Τη Νεφελοκοκκυγία του 21ου αιώνα οραματίστηκε ο Νίκος Καραθάνος και της έδωσε υπόσταση σε μια παράσταση όπου βασιλεύουν η ηδονή, το πείραγμα και η ελαφράδα. Αυτό αισθανθήκαμε στη σκηνική ανάγνωση που έκανε ο Καραθάνος το 2016 στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη, σε μια παράσταση που παρακολούθησαν περίπου 20.000 στην Επίδαυρο. Η πορεία της συγκεκριμένης παραγωγής συνεχίστηκε στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, αφού είναι μια από τις πενήντα ελληνικές παραγωγές θεάτρου, χορού και μουσικής της Στέγης που έχουν ήδη ταξιδέψει εκτός Ελλάδας, στο πλαίσιο εξαγωγής του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και υποστήριξης Ελλήνων δημιουργών στο εξωτερικό.
Τον Μάιο του 2018 βρεθήκαμε στο St. Ann’s Warehouse στο Μπρούκλιν και είδαμε πόσο ενθουσίασαν το κοινό ο απροκάλυπτος ενθουσιασμός και η «παιδιάστικη» χαρά του Νίκου Καραθάνου και του ωραίου θιάσου του (Άρης Σερβετάλης, Χρήστος Λούλης, Έμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Χάρης Φραγκούλης κ.ά.) για έναν κόσμο όπου η ηθική και η δικαιοσύνη θα είναι νόμοι παντοτινοί. «Τέτοιο διονυσιασμό, που δυναμιτίζει ολόκληρο το θέατρο, είχαν να δουν οι Νεοϋορκέζοι από την εποχή της ακμής του καινοτόμου Living Theater στα ’60s», έγραψαν οι «New York Times».
«Τέτοιο διονυσιασμό, που δυναμιτίζει ολόκληρο το θέατρο, είχαν να δουν οι Νεοϋορκέζοι από την εποχή της ακμής του καινοτόμου Living Theater στα ’60s», έγραψαν οι «New York Times».
Στο ερώτημα τι ήταν αυτό που έκανε τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση να επιλέξει την παράσταση του Νίκου Καραθάνου για να ταξιδέψει μέχρι το φημισμένο St. Ann’s Warehouse του Μπρούκλιν, η Αφροδίτη Παναγιωτάκου, διευθύντρια πολιτισμού του ιδρύματος, είχε απαντήσει ότι «για να είναι κάτι διεθνές, πρέπει να είναι πρώτα τοπικό, δηλαδή να έχει συνάφεια με το πού, το τι και το πότε συμβαίνει. Δεν μιλάμε μονάχα για γεωγραφική τοποθέτηση. Όπως λέμε συχνά, ο χάρτης δεν είναι η επικράτεια. Αυτήν τη στιγμή πάμε να δημιουργήσουμε μιαν άλλη επικράτεια για το πώς μπορεί να κυκλοφορήσει διεθνώς αυτό που ονομάζουμε σύγχρονη ελληνική παραγωγή – με όρους όμως που πρέπει να επανατοποθετηθούν στο τραπέζι και αποφεύγοντας τους πολύ αυστηρούς καθορισμούς».
Αυτό που σίγουρα είναι εκπληκτικό είναι το ότι η συγκεκριμένη παράσταση συνεχίζει να εξελίσσεται. O Νίκος Καραθάνος ταξίδεψε ως Onassis fellow από την Αργεντινή μέχρι τη Χιλή και από την Παταγονία μέχρι τη Βραζιλία. Στις φαβέλες του Ρίο γνώρισε και την ομάδα χορού Passinho Carioca, η οποία συμμετέχει στην ανανεωμένη εκδοχή των «Ορνίθων». Έτσι, μαζί με τους Έλληνες ηθοποιούς Χρήστο Λούλη, Βασιλική Δρίβα, Κώστα Μπερικόπουλο, Αμαλία Μουτούση, Στεφανία Γουλιώτη, Μάρθα Φριντζήλα κ.ά., ξαναδούλεψαν την παράσταση και ενόψει της συμμετοχής της φεστιβάλ της Χιλής το 2020 παρουσιάζουν αυτήν τη νέα εκδοχή στη Στέγη, στις 29 και 30/12. Στη Χιλή το κοινό μαζί με την παράσταση θα έχει την ευκαιρία να δει και την ταινία «Τα πουλιά» του Μπάμπη Μακρίδη, ένα ντοκιμαντέρ που εμπνέεται από τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη αλλά και από την παράσταση του Νίκου Καραθάνου.
Περισσότερες πληροφορίες
Όρνιθες
Η διακεκριμένη παράσταση, η οποία έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο το 2016, επιστρέφει ανανεωμένη, με Έλληνες και Βραζιλιάνους ηθοποιούς και φόντο ένα πλωτό νησί κάπου μεταξύ ελληνικής αμμουδιάς και Αμαζονίου.
