Η επιστροφή στην Πειραιώς 260, που ξεκινά την πρώτη ημέρα του Ιουνίου, θα σημάνει κάτι περισσότερο από την έναρξη του φετινού Φεστιβάλ Αθηνών. Θα είναι μια γιορτή για την, περιορισμένη έστω –δεδομένων των απαραίτητων υγειονομικών πρωτοκόλλων–, επιστροφή σε ό,τι συνιστούσε τα καλοκαίρια μας πριν από την επέλαση της πανδημίας. Η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ, Κατερίνα Ευαγγελάτου, και οι συνεργάτες της σχεδίασαν ένα διευρυμένο χρονικά πρόγραμμα –επιχειρώντας να χωρέσουν τόσο παραστάσεις που προγραμματίστηκαν πέρυσι αλλά δεν δόθηκαν όσο και νέες παραγωγές–, ενώ προσέθεσαν στους ήδη υπάρχοντες χώρους νέες, υπαίθριες λύσεις: την Πλατεία και τον Κήπο.
Το πρόγραμμα του φεστιβάλ μοιράζεται σε δύο στάδια: τον Ιούνιο και τον Ιούλιο καταλαμβάνουν την Πειραιώς οι Έλληνες καλλιτέχνες, καθώς και ξένες ομάδες χορού, ενώ τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο θα δούμε θέατρο από ξένους προσκεκλημένους. Στο συνολικό πρόγραμμα, ο χορός υπερτερεί ελαφρώς έναντι του θεάτρου – ειδικά τον Ιούνιο έχει την τιμητική του, με πολλές ομάδες χορού, κάποιες από αυτές για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έμφαση σε είδη του street style (hip hop, break dance) κ.ά. Από την πλευρά τους, οι εγχώριες παραστάσεις δείχνουν να αναπτύσσονται θεματικά κυρίως γύρω από την έννοια της ελληνικότητας, παίρνοντας συχνά αφορμή από κλασικά κείμενα. Σε αυτόν τον άξονα εντάσσονται και μια σειρά από παραστάσεις που τροφοδοτούν την επαναδιαπραγμάτευση της έννοιας του 1821. Ποιες είναι όμως οι εφτά πρώτες παραστάσεις που μονοπώλησαν την προσοχή μας;
Μετά το βυσσινόκηπο
Η παράσταση του Πρόδρομου Τσινικόρη «(Somewhere) beyond the cherry trees» ανοίγει το φετινό πρόγραμμα (1-3/6). Συνδεδεμένος με το θέατρο ντοκουμέντο, σε αυτήν του τη δουλειά ο σκηνοθέτης εμπνέεται από το κύκνειο άσμα του Τσέχοφ. Έχοντας ως οδηγό του το εμβληματικό έργο που πραγματεύεται την ανθρώπινη ύπαρξη –τις διαψεύσεις, τις απώλειες, αλλά και τις ελπίδες της– στο μεταίχμιο μιας εποχής που τελειώνει και μιας νέας που ξεπροβάλλει, ο Τσινικόρης μαζί με τους συνεργάτες του μεταφέρει την ιστορία σε μια υποθετική παροντική συνθήκη και επιχειρεί να φανταστεί τη συνέχειά της στο σήμερα. Ερμηνεύουν: Γιώργος Βαλαής, Μαρία Πανουργιά, Καλλιόπη Σίμου κ.ά.
Χορευτική υπεροχή
Πολλοί υποστηρίζουν ότι η σωματική έκφραση «μιλάει» δυνατότερα από τις λέξεις, και φέτος θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να το διαπιστώσουμε. Σε δύο από αυτές, οι Βέλγοι χορογράφοι Κουν Αουγκουστέινεν και Ροζάλμπα Τόρες Γκερέρο συνεργάζονται με Έλληνες χορευτές και βάζουν στο επίκεντρο της παράστασής τους «Lamenta/Μοιρολόγια» (15-16/6) τα ηπειρώτικα μοιρολόγια, τιμώντας τη θεραπευτική διάσταση των τελετουργιών του πένθους. Αντίστοιχα, η κυπριακής καταγωγής χορογράφος Αλεξάνδρα Βάιερσταλ συστήνεται στο ελληνικό κοινό με την παράσταση «ANNNA³. The Worlds of Infinite Shifts», γιορτάζοντας την εκρηκτική δυναμική του γυναικείου σώματος με ένα χορευτικό τρίο από ερμηνεύτριες διαφορετικής εθνικότητας (19-20/6).
1821 reloaded
Στον «Κύκλο 1821», μια σειρά παραστάσεων συμβάλλουν στο διάλογο γύρω από τις κρίσιμες έννοιες της ιστορίας και του έθνους και κυρίως τον αντικατοπτρισμό τους στο σήμερα. Ο θρύλος του χορού του Ζαλόγγου τροφοδοτεί τη χορευτική παράσταση «Free at last: Rerooted» των βραβευμένων νέων χορογράφων Δανάης Δημητριάδη και Διονύσιου Αλαμάνου (12-13/6), ενώ ο Παντελής Φλατσούσης προγραμματίζει ένα «Εθνικό ντεφιλέ», στο οποίο, με οδηγό τις εθνικές παραδοσιακές φορεσιές και σύμμαχο έναν πολυπολιτισμικό θίασο (Χουσέιν Αμιρί, Αινείας Τσαμάτης, Γιλμάζ Χουσμέν κ.ά.), θα επιχειρήσει να καταθέσει ένα σχόλιο σχετικά με την (εθνική) ταυτότητα και την ανάγκη μιας νέας κοινοτικής και κοινωνικής αντίληψης (26-29/6).
One woman solo
Η Σοφία Χιλλ, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κωνσταντίνου Χατζή, θα ερμηνεύσει τους μονολόγους της Κλυταιμνήστρας, καθώς και τα χορικά από τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου, στην παράσταση «Κλυταιμνήστρα, μουσική δωματίου για ένα όργανο» (16-17/6). Πρόκειται για το νέο μουσικό έργο του Γιώργου Κουμεντάκη, που βλέπει την ιστορία του ανθρώπου ως μια αέναη αφήγηση πολέμου. Ο τραγικός λόγος και η σπουδαία ηθοποιός θα συνομιλήσουν επί σκηνής με τη μουσική που θα εκτελέσουν ζωντανά οι Ευγένιος Βούλγαρης και Κωνσταντίνος Χατζής, αλλά και με τις φωτογραφίες του Βραζιλιάνου ακτιβιστή φωτογράφου Σεμπαστιάο Σαλγκάδο.
Σημερινός «Αίαντας»
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του Σοφοκλή επέλεξε ο Σίμος Κακάλας, βλέποντας σε αυτό νήματα που το συνδέουν με το σήμερα. Ο σοφόκλειος ήρωας, που εγκαταλείφθηκε από τους συντρόφους του στον τρωικό πόλεμο και οδηγήθηκε στην τρέλα, μεταφέρεται στην εκδοχή του Κακάλα (21-25/6) σε ένα αναψυκτήριο της Ελλάδας του 2021. Ήττα, ματαιώσεις και διαψεύσεις συναντιούνται σε μια παράσταση που επιθυμεί να λειτουργήσει ως ένα σύγχρονο χορικό, για τον κόσμο που αλλάζει ραγδαία και για μια χώρα που μένει πεισματικά προσκολλημένη στο παρελθόν. Ερμηνεύουν: Ανθή Ευστρατιάδου, Κίμωνας Κουρής, Γιώργος Παπαγεωργίου, Μιχάλης Συριόπουλος κ.ά.
Περισσότερες πληροφορίες
(Somewhere) beyond the cherry trees
Μια post-documentary παράσταση, που αναζητά τη συνέχεια της ιστορίας του «Βυσσινόκηπου» του Άντον Τσέχωφ στο σήμερα.
Free At Last: Rerooted
Το δίδυμο Δ. Δημητριάδη και Δ. Αλαμάνου εμπνέεται από το χορό του Ζαλόγγου και καθοδηγεί έξι σώματα σε μια πρωτότυπη χορογραφία που αποδομεί την ελληνική παράδοση και τη συνδέει με το σήμερα.
Lamenta
Οι Βέλγοι χορογράφοι, γνωστοί ως Siamese Cie, μεταγράφουν παραδοσιακά μοιρολόγια της Ηπείρου σε χορό, σε σύμπραξη με εννέα χορευτές έμπειρους στους ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και μια μεγάλη ομάδα από μουσικούς και τραγουδιστές.
ANNNA³. The Worlds of Infinite Shifts
Το γυναικείο σώμα μεταμορφώνεται σε ένα εκρηκτικό χορευτικό τρίο που γιορτάζει την απελευθέρωση της σωματικής έκφρασης.
Αίαντας
Η πλοκή της τραγωδίας του Σοφοκλή μεταφέρεται σε ένα υπαίθριο αναψυκτήριο -αντανάκλαση μιας χώρας προσκολλημένης στο παρελθόν- με πρωταγωνιστή έναν κοινωνικά απομονωμένο ήρωα.
Κλυταιμνήστρα, μουσική δωματίου για ένα όργανο
Ένα πολεμικό αφήγημα για την ανθρώπινη ιστορία συνθέτουν επί σκηνής το νέο μουσικό έργο του Γ. Κουμεντάκη και οι φωτογραφίες του Σεμπαστιάο Σαλγκάδο, σε ανοιχτή συνομιλία με τον «Αγαμέμνονα» του Αισχύλου.
