"Η αφιέρωση"
Ο Χάρης Φραγκούλης αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία του μυθιστορήματος του Μπότο Στράους, που εστιάζει στο μοτίβο του ερωτικού τραύματος και λειτουργεί εδώ ως πηγή έμπνευσης μιας παράστασης που πραγματεύεται τη διαχείριση της απώλειας αλλά και την πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του 20ού αι. Ερμηνεύουν: Μαρία Αρζόγλου, Σοφία Κόκκαλη, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Κορνήλιος Σελαμσής, Μιχάλης Τιτόπουλος, Ανδρέας Κοντόπουλος κ.ά. (Σφενδόνη, από 18/2).
"Ο κύκλος με την κιμωλία"
Το σπουδαίο έργο του Μπρεχτ σκηνοθετεί ο Κώστας Νταλιάνης με τον θίασο Μοντέρνοι Καιροί, που μετράει δεκαπέντε χρόνια ζωής και από πέρυσι στεγάζεται στο ομώνυμο θέατρο στο Γκάζι. Με έναν πολυμελή θίασο ανεβάζει την αλληγορική ιστορία της Γρούσας, μιας φτωχής υπηρέτριας που βρίσκει ένα παιδί και το μεγαλώνει σαν να είναι δικό της, έως ότου εμφανιστεί για να το διεκδικήσει η φυσική του μητέρα. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Κοσμάς Ζαχάρωφ (Δικαστής Αζντάκ), Φάνια Νταλιάνη (Γρούσα), Εβίτα Παπασπύρου (Αφηγητής) κ.ά. (Μοντέρνοι Καιροί, από 18/2).
"Κάτι τρελοί κληρονόμοι"
Στην κωμωδία της Κορίνας Τριανταφύλλου, ένας θάνατος πυροδοτεί το πιο ξέφρενο πάρτι για τους εφτά κληρονόμους που καταφτάνουν στο σπίτι του πεθαμένου θείου αποφασισμένοι για όλα. Ξέφρενους ρυθμούς, απίθανες ατάκες και γέλιο υπόσχεται η παράσταση που σκηνοθετεί σε δική του διασκευή ο Τόλης Παπαδημητρίου, που καταγράφει τη δική του πορεία στο χώρο της κωμωδίας ως κειμενογράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Στις ερμηνείες θα δούμε τους Στέφανο Αθανασόπουλο, Κορίνα Τριανταφύλλου, Βασίλη Τριχά, Αλέξανδρο Δαβιλλά, Γιάννη Σιδηρόπουλο, Γιάννη Σέπε και Kathrine Schwyter. Η παράσταση θα παιχτεί για δύο βραδιές στο Αμφιθέατρο της Τεχνόπολης, στις 17 και 18/2.
"Οιδίπους Τύραννος"
Την τραγωδία του Σοφοκλή ανεβάζει ο Θανάσης Σαράντος σε εκδοχή κλειστού χώρου, ενώ ο ίδιος ερμηνεύει τον κεντρικό ρόλο. Τους ρόλους της Ιοκάστης και του Τειρεσία επωμίζεται η Μάνια Παπαδημητρίου και μαζί τους πρωταγωνιστούν οι Χριστόδουλος Στυλιανού, Πάρης Σκαρτσολιάς, Αλέξανδρος Τούντας, Βαγγέλης Ψωμάς και Νίκος Πολοζιάνης. Βασικός άξονας της παράστασης είναι η σύνδεση πολίτη και πολιτείας σε βαθιά κρίση, καθώς και η διερεύνηση της διαχρονικότητας της σοφόκλειας τραγωδίας στον 21ο αιώνα και την post-Covid εποχή (Από Μηχανής Θέατρο, από 20/2 σε avant premiere για τους αναγνώστες του "α").
"Ο Έλληνας βάτραχος"
Στο αλληγορικό έργο του Δημήτρη Ποταμίτη μια γυναίκα, η μόνη εναπομείνασα ύστερα από έναν καταστροφικό κατακλυσμό που βυθίζει ολοκληρωτικά την Ελλάδα, ψάχνει στους ελληνικούς μύθους τους λόγους που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή. Πρόκειται για ένα διορατικό κείμενο αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, που χρησιμοποιεί ως όχημα την ελληνική μυθολογία για να μιλήσει για τις ανεπάρκειες και τα τραύματα των Ελλήνων, δείχνοντας παράλληλα το δρόμο για την αναγέννησή τους, μέσα από μία λυρική, συμβολική και σατιρική γραφή. Την παράσταση σκηνοθετεί ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος σε ερμηνεία της Αννίτας Κούλη (Vault, από 20/2).
"Ναπάλμ χάσταγκ φάμιλι"
Η ιλαροτραγωδία του Πάνου Κούγια εστιάζει στο μοτίβο της "αγίας ελληνικής οικογένειας" και με άξονα τρία γεύματα γύρω από ένα τραπέζι αναπαριστά την πραγματικότητα της ελληνικής οικογενειακής συνθήκης, τη ρουτίνα, τους βίαιους μηχανισμούς και τα μυστικά της. Την παράσταση σκηνοθετεί ο συγγραφέας, επιθυμώντας να ανοίξει ένα διάλογο γύρω από την παραδοσιακή οικογένεια. Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Νίκος Ιατρού, Κατερίνα Κριστό, Αντώνης Σανιάνος, Δάφνη Σκρουμπέλου και Ματίνα Στάμου (Φούρνος, από 20/2).
"Μακριά από παιδιά"
Το νέο έργο του Γιωργή Τσουρή ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του σταθερού του συνεργάτη στη σκηνοθεσία, Γιώργου Παλούμπη. Ο ταλαντούχος συγγραφέας εστιάζει και πάλι στην Ελλάδα του σήμερα μέσα από μία οικογενειακή ιστορία, ενός ζευγαριού που καλείται να διαχειριστεί μία τραυματική απώλεια (Ιλίσια-Βολανάκης, από 21/2).
Περισσότερες πληροφορίες
Μακριά από παιδιά
Το νεοελληνικό έργο που, μέσα από την ιστορία ενός σύγχρονου ζευγαριού, μιλάει για τα παιδικά τραύματα και απωθημένα που κουβαλούν οι ενήλικοι σκηνοθετεί με το χαρακτηριστικό ρεαλιστικό του ύφος ο Γιώργος Παλούμπης. Μετά από μια τραυματική απώλεια, ο Τάσος και η σύζυγός του Όλγα εγκαταλείπουν το παλιό τους διαμέρισμα και μετακομίζουν στο νέο τους σπίτι. Καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα πραγματικότητα, οι διαφωνίες και οι ανελέητες συγκρούσεις μεταξύ τους πυκνώνουν συνεχώς, και τα ψέματα που τους απομακρύνουν, βαθαίνουν όλο και πιο πολύ, ενώ στο σπίτι φιλοξενούν για λίγες μέρες και την ιδιόρρυθμη μητέρα του Τάσου. Ένας ξάδελφος και ένας διακοσμητής, συμπληρώνουν τους χαρακτήρες αυτής της απρόσμενης αλλά και πολύ οικείας ιστορίας, στην οποία τίποτα δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται.
Ο κύκλος με την κιμωλία
Ένα έργο που πάντα συνομιλεί με την εκάστοτε εποχή καθώς στον πυρήνα του βρίσκεται η αέναη μάχη μεταξύ της βαθιάς καλοσύνης και της επικράτησης του ατομικού συμφέροντος είναι ο “Κύκλος με την κιμωλία” του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Η υπηρέτρια του πρίγκιπα Καζμπέκι, Γκρούσα, διασώζει τον νεαρό διάδοχο του θρόνου, τον οποίο η μητέρα του εγκατέλειψε προκειμένου να σωθεί από τους επαναστάτες. Κάποια στιγμή επιστρέφει και διεκδικεί το γιο της, τον οποίο όμως η Γκρούσα έχει αγαπήσει σαν δικό της παιδί. Η λύση θα δοθεί από έναν ανορθόδοξο λαϊκό δικαστή, τον Αζντάκ, που, με τη δοκιμασία του κύκλου με την κιμωλία, θα δώσει τη λύση.
Κάτι τρελοί κληρονόμοι
Μια κληρονομιά, ένα ψέμα αλλά και ο έρωτας θα φέρουν 7 χαρακτήρες στα πρόθυμα νευρικής – αλλά και ξεκαρδιστικής - κρίσης.
Οιδίπους Τύραννος
Η κορυφαία τραγωδία της ανθρώπινης ενοχής, στην οποία ο βασιλιάς της Θήβας, Οιδίποδας, τυφλός κι ανήμπορος, «αναζητά» τη λύτρωση του θανάτου και απαντήσεις για την τραγική του μοίρα. Αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται. Η παράσταση επιχειρεί να φωτίσει τις αναλογίες του έργου με το σήμερα.
Αφιέρωση
Tο μυθιστόρημα του Μπότο Στράους ως πηγή έμπνευσης μιας παράστασης για την διαχείριση του πόνου της ερωτικής απώλειας και την πνευματικότητα της κεντρικής Ευρώπης του 19ου. “Αυτός λέει: «Όπως ξέρεις, έχει κανείς τα ίδια αποτελέσματα, όταν ρίξει έναν απεριόριστο αριθμό νομισμάτων ή όταν ρίξει απεριόριστες φορές το ίδιο νόμισμα...» Αυτή δεν καταλαβαίνει τι της λέει, γιατί ταυτόχρονα τον ποθεί πολύ έντονα. Αυτός επαναλαμβάνει την πρόταση, γιατί αυτή ήταν η παράκλησή της. Αυτή αφουγκράζεται για να συλλάβει τον λόγο που τον κάνει να πει αυτήν την πρόταση κι έτσι πάλι της ξεφεύγει το νόημα. Φωνάζει ότι δεν καταλαβαίνει για τι πράγμα γίνεται λόγος. Παραιτείται, δεν θέλει να ακούσει τίποτα, βγαίνει από το δωμάτιο τρέχοντας.”
Ναπάλμ Χάσταγκ Φάμιλι
Η παράσταση, που αποτελεί μια ιλαροτραγωδία, είναι ο απολογισμός μιας μοναδικής ημέρας, εκείνης της επετείου γάμου των γονιών. Τι συμβαίνει στην «αγία Ελληνική οικογένεια» όταν εκείνη τη μέρα κάποιοι γιορτάζουν, ενώ κάποιοι άλλοι εύχονται να μην είχε υπάρξει ποτέ; Ποιο λήμμα της εγκυκλοπαίδειας γράφει για την υγεία της γιαγιάς; Γιατί ένας πλανόδιος παλιατζής επιμένει να διαλαλεί την πραμάτεια του έξω από την πόρτα ενός παραδοσιακού σπιτιού; Με άξονα τρία γεύματα γύρω από ένα τραπέζι, αναπαρίσταται η πραγματικότητα της ελληνικής οικογενειακής συνθήκης. Η ρουτίνα της, οι βίαιοι μηχανισμοί, τα μυστικά, αποτίοντας έτσι ένα φόρο τιμής σε όλα εκείνα που από φόβο δεν ειπώθηκαν.
Ο Έλληνας βάτραχος
Ένα λυρικό ταξίδι αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, που, με όχημα την ελληνική μυθολογία, καταγράφει την άνοδο και την πτώση των ανθρώπων, την εξιλέωση και την αναγέννηση.
