Η πρώτη παράσταση που σηματοδότησε τη σκηνοθετική συνεργασία του Αιμίλιου Χειλάκη και του Μανώλη Δούνια ήταν το «Μόνος με τον Άμλετ», μια εκδοχή του σαιξπηρικού έργου για έναν ηθοποιό. Αφού δοκιμάστηκαν τα επόμενα χρόνια με ενδιαφέρουσες προτάσεις πάνω στην αρχαία ελληνική τραγωδία, επιστρέφουν αυτό το καλοκαίρι στον Βρετανό δραματουργό και στον «Οθέλλο». Η ιστορία του γενναίου, αλλά απόκληρου λόγω χρώματος και καταγωγής, Μαυριτανού στρατηγού, που σκοτώνει τη σύζυγό του Δυσδαιμόνα, αφού έχει πέσει στην παγίδα της ζήλιας που του έχει στήσει ο ραδιούργος Ιάγος, έχει καταστήσει τον «Οθέλλο» ένα έργο με ευδιάκριτο λαϊκό χαρακτήρα, από τα πλέον δημοφιλή του Σαίξπηρ, και η παρουσίασή του σε θερινή περιοδεία έρχεται να το επιβεβαιώσει (Θέατρο Βράχων, 24- 25/6).
Όπως όλα τα δημιουργήματα του ελισαβετιανού δραματουργού, ο «Οθέλλος» είναι ένα πολυεπίπεδο κατασκεύασμα που δεν εξαντλείται σε εύκολες αναγνώσεις: Καλεί τους σκηνοθέτες να το ανασκάψουν και να το αναδείξουν σε όλο του το εύρος, ενώ οι ηθοποιοί, από την πλευρά τους, βρίσκονται απέναντι στην πρόκληση να ερμηνεύσουν πρόσωπα πολυδιάστατα, με κρυφές και φανερές πλευρές, αμφίρροπες συμπεριφορές, πρόσωπα με ευγενείς αρετές και τρομακτικά ελαττώματα. Ο κόσμος του «Οθέλλου» είναι ένας κόσμος όπου ο έρωτας ξεπερνάει τις φυλετικές και κοινωνικές διαφορές, αλλά κι ένας κόσμος όπου ο φθόνος και ο φόβος για το(ν) ξένο δηλητηριάζουν τις ψυχές, η κοινωνική υποκρισία περισσεύει και οι σκοτεινότερες πλευρές του ανθρώπου βγαίνουν στην επιφάνεια.
Σε αυτό το μεγάλο στοίχημα αναμετράται, συνοδευόμενος από την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Δημήτρη Καμαρωτού, ο εντεκαμελής θίασος με επικεφαλής τον Γιάννη Μπέζο στον ομώνυμο ρόλο, τον Αιμίλιο Χειλάκη ως δολοπλόκο Ιάγο, τη Μάιρα Γραβάνη ως τραγική Δυσδαιμόνα, τη Μυρτώ Αλικάκη (Αιμίλια), τον Κώστα Κορωναίο (Βραυάντιος), τον Αλέξανδρο Βάρθη (Κάσσιος) και τους Κωνσταντίνο Γαβαλά (Ροδρίγος), Κρις Ραντάνοφ (Μοντάνος), Μανώλη Δούνια (Δόγης), Ελευθερία Κοντογεώργη (Μπιάνκα) και Νίκο Τσιμάρα (Λουδοβίκος).
Περισσότερες πληροφορίες
Οθέλλος
Τον παράφορο έρωτα κόντρα στα κοινωνικά στερεότυπα της εποχής, την προδοσία, την εκδίκηση, τη ζήλια και το μύχιο φόβο για το ξένο πραγματεύεται η αριστουργηματική τραγωδία.
