
Ποιος δεν έχει βρεθεί σε πάρτι και δεν έχει αφήσει τη μουσική να παρασύρει το σώμα του στην κλιμακούμενη ρυθμική ένταση; Πάνω στη χορευτική διαδικασία έχουμε ερωτευτεί, έχουμε ποθήσει, έχουμε έρθει σε έκσταση κι έχουμε απελευθερωθεί... Ο χορός έχει αυτήν τη μαγική ικανότητα να κάνει το σώμα να μιλά στη γλώσσα των ενστίκτων, με τα ρέιβ πάρτι της δεκαετίας του ’90 να αποτελούν ορόσημο του electro διονυσιασμού.
Έχοντας πολλά κοινά στοιχεία με τα φεστιβάλ των χίπις –και των ψυχοτρόπων ουσιών που υποβοηθούσαν το υπερβατικό βίωμα–, υπήρξαν τόποι συνάντησης όσων ήθελαν να ξεφύγουν με χορό μέχρι τελικής πτώσης, των νέων που υιοθετούσαν το συγκεκριμένο lifestyle κόντρα στην ευθυγραμμισμένη καθημερινότητα γερασμένων προτύπων. Η techno και η electronica ήταν το μουσικό χαλί ενός χορευτικού μυστηρίου κατά τη διάρκεια του οποίου τα πάντα μπορούσαν να συμβούν.

Ένα διαφορετικό ρέιβ πάρτι στήνει, λοιπόν, η 42χρονη Γαλλοαυστριακή χορογράφος και σκηνοθέτις Ζιζέλ Βιέν, ύστερα από προσωπική έρευνα σε κείμενα κοινωνιολόγων και φιλοσόφων πάνω στην υπερβατική, σχεδόν θρησκευτική διάσταση της διασκέδασης. Ανατρέχοντας στην περίοδο της δεκαετίας του ’90, όταν η ίδια εμβαπτιζόταν για πρώτη φορά στους κόσμους του κλάμπινγκ και του θεάτρου στο Βερολίνο, η Ζιζέλ Βιέν προσκαλεί τον διάσημο συνθέτη ηλεκτρακουστικής μουσικής Πίτερ Ρέμπεργκ να επιλέξει τα κομμάτια για το σάουντρακ της παράστασης «Crowd».
Η χορευτική παρτιτούρα που παρουσιάζει στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση (17-18/11) προσεγγίζει –και αντικατοπτρίζει– τις δυναμικές επικοινωνίας, έκφρασης, ώθησης και απώθησης, φέρνοντας στην επιφάνεια τις μυστικές συνδέσεις ενός αστερισμού σωμάτων. Δεκαπέντε χορευτές πέφτουν και σηκώνονται, συστέλλονται και μετά εκτινάσσονται, αποπειρώνται να αναπαραστήσουν τους όρους με τους οποίους είμαστε «διαθέσιμοι» στην επικοινωνία, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Ο Πίτερ Ρέμπεργκ, συνθέτης και ιδρυτής του label Éditions Mego, βραβεύτηκε στην Ars Electronica το 1999, την ίδια χρονιά που η Ζιζέλ Βιέν έκανε την πρώτη της σκηνοθεσία. Οι μουσικές επιλογές του Ρέμπεργκ έχουν αναφορές στην techno σκηνή του Ντιτρόιτ με κομμάτια, μεταξύ άλλων, του Jeff Mills, των Underground Resistance και των Drexciya, που σημάδεψαν τον ήχο των κλαμπ της βερολινέζικης σκηνής καθώς και μουσική που έχει γράψει ο ίδιος σε συνεργασία με τον Stephen O’Malley των Sunn O))).
3 κορυφαίοι χορογράφοι ερχονται στη Στέγη

Δημήτρης Παπαϊωάννου (18-21/12)
Το «New piece Ι - Since she» είναι η πρώτη συνεργασία του με το Χοροθέατρο του Βούπερταλ εννιά χρόνια μετά το θάνατο της Πίνα Μπάους.
Ουίλιαμ Φορσάιθ (2-6/2/19)
Το όνομά του συνδέθηκε με το Μπαλέτο της Φραγκφούρτης, όπου δημιούργησε έργα που αρκετές φορές σκανδάλισαν το κοινό. Θα γίνει το ίδιο με το «A quiet evening of dance»;
Τράγιαλ Χάρελ (30/5-2/6/19 )
Στην προηγούμενη επίσκεψή του επιχείρησε μια queer ανάγνωση της ιστορίας του τόπου του. Τώρα στο «O Medea» ένας επταμελής Χορός, στον ρόλο της Μήδειας, ξαναδιαβάζει τα ηθικά και πολιτικά ζητήματα του έργου.
Περισσότερες πληροφορίες
Crowd
Η Γαλλοαυστριακή χορογράφος προσκαλεί τον διάσημο συνθέτη ηλεκτρακουστικής μουσικής Πίτερ Ρέμπεργκ να συνθέσει τη μουσική της παράστασης-ρέιβ πάρτι. Ερωτισμός και βία σε ένα συναισθηματικό rollercoaster με 15 νέους που χάνονται και ξαναβρίσκονται στο «πλήθος».