Το έργο του μετρ του θεάτρου του παραλόγου Ευγένιου Ιονέσκο δίνει την ευκαιρία για ακόμη μία συνεργασία του Γιάννη Κακλέα με τον Άρη Σερβετάλη. Διαβάστε γιατί δεν πρέπει να χάσετε την παράσταση που ανεβαίνει στο Θέατρο Κιβωτός (από 5/10).
#1 Ο Γιάννης Κακλέας (ξανα)σκηνοθετεί τον Άρη Σερβετάλη.
Οι δυο τους γνωρίζονται από παλιά. Για την ακρίβεια, ο σπουδαίος ηθοποιός πραγματοποίησε μόλις τη δεύτερη επαγγελματική του εμφάνιση στον θρυλικό Τεχνοχώρο στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έκτοτε ακολούθησαν κι άλλες, από τις οποίες δεν θα μπορούσαμε να μην ξεχωρίσουμε το «Κουρδιστό πορτοκάλι» τη σεζόν 2013-14. Ο Κακλέας ανέδειξε στο έπακρο την –πασίγνωστη από την κινηματογραφική της μεταφορά– δυστοπική νουβέλα του Anthony Burgess και ο Άρης Σερβετάλης στον ρόλο του Άλεξ καθήλωσε με τον γκροτέσκο παροξυσμό της σωματικής του έκφρασης. Καθόλου τυχαία, οι θεατές επιβράβευσαν με το πρώτο βραβείο την παράσταση, τον σκηνοθέτη και τον πρωταγωνιστή στα Βραβεία Κοινού του «α».
#2 Ο «Ρινόκερος» είναι ένα σπουδαίο έργο.
Ο Γαλλορουμάνος εκπρόσωπος του θεάτρου του παραλόγου συνθέτει την ιστορία μιας μικρής επαρχιακής πόλης που προσβάλλεται από επιδημία... ρινοκερίτιδας: οι κάτοικοί της μεταμορφώνονται σε άγριους, επιθετικούς ρινόκερους και μόνο ο Μπερανζέ αρνείται να υποκύψει στη μαζική υστερία και παραμένει, μέχρι τέλους, άνθρωπος. Πρόκειται για μια ευφάνταστη αλληγορία για το φασισμό (γράφτηκε το 1959), αλλά όχι μόνο: ο όχλος, η ψυχολογία της μάζας, η συνήθεια και αποδοχή κάθε τέρατος αλλά και η ευθύνη της προσωπικής αντίστασης είναι τα θέματα που αναδεικνύονται από την πένα του Ιονέσκο, χωρίς το έργο να χάνει ούτε στιγμή την αστραφτερή θεατρικότητα που διακρίνει έναν μετρ της συγγραφής.
#3 Ο Ιονέσκο ταιριάζει στον Κακλέα.
Αν και ο πολυπρισματικός σκηνοθέτης χαρακτηρίζεται από τη διάθεση να μας ξαφνιάζει με επιλογές που κινούνται σε όλο το φάσμα του ρεπερτορίου, είναι γεγονός ότι το θέατρο του παραλόγου τού πηγαίνει. Το απέδειξε και πέρυσι με το εξαιρετικό «Παιχνίδι της σφαγής» του ίδιου συγγραφέα, που ανέβασε στο Εθνικό (μια παράσταση που επίσης σάρωσε στα Βραβεία Κοινού του «α»). Το παράλογο φαίνεται να ανταποκρίνεται στη σκηνοθετική του προσωπικότητα, καθώς τα έργα του είδους δεν υποτάσσονται σε αυστηρά καλούπια ούτε υπακούουν σε σαφείς διαχωρισμούς ύφους, κάτι που του δίνει την ευκαιρία να εξασκήσει την πληθωρική γραφή του χρησιμοποιώντας εργαλεία από όλο το φάσμα της τέχνης (κινηματογράφος, θέατρο δρόμου, σωματικό θέατρο, κόμικς κ.ά.).
#4 Η καλλιτεχνική ομάδα της παράστασης ξεχωρίζει.
Αδημονούμε να δούμε τον Άρη Σερβετάλη να ενσαρκώνει τον Μπερανζέ με τη γλαφυρή σωματική εκφραστικότητά του, την εσωτερικότητα που διακρίνει τις ερμηνείες του και την ηλεκτρισμένη, νευρώδη παρουσία του. Φυσικά δεν θα είναι μόνος. Άλλοι οκτώ νέοι ηθοποιοί –κάποιοι έχουν ήδη ξεχωρίσει, άλλοι κάνουν τα πρώτα τους βήματα– θα ανασυνθέσουν το αλλόκοτο αλλά απολύτως οικείο σύμπαν του έργου: Έλλη Τρίγγου, Στέλιος Ιακωβίδης, Ροζαλία Κυρίου, Θάνος Μπίρκος, Πάνος Παπαδόπουλος, Αγγελική Τρομπούκη, Κωστής Μπούντας, Αναστασία Στυλιανίδη, ενώ οι σταθεροί συνεργάτες του Κακλέα στη χορογραφία, τα σκηνικά, τους φωτισμούς και τη μουσική (Αγγελική Τρομπούκη, Σάκης Μπιρμπίλης, Σταύρος Γασπαράτος αντίστοιχα) συνθέτουν ένα πολλά υποσχόμενο ανσάμπλ.
Περισσότερες πληροφορίες
Ρινόκερος
Το έργο αποκαλύπτει τις κοινωνικές αρρώστιες, που με άλλοθι τις ιδεολογίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε επιθετικό ζώο. Τον αποκτηνώνουν και ύστερα τον εγκαταλείπουν ως σκλάβο του συστήματος.
Ρινόκερος
Το έργο αποκαλύπτει τις κοινωνικές αρρώστιες, που με άλλοθι τις ιδεολογίες μεταμορφώνουν τον άνθρωπο σε επιθετικό ζώο. Τον αποκτηνώνουν και ύστερα τον εγκαταλείπουν ως σκλάβο του συστήματος.
Ρινόκερος
Το έργο πραγαματεύεται τις κοινωνικές ασθένειες που, χρησιμοποιώντας τις ιδεολογίες ως άλλοθι, αποκτηνώνουν τον άνθρωπο και τον μετατρέπουν σε σκλάβο του συστήματος.
