Ζαφείρω Βλάχου©
Σε ένα ισπανικό θέρετρο, μια κρυφά εγκατεστημένη κάμερα καταγράφει τη συνάντηση ενός ανερχόμενου ακροδεξιού Αυστριακού πολιτικού με τη φερόμενη ανιψιά ενός Ρώσου ολιγάρχη. Ο άντρας, μεθυσμένος από την εξουσία, υπόσχεται στη γυναίκα κυριαρχία στο εθνικό μιντιακό τοπίο και μια σειρά αποκλειστικών συμβολαίων με την επερχόμενη κυβέρνηση, εφόσον τον βοηθήσει να εκλεγεί. Όταν το σχέδιο δημοσιοποιείται, η καριέρα του πολιτικού καταστρέφεται και η κυβέρνηση καταρρέει. Αυτά τα γεγονότα ενέπνευσαν το "Μαύρο νερό" της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας (2004) Ελφρίντε Γέλινεκ, σε διασκευή της Έλσας Ανδριανού και σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, που συνεχίζεται στο θέατρο Altera Pars μέχρι τις 26/12.
Στην παράσταση, ο "Πολιτικός" (Ιερώνυμος Καλετσάνος) σαγηνεύεται από τον "Νέο Θεό" (Δήμητρα Χατούπη) και μεταμορφώνεται ως άλλος Πενθέας σε σύγχρονη μαινάδα. Όμως ο σύγχρονος Θεός παρακολουθεί ακατάπαυστα, καθώς τα πάντα καταγράφονται στην κάμερα από την κορυφαία του "Χορού" (Λένα Μποζάκη), έως ότου εκείνη, αηδιασμένη από το συνεχές τσουνάμι χυδαιότητας και κυνισμού, ανατρέπει την έκβαση της ιστορίας.
Έχουμε άραγε το δικαίωμα να είμαστε το ίδιο αισιόδοξοι για την έκβαση της πραγματικότητας; Τα πραγματικά πρόσωπα για τα οποία γράφεται το "Μαύρο Νερό" είναι γνωστά, αλλά το έργο τα υπερβαίνει καθώς, όπως συνηθίζει, η συγγραφέας ασχολείται με τα θεμελιώδη, συνδυάζοντας εύστοχα τα τρέχοντα γεγονότα με τη φιλοσοφία και το αρχαίο δράμα. Μέσα από αναφορές στις "Βάκχες” του Ευριπίδη, κοιτάζει προς τα πίσω, στις απαρχές της βίας, και ανατέμνει την κατάλυση των ορίων εν μέσω έκστασης.
Προπώληση μέσω viva.gr
Διαβάστε Επίσης
Περισσότερες πληροφορίες
Το μαύρο νερό
Χειμαρρώδεις μονόλογοι εξετάζουν τη φύση της εξουσίας, σ' αυτό το έργο που γράφτηκε με αφορμή τη διαβόητη «Υπόθεση Ίμπιζα», όπως αποκαλείται το σκάνδαλο διαφθοράς και πολιτικής συναλλαγής που συντάρεξε την Αυστρία.
