάνες. Οι μαρτυρίες και οι αφηγήσεις τους την οδήγησαν στον πυρηνικό και οικουμενικό τόπο, στον οποίο ο ελεύθερος χρόνος και η δουλειά συνυπάρχουν σε λεπτή ισορροπία: την κουζίνα. Παρότι ταυτισμένη απόλυτα με την οικιακή εργασία, αποτελεί παράλληλα έναν τόπο γυναικείας εξομολόγησης μακριά από την κοινωνική κριτική, όπου μια γυναίκα μπορεί να στήσει μια μικρή προσωπική επανάσταση.

#5 Σταθμός: "Bouboulines” - Χριστιάνα Κοσιάρη

Το έργο είναι εμπνευσμένο από τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις εργατριών στα εργοστάσια της Ελευσίνας. Οι εργάτριες, την εποχή που ήταν στην ακμή της η βιομηχανία, συχνά αποκαλούνταν Μπουμπουλίνες. Τέσσερις γυναίκες άνω των 65 ετών συναντιούνται γύρω από ένα τραπέζι. Ένας τόπος συνάντησης που αντιπροσωπεύει πολλές στιγμές συνύπαρξης και μοιράσματος. Ένας χώρος εργασίας, συζητήσεων, τραγουδιού, γυναικείας ενδυνάμωσης, επανάστασης, γλεντιού. Οι μηχανικές εργοστασιακές κινήσεις δημιουργούν ένα νέο κινητικό λεξιλόγιο, όπου οι τέσσερις γυναίκες -που δεν είναι επαγγελματίες χορεύτριες- μετουσιώνουν τις κινήσεις αυτές σε ένα χορό γυναικών με γνώμονα τη φιλία, τη στοργή και την αγάπη. 

#6 Σταθμός: "Dunk” - Διαμάντω Χατζηζαχαρία

Το "Dunk” (φωτό εξωφύλλου) πραγματεύεται την ιδέα της αλλαγής που συμβαίνει στο τοπίο και την κοινωνία μιας μικρής πόλης. Ερευνά το θέμα από την οπτική των νέων ανθρώπων (Gen Z) και συγκεκριμένα, πώς η προσπάθειά τους για προσωπική εξέλιξη επηρεάζει το περιβάλλον τους. Το κινητικό υλικό εμπνέεται από τη ρουτίνα των νέων: από τις καθημερινές βόλτες και τα ομαδικά αθλήματα μέχρι τα πάρτυ της νυχτερινής ζωής, ενώ η επαναληπτικότητα γίνεται συμβολισμός της αδιάκοπης προσπάθειάς τους για προσωπική εξέλιξη. Οι ερμηνευτές καλούν το κοινό να συμμετάσχει στη χαοτική τους συνεύρεση, δημιουργώντας μια εφήμερη κοινότητα που θυμίζει πολύ αυτή της Ελευσίνας: επηρεάζεται από την αλληλεπίδραση των ανθρώπων της και βρίσκει την αλλαγή ευπρόσδεκτη.

Πληροφορίες για την προκράτηση θέσεων με ελεύθερη είσοδο στο 2023eleusis.eu