Ο Σταύρος Ξαρχάκος μουσικοποιεί και σκηνοθετεί, ο Γιάννης Παλαμίδας ερμηνεύει. Και έτσι έχουμε μια διαφορετική ανάγνωση του έργου του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου.
Ο Γιάννης Παλαμίδας ερμηνεύει το ποίημα - σκηνικό μονόλογο του Γιάννη Ρίτσου και ο συνθέτης Σταύρος Ξαρχάκος τον σκηνοθετεί. Ένα από τα πιο αγαπημένα και γνωστά έργα του ποιητή, το οποίο μελοποίησε πριν δύο χρόνια ο Σταύρος Ξαρχάκος παρουσιάζεται στο gazarte για πρώτη φορά σε μια νέα εκδοχή.Μια απρόσμενη συνάντηση, μια διαφορετική ανάγνωση του έργου του μεγάλου μας ποιητή. Η σκηνοθετική προσέγγιση του συνθέτη δίνει νέα πνοή στο έργο, ενώ ο Γιάννης Παλαμίδας καλείται να δώσει φωνή στη γυναίκα με τα μαύρα που φωτίζεται από το «αμείλικτο φεγγαρόφωτο» με μια μινιμαλιστική εικαστική προσέγγιση από τον Λάκη Ματθιόπουλο.
Από τις προ δύο ετών σημειώσεις μου για την παράσταση μεταφέρω εδώ το εξής: "η σύνθεση σφραγίζεται από την μουσική ευρυμάθεια του Σταύρου Ξαρχάκου και το αποτέλεσμα είναι πολλαπλώς ενδιαφέρον. Θέματα που κινούνται σε ευρεία γκάμα: από την γνωστή λυρική ηχορυθμία που διακρίνει τον συνθέτη, σε περάσματα κλασικών αναφορών – με διάθεση καθαρού soundtrackin’ – έως μετακλασικές και «τριτορευματικές» αναφορές που σταματούν λίγο πριν από κάποια αβάν γκαρντ όρια". Στο πιάνο, φυσικά, είναι ο σπουδαίος Νεοκλής Νεοφυτίδης.
