Η Έλενα Μαυρίδου είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις που έχει και όραμα και μέλλον για την υπόθεση της σύγχρονης ερμηνείας του αρχαίου δράματος. Πριν από μερικούς μήνες παρουσίασε στο Φεστιβάλ Φιλίππων της Καβάλας ένα ερευνητικό εργαστήρι στις «Βάκχες» στοχεύοντας στην δυναμική ερμηνεία του λόγου του Ευριπίδη και την σωματικότητα που απαιτεί ένα δρώμενο, το οποίο έχει τις ρίζες του βαθιά στην παράδοση. Ο λόγος του Ευριπίδη και η χρήση της σύγχρονης αλλά και παραδοσιακής μουσικής σύνθεσης, αποτέλεσαν τα βασικά εργαλεία της έρευνας πάνω στις «Βάκχες» και η σύνδεση τους αποτυπώθηκε άψογα στο απόσπασμα του έργου «Βάκχες» του Ευριπίδη που παρουσίασαν.
Η Έλενα Μαυρίδου συνέχισε να δουλεύει το υλικό των «Βακχών» της τελευταίας, της πιο σκοτεινής, θεολογικής και υπερβατικής τραγωδίας του Ευριπίδη και μαζί με τους συνεργάτες της Δήμητρα Κούζα, Δημήτρη Μανδρινό, Χριστίνα Μαριάνου και τους μουσικούς Γιώργο Μαυρίδη και Χάρη Πορφυρίδη την παρουσιάζουν στο θέατρο Χώρος τον Φεβρουάριο. Η παράσταση που θα δούμε είναι σαν ένα σύγχρονο δραματοποιημένο εικαστικό - μουσικό δρώμενο που έχει ρίζες στα παλιά. Διαβάζουμε στο σημείωμα της παράστασης: «Ο Διόνυσος εδώ είναι μια φωνή. Η φωνή αυτή μέσα μας που μας συνδέει με τα ζωώδη ένστικτά μας. Ένας Διόνυσος που μεταμορφώνει τον Πενθέα, που μεταμορφώνει το περιβάλλον γύρω του. Η λατρεία του Διονύσου είναι η ένωση με τη ζωώδη δύναμη.
Ο λόγος του Ευριπίδη, η χρήση της σύγχρονης, αλλά και της δημοτικής παραδοσιακής μουσικής σύνθεσης, καθώς και φιγούρες θεάτρου σκιών μιας ναΐφ αισθητικής, αποτελούν τα βασικά εργαλεία της παράστασης. Συνδυάζοντας live τον φυσικό ήχο της λύρας και του νταουλιού (2 μουσικοί «συνομιλούν» επί σκηνής με τους 4 ηθοποιούς) με το ηχοτοπίο και το sound design της σύγχρονης μουσικής τεχνολογίας, καθώς και τα σώματα των ηθοποιών μαζί με φιγούρες του θεάτρου σκιών, η σκηνοθέτις μάς οδηγεί σταδιακά στην Βακχεία του έργου του Ευριπίδη, και «στο αίσθημα κατοχής από κάποια ξένη προσωπικότητα που δημιουργεί συχνά ο χορός στους χορευτές».
