Φεστιβάλ χορού στη Στέγη με γυναικείο στίγμα είναι το "ODD – Onassis Dance Days", το οποίο είχε προγραμματιστεί να παρουσιαστεί 2 με 5 Μαρτίου. Λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη της Λάρισας που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση συμμετέχοντας στο εθνικό πένθος όρισε την διεξαγωγή του φεστιβάλ για το Σαββατοκύριακο 4 και 5 Μαρτίου.
Να σας θυμίσουμε πως το Φεστιβάλ Χορού "ODD – Onassis Dance Days" είναι μια σταθερή δράση, που εδώ και δέκα χρόνια μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε πώς εξελίσσεται η σύγχρονη χορευτική δημιουργία, εντός και εκτός συνόρων και μας δίνει την ευκαιρία να γνωρίσουμε, φέτος, τέσσερις νέες Ελληνίδες χορογράφους, την Έλενα Αντωνίου, τη Χαρά Κότσαλη, τη Νεφέλη Αστερίου, την Ξένια Κογχυλάκη και την Αργεντίνα Μαρίνα Οτέρο. "Κοιτάζουν όλες τους κατάματα αυτήν τη νέα εποχή, στην οποία τα σώματα, οι πόθοι και η σεξουαλικότητά τους, αρσενική, θηλυκή ή όποια άλλη, δεν είναι απλώς πεδία μάχης, αλλά επίσης τοπία ενός είδους που επιδεικνύει αναπολόγητα την οντότητά του, όσο παράδοξη κι αν επιθυμεί το ίδιο να είναι. Παράδοξη όσο και το ODD", αναφέρουν οι επιμελητές του ODD, Ιλειάνα Δημάδη, Αφροδίτη Παναγιωτάκου και Κωνσταντίνος Τζάθας, για τις χορογράφους, καθεμία από τις οποίες αποτυπώνει το παρόν με τον δικό της τρόπο, πυροδοτεί μια συζήτηση για τα σημαντικά που δεν είναι αυτονόητα.
Η Έλενα Αντωνίου στο "Landscape" σχολιάζει περιπαικτικά, ως γυναίκα δημιουργός, την αλληλεπίδραση με τις πατριαρχικές κουλτούρες του 21ου αιώνα υπερεκθέτοντας το θηλυκό σώμα και εξαντλώντας το όριο της θεαματικότητας (Κεντρική Σκηνή 4 & 5/3, 6.30 μ.μ.). Η Νεφέλη Αστερίου στο "Bestiaire" καταπιάνεται καυστικά με τη θηλυκότητα και την αρρενωπότητα. Υλικό έμπνευσης για τη δημιουργό υπήρξε και το βιβλίο του φιλοσόφου και επιμελητή τέχνης Paul Β. Preciado "Είμαι το τέρας που σας μιλά", στο οποίο σαρκάζει τη δυαδικότητα του φάσματος των φύλων (Μικρή Σκηνή, 4/3, 4 μ.μ., 5/3, 5.30 μ.μ.).
Η Ξένια Κογχυλάκη στο "Bang Bang Bodies" μαζί με δύο ερμηνεύτριες προσκαλεί το κοινό σε ένα χορογραφημένο ταξίδι στο συλλογικό φαντασιακό (Μικρή Σκηνή, 4/3, 5.30 μ.μ., 5/3, 4 μ.μ.). Τέλος, η Χαρά Κότσαλη, χορεύτρια και χορογράφος, με παράλληλες σπουδές θεατρολογίας, ανθρωπολογίας και μουσικής στο σόλο "Το be possessed" αποπειράται να ανιχνεύσει το φαινόμενο της πνευματοκαταληψίας με μια διευρυμένη ανάγνωση. Ξετυλίγει στη σκηνή ένα τελετουργικό για τον εξορκισμό από δαίμονες, του παρελθόντος και του μέλλοντος, προσωπικούς και συλλογικούς (Μικρή Σκηνή, 4 & 5/3, 7.30 μ.μ.). "Γάμα με πρώτα. Κι ύστερα μιλάμε για έρωτα" μας λέει Μαρίνα Οτέρο στο δίπτυχο "Fuck me / love me". Τα δύο έργα που παρουσιάζονται από την Αργεντίνα guest star του φεστιβάλ είναι μέρος του πρότζεκτ "Remember to Live", ενός εν εξελίξει έργου για τη ζωή της, στο οποίο η ίδια αποτελεί το αντικείμενο της έρευνάς της μέχρι την ημέρα που θα πεθάνει (Κεντρική Σκηνή "Fuck me" 4/3, 8.30 μ.μ. και "Love me" 5/3, 8.30 μ.μ.). Παράλληλα με τις παραστάσεις θα γίνουν Masterclasses με τους Moriah Evans (4/3), Christian Rizzo (5/3) και συζήτηση με το κοινό την Κυριακή 5 Μαρτίου, μετά το τέλος των παραστάσεων στη Μικρή Σκηνή.
Περισσότερες πληροφορίες
LANDSCAPE
Η Κύπρια χορεύτρια και χορογράφος παρουσιάζει το πολιτικό σώμα ως βαθιά τραυματισμένο αλλά και ελεύθερο σεξουαλικά, σε ένα σόλο που παραπέμπει σε στριπτίζ, στο πλαίσιο του φεστιβάλ χορού Onassis Dance Days.
Bang Bang Bodies
Ένα ντουέτο που επιθυμεί να ταρακουνήσει σχέσεις και ιεραρχίες, στο πλαίσιο του φεστιβάλ χορού Onassis Dance Days.
to be possessed
Την κατάληψη του σώματος από πνεύματα και τον εξορκισμό από δαίμονες, προσωπικούς και συλλογικούς, μέσα από μια διευρυμένη ανάγνωση εξερευνά η χορεύτρια και χορογράφος, με παράλληλες σπουδές θεατρολογίας, ανθρωπολογίας και μουσικής. Η σωματική και ηχητική περφόρμανς που δημιουργεί ένα αποδιαρθρωμένο σκηνικό τελετουργικό με άξονα διαφορετικά πολιτισμικά συμφραζόμενα, παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο πλαίσιο του Onassis Dance Days 2023.
FUCK ME / LOVE ME
Η διεθνώς ανερχόμενη χορογράφος από την Αργεντινή και επίσημη προσκεκλημένη του φεστιβάλ χορού Onassis Dance Days, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με ένα δίπτυχο –μέρος του πρότζεκτ «Remember to Live»– στο οποίο «ερωτικοποιεί» τη βιογραφία της, παραθέτοντας τι σημαίνει χορός και ερωτική ζωή για εκείνη.
bestiaire
Η χορεύτρια μεταμορφώνεται σε γυναίκα-αράχνη, τίγρη, γαζέλα, κ.ά., σε ένα σκηνικό «τερατολόγιο» που διερευνά τους στερεοτυπικούς ζωομορφικούς χαρακτηρισμούς του γυναικείου φύλου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ χορού Onassis Dance Days.
