Βραβευμένο με Όσκαρ, «το καλύτερο χολιγουντιανό σενάριο» σκηνοθετείται με απαράμιλλη κομψότητα από τον μεγαλοφυή Ρομάν Πολάνσκι, ο οποίος υπογράφει ένα αριστουργηματικό φιλμ νουάρ.
Συναισθηματικό βιογραφικό δράμα με εύπεπτο χιούμορ, μασημένα κοινωνικά μηνύματα και όλες τις ετοιματζίδικες λύσεις τού «βασισμένο σε αληθινή ιστορία».
Μεταφυσικό μυστήριο, υπαρξιακή απόγνωση και ένα υπνωτιστικό φιλμ-εφιαλτικός λαβύρινθος χτισμένος από τα (ανθρωπίνως ακατανόητα) παιχνίδια της μοίρας. Η καλύτερη βρετανική ταινία τρόμου, με την ερωτικότερη σκηνή στην κινηματογραφική ιστορία.
Μυστήριο, χιτσκοκικό άγγιγμα, σέξι ατμόσφαιρα και μια άτσαλη κορύφωση που χαλάει το παιχνίδι των λεπτομερειών, των υπονοουμένων και των λεπτών ισορροπιών.
Ο Αντονιόνι ολοκληρώνει την πρωτοποριακή «Τριλογία της αποξένωσης» με μια κινηματογραφικά μοντέρνα και σοκαριστικά διεισδυτική ματιά στο άδειο εσωτερικό ανθρώπινο τοπίο.
Πνευματώδες βρετανικό χιούμορ, μοντέρνα αμερικανική κωμωδία και η τρέλα των Μόντι Πάιθον συναντιούνται σε μια ξεκαρδιστική, αμοραλιστική σάτιρα βραβευμένη με Όσκαρ (β΄ αντρικού ρόλου για τον Κέβιν Κλάιν).
Ένα βρετανικό all star cast, με επικεφαλής τον διασκεδαστικότατο Πίτερ Ουστίνοφ, νοστιμίζουν ένα καλοκουρδισμένο, συνταγογραφημένο whodunit της Άγκαθα Κρίστι.
Πιστός στη στέρεα βρετανική παράδοση, ο σκηνοθέτης τού «Άντρες με τα Όλα τους» επαναλαμβάνει, με λιγότερη φρεσκάδα και κινηματογραφική έμπνευση, τη συνταγή της κομεντί κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ξεκούδουνη φάρσα - χαζοχαρούμενη σάτιρα των reality show που δεν καταφέρνει να γίνει διασκεδαστική ούτε για μια στιγμή.
O Γκοντάρ διασκευάζει ένα μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια, υπογράφοντας την πλέον συντηρητική αφηγηματικά ταινία του, αλλά και μια από τις εμβληματικότερες της δεκαετίας του ’60.
Χαμένη σε σχηματικούς χαρακτήρες και γλυκερά συναισθήματα, η Δανή Λόνε Σέρφιγκ παγιδεύεται σε ένα παλιομοδίτικα στημένο και βαρυφορτωμένο σεναριακά μελόδραμα, το οποίο δεν βρίσκει ποτέ τον σωστό αφηγηματικό τόνο.
Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για μια πρωτότυπη, πανέξυπνη και ξεκαρδιστική σάτιρα του κόσμου του Μπρόντγουεϊ, γεμάτη ευρηματικά γκαγκ και κοφτερές ατάκες.
Η περίπτωση Νταν Μπράουν εμπνέει ένα «λογοτεχνικό» θρίλερ αλά Αγκάθα Κρίστι, το οποίο παγιδεύεται σε εξεζητημένες ανατροπές, διαδοχικά φλας μπακ και στην υπερβολικά φιλόδοξη προσπάθειά του να αιφνιδιάσει το θεατή.
Μοντέρνα κινηματογραφημένο ερωτικό δράμα, εγκαταλείπει σταδιακά τη χιουμοριστική ελαφρότητα και κορυφώνεται με βαρύ, αλλά συγκινητικό βηματισμό.
Ένα εύθυμο, σπιρτόζικο ερωτικό σασπένς που σταδιακά –κι αδικαιολόγητα– αποκτά όλο και εντονότερους δραματικούς τόνους, μεγεθύνοντας εκβιαστικά μια «εμπροσθογεμή» ιστορία με προβλέψιμη κατάληξη.
Η τελευταία ταινία του Μπουνιουέλ είναι μια γνήσια σουρεαλιστική σάτιρα της (ευνουχιστικής) αστικής ηθικής, γεμάτης με τη βέβηλη αυθάδεια και την κινηματογραφική πρωτοτυπία ενός αδιόρθωτου σκανδαλιάρη.
Κατασκοπικό θρίλερ που αναπαριστά με αφηγηματικό σφρίγος, αλλά χωρίς απόλυτη κινηματογραφική συνοχή, μια αληθινή ιστορία με διαδοχικές ανατροπές και άφθονη πολιτική ίντριγκα.
Μια πικάντικη ιδέα αναπτύσσεται με τολμηρό χιούμορ και σεναριακή επάρκεια σε διασκεδαστική σάτιρα των (γαμήλιων) σχέσεων των δύο φύλων. Διεθνής εμπορική επιτυχία με Σεζάρ σεναρίου και υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας για ξενόγλωσση ταινία.
Η ιστορία της Σταχτοπούτας μεταγράφεται με κινηματογραφική λογική και ευαισθησία στη σύγχρονη Βομβάη. Χαμηλοί τόνοι, τρυφερές λεπτομέρειες και ένα εύστοχο, συγκινητικό σχόλιο για τη θέση της γυναίκας στην ινδική (κι όχι μόνο) πραγματικότητα.