Hilary Pecis & Lily Stockman. Nostos

Πηγή έμπνευσης για τη "Nostos" αποτέλεσε σε ένα βαθμό η μετάφραση της Οδύσσειας σε ιαμβικό πεντάμετρο από την Emily Wilson το 2018, που αποκαθιστά την αρχική ζωντάνια του έπους επιβάλλοντας ταυτόχρονα μια νέα μετρική προσέγγιση στον στίχο. Η Pecis και η Stockman δανείστηκαν φορμαλιστικά στοιχεία από τη μετάφραση της Wilson για να χτίσουν τη δομή που πλαισιώνει τα ζωγραφικά τους έργα. Ο τίτλος της έκθεσης παραπέμπει στο ταξίδι επιστροφής του ήρωα, με άμεση φυσικά αναφορά στο δεκαετές ταξίδι του Οδυσσέα προς την Ιθάκη μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Και βέβαια από τον νόστο προέρχεται και η νοσταλγία, ο πόνος που προκαλεί η επιθυμία για την επιστροφή. Η έκθεση αποτελεί εν πολλοίς διαλογισμό πάνω στο τι σημαίνει επιστροφή στην πατρίδα, και ενώ η Pecis απεικονίζει τον χώρο που συγκροτεί την πατρίδα στην υλικότητά του, η Stockman προσεγγίζει το θέμα πιο αφαιρετικά, επιστρέφοντας στον χώρο όπου γεννήθηκε η λαμπρή αυτή ιστορία που φλόγιζε την φαντασία της. Οι μεγάλης κλίμακας πίνακες της Stockman, έντονα χρωματισμένοι, έχουν ομαδοποιηθεί διακριτικά, μια χωροθέτηση που απηχεί οπτικά τον ρυθμό της ανθρώπινης καρδιάς. Ζωγραφίζοντας διαισθητικά και αντλώντας από το πώς έχει βιώσει σωματικά και ψυχολογικά τη φύση, η Stockman ενορχηστρώνει συνθέσεις σχεδόν συμμετρικές με σχήματα που θαρρείς ότι πάλλονται με ζωτική ενέργεια. Η Pecis, από την άλλη, αποδίδει αφηγηματικές στιγμές βασισμένες σε φωτογραφικά στιγμιότυπα από την καθημερινή της ζωή και τον γύρω της χώρο και παράγει συνθέσεις που δίνουν την αίσθηση πως κάθε καρέκλα και διακοσμητικό στοιχείο, κάθε βιβλίο και κάθε πίνακας κρατούν ένα από τα κλειδιά της ταυτότητας του ιδιοκτήτη (και της ζωγράφου).