O σκηνοθέτης Γιάννης Καλαβριανός και η ομάδα Sforaris κάνουν πράξη τη σπονδυλωτή τριεθνή παράσταση «PhoneHome» που παίζεται παράλληλα σε Αθήνα (θέατρο Σφενδόνη), Λονδίνο και Μόναχο. Οι ιστορίες των τριών παραστάσεων ολοκληρώνονται με τις σκηνές να συνδέονται ζωντανά και τους ηθοποιούς να επικοινωνούν μέσω διαδικτύου.
Η ιδέα ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2014, από τον Γερμανό σκηνοθέτη Michael Sommer και εμένα, όταν συζητήσαμε την πιθανότητα δημιουργίας μια παράστασης με αφορμή την κρίση των ελληνογερμανικών σχέσεων. Περνώντας από διάφορα στάδια και έχοντας εντωμεταξύ κορυφωθεί ο πόλεμος στη Συρία, αποφασίσαμε να αλλάξουμε την αρχική μας ιδέα και να μιλήσουμε για το πώς είναι να αφήνεις το σπίτι σου και να πηγαίνεις σε ένα άλλο. Μετά από αναζητήσεις, προστέθηκε στην ομάδα και ο Βρετανός σκηνοθέτης Tom Mansfield, θέλοντας να συμπεριλάβουμε και την εμπειρία του Λονδίνου, μιας παραδοσιακής ευρωπαϊκής μητρόπολης, που είχε εμπειρία ετών στην αφομοίωση ξένων. Δημιουργήθηκαν λοιπόν τρεις θίασοι και αρχίσαμε να συλλέγουμε ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στην Αθήνα, το Λονδίνο και το Μόναχο, χωρίς να έχουν γεννηθεί σε αυτές τις τρεις πόλεις.
Στην Αθήνα, θέλοντας να συλλέξουμε και ιστορίες προσφύγων και μεταναστών, ήρθαμε σε επαφή με οργανώσεις, εθελοντές και δομές που είχαν προηγούμενη εμπειρία συνεργασίας μαζί τους και οργανώσαμε εβδομαδιαία θεατρικά εργαστήρια για 4 μήνες. Κάποιες ιστορίες προέκυψαν από την επαφή μας με τα παιδιά των εργαστηρίων.
Το πρώτο κοινό ραντεβού των θιάσων, πραγματοποιήθηκε την Άνοιξη στο Μόναχο, όπου και αποφασίσαμε ποιες από τις ιστορίες παρουσίαζαν σκηνικό ενδιαφέρον και με τους 3 δραματουργούς-στην Αθήνα η Έρι Κύργια- ξεκινήσαμε το γράψιμο. Στις ιστορίες που επελέγησαν, έχει αναπτυχθεί δραματουργικά η επικοινωνία των ανθρώπων με τους δικούς τους που άφησαν πίσω. Αυτό σκηνικά επιτυγχάνεται με την ζωντανή χρήση της τεχνολογίας από τους ηθοποιούς των τριών θεάτρων.
Δεν πρόκειται για μία παράσταση που αφορά στην πολύπλοκη χρήση τεχνολογικών μέσων ή την διερεύνηση των ορίων και των δυνατοτήτων τους. Η τεχνολογία χρησιμοποιείται στην απλούστερη δυνατή μορφή της, που είναι πλέον οικεία σε όλους μας-ένα κοινό skype-και όπου αυτό είναι αναγκαίο να επικοινωνήσουν οι χαρακτήρες. Το πολύ ενδιαφέρον κομμάτι των ζωντανών skype συνδέσεων είναι πως επιτείνουν ένα βασικό χαρακτηριστικό της κλασικής θεατρικής εμπειρίας, αφού υπογραμμίζουν το εδώ και τώρα του συμβάντος, που είναι και το γοητευτικότερο ίσως συστατικό της θεατρικής δράσης.
Η οργάνωση της παράστασης αποδείχτηκε εξαιρετικά περίπλοκη, αφού απαίτησε τον συντονισμό τριών τεχνικών ομάδων (τεχνικοί δικτύων και συνδέσεων, μηχανικοί ήχου κλπ), μαζί με τους καλλιτεχνικούς συντελεστές. Όπως στα περισσότερα πράγματα, το να κάνεις κάτι να μοιάζει απλό, απαιτεί τεράστια προσπάθεια και ατέλειωτες ώρες εργασίας και δοκιμών. Η παράσταση κινείται στην ενδιάμεση των τριών θιάσων ζώνη. Μετακινηθήκαμε από τις αρχικές μας ιδέες ή την αισθητική μας βάση για να συναντηθούμε. Αυτό στην αρχή έμοιαζε τρομακτικό, αλλά στη συνέχεια έγινε πολύ ενδιαφέρον. Σαν να κολυμπάς σε μια άγνωστη θάλασσα για πρώτη σου φορά…
Περισσότερες πληροφορίες
Phone home
Τρία θέατρα σε Αθήνα, Λονδίνο και Μόναχο δημιουργούν μια κοινή σπονδυλωτή παράσταση, η οποία παίζεται την ίδια στιγμή στις τρεις πόλεις, με τους θεατές κάθε θεάτρου να βλέπουν ένα μέρος της κάθε ιστορίας. Οι ιστορίες ολοκληρώνονται με τις σκηνές να συνδέονται ζωντανά και τους ηθοποιούς να επικοινωνούν μέσω διαδικτύου.
