Ενδιαφέρουσα ιδέα που μένει απλά υποσχόμενη, μιας και υλοποιείται με σεναριακή χοντροκοπιά, ερμηνευτική ανεπάρκεια και αφηγηματική προχειρότητα.
Σίκουελ ενός διεκπεραιωτικά στημένου αυστραλέζικου animation, το οποίο καταγγέλλει απλοϊκά τους κινδύνους της υπνωτιστικά γοητευτικής νέας εικονικής πραγματικότητας.
Με κάδρα που παραπέμπουν σε πίνακες της φλαμανδικής και της ολλανδικής σχολής, ο Μαγιέφσκι στήνει μια οπτικά μεγαλοπρεπή αλληγορία πάνω στην τέχνη, την αληθινή ζωή και την ανθρώπινη μισαλλοδοξία.
Πολιτική περιπέτεια γυρισμένη με ρεαλισμό, προβλέψιμα απλοϊκή στην εξέλιξή της και μονοδιάστατη στην παραβολή της για τη σύγχρονη αμερικανική πραγματικότητα.
Δομημένη σαν ψυχολογικό θρίλερ, μια ιστορία εμμονής αποκαλύπτει τη συντριπτική δύναμη των κοινωνικών ρόλων σ’ έναν κόσμο ψυχολογικής ανασφάλειας κι έλλειψης επικοινωνίας.
Αρκετά πιστό ριμέικ της δανέζικης "Βασίλισσας της Καρδιάς". Ενός τολμηρότερου ερωτικού δράματος, το οποίο διέθετε ένα διαφορετικό, αιχμηρό φινάλε.
Το μυστήριο συναντά το horror και το απενοχοποιημένο φαν, σε ένα διασκεδαστικό μιξ αναφορών και χαβαλέ, μέχρις ότου χαθεί ο έλεγχος και κυριαρχήσει η σαχλαμάρα.
Συγκινητικό δράμα επώδυνης ενηλικίωσης, το οποίο δεν ανοίγεται στα βαθιά σεναριακά, αντλώντας συναισθηματική δύναμη από τους τρισδιάστατους χαρακτήρες του.
Συναισθηματική, στέρεα, όσο και εύπεπτη δραμεντί πάνω στα αληθινά ψέματα, τα οποία ξεκινούν από τη ζωή και γίνονται συναρπαστικές λογοτεχνικές και κινηματογραφικές ιστορίες.
Υπαρξιακά αδιέξοδα πασχίζουν να αναδειχθούν μέσα από μια μελοδραματική συνθήκη, ο μινιμαλιστικός χειρισμός της οποίας καταντά φτωχός και μονοδιάστατος.
Όπως στο περσινό "The Swordsmith Village", έχουμε και εδώ τη συρραφή τριών τηλεοπτικών επεισοδίων, απευθυνόμενη αποκλειστικά στους λάτρεις της πετυχημένης τηλεοπτικής σειράς "Demon Slayer".
Πρώτη κινηματογραφική εκδοχή των ναΐφ περιπετειών της ηρωίδας μιας γερμανικής τηλεοπτικής σειράς, η οποία συνδυάζει live action και animation.
Δοκιμιακό γκονταρικό δράμα, το οποίο διερωτάται ευρηματικά πάνω στην έννοια της πίστης σε μια κυνική εποχή παραίτησης και αμοραλισμού.
Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Κάρλοβι Βάρι για μια συναρπαστική μελέτη χαρακτήρα και ένα λιτό, μα διεισδυτικό κοινωνικό θρίλερ πικρής κισλοφσκικής οξυδέρκειας.
Χιούμορ, τρόμος, αλλά και ξεχειλωμένη αλληγορία, σε ένα καλοκουρδισμένο θρίλερ με ευρηματικό σενάριο και εξαιρετική ανασύσταση εποχής.
Πληθωρική κι ευαίσθητη, η Μαρίζα Αμπέλα χαρίζει παλμό σε μια απρόσωπη βιογραφία, η οποία περιγράφει χωρίς αιχμές μια προσωπικότητα μυθιστορηματικών διαστάσεων.
Η σκηνοθέτρια αφηγείται με ενέργεια και πάθος την προσωπική ιστορία της. Ως σεναριογράφος, όμως, δυσκολεύεται να ξεφύγει από την απλή περιγραφή και να την κάνει πραγματικά ενδιαφέρουσα.
Η οικογένεια ως ένας ταραχώδης, συναρπαστικός και απρόβλεπτος μικρόκοσμος, όπως κωμικοτραγικά αποκαλύπτεται μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού έτοιμου να αποχαιρετήσει την εποχή της αθωότητας.
Μπαγιάτικα αστεία, σκηνές κυνηγητού που έχουμε δει και ξαναδεί, εφέ που προσπαθούν να τονώσουν μια déjà vu πλοκή και ο Μπιλ Μάρεϊ στον πιο "πάρε τα λεφτά και τρέχα" ρόλο της δεκαετίας.