Ουρουγουάη

Όποιος δεν έχει εντοπίσει ακόμη μια χώρα-«κουκίδα» στις ανατολικές ακτές της Λατινικής Αμερικής («κουκίδα» συγκρίνοντας τη με τη γειτονική γιγάντια Αργεντινή) απλώς δεν έχει ενημερωθεί πως πρόκειται για έναν από τους ανερχόμενους ταξιδιωτικούς προορισμούς. Τάνγκο; Εδώ. Σκληρά αγόρια-«πες με gaucho» με λάσο και απ’ όλα; Εδώ. Ζουμερό rib eye; Εδώ. Υπέροχες αμμουδιές με την αύρα του Ατλαντικού; Εδώ. Μπορεί η Ουρουγουάη να μοιάζει σε πολλά με την Αργεντινή –τόσο που τελικά υπέβαλαν από κοινού αίτημα στην UNESCO για την αναγνώριση του τάνγκο ως άυλου πολιτιστικού αγαθού–, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως διαθέτει τη δική της γοητεία. Ειρηνική και ασφαλής, με μορφωμένους κατοίκους κι ελάχιστα κρούσματα διαφθοράς, συχνά αναφέρεται ως η «Ελβετία της Νότιας Αμερικής». Αν και το ιταλικό ταμπεραμέντο… ελλοχεύει παντού: περισσότεροι από τους μισούς κατοίκους έχουν ιταλική καταγωγή, καθώς υπήρξε έντονο μεταναστευτικό κίνημα από την Ιταλία προς την Ουρουγουάη μεταξύ του 1870 και των τελών της δεκαετίας του 1960. Μάλιστα, στις 29 κάθε μήνα, σύμφωνα με το έθιμο, οι νοικοκυρές μαγειρεύουν νιόκι, αφού θεωρητικά τους έχουν μείνει μόνο πατάτες και αλεύρι. Εδώ βρίσκεται κι ένα αγαπημένο καταφύγιο του διεθνούς jet set, η πόλη Punta del Este. Μια χερσόνησος με άμμο, δάση και βράχια που απέχει 130 χλμ. από την πρωτεύουσα Μοντεβίδεο. Πασαρέλα θυμίζει η κεντρική οδός La Gorlero, εκεί όπου μαυρισμένες γαζέλες και τύποι με λουλουδάτα πουκάμισα ανταλλάσσουν ματιές. Μοντέρνα κτίρια, μαγαζιά, ξενοδοχεία κι εστιατόρια πλαισιώνουν τις δύο παραλίες: η La Playa Mansa φημίζεται για τα ήρεμα νερά της, σε αντίθεση με την Playa Brava. Οι πιο μποέμ τύποι θα προτιμήσετε, πάντως, παραλίες όπως το Cabo Polonio και η Punta del Diablo. Οι φυσιολάτρες πάλι θα προτιμήσετε νησάκια όπως τα Isla Gorriti και Isla de Lobos, καταφύγια θαλάσσιων ελεφάντων. Το νερό πρωταγωνιστεί και στην πρωτεύουσα. Ο ομώνυμος ποταμός, ο οποίος τη διασχίζει, της δίνει άλλη εικόνα κάθε ημέρα, ανάλογα με τις διαθέσεις του ανέμου. Στη Παλιά Πόλη ξεχωρίζει η Citadel, η πύλη που την προστατεύει ήδη από το 1829 από τους εισβολείς. Επιβάλλεται η βόλτα για να θαυμάσετε υπέροχα κτίρια, όπως ο Μητροπολιτικός Καθεδρικός της πόλης, το Teatro Solis και το Museo Torres Garcia. Αν θέλετε μια «πράσινη» ανάπαυλα, το Parque Rodo προσφέρεται για περίπατο ή για ξεκούραση, ενώ στα προάστια Carrasco και Pocitos θα δείτε πώς ζουν οι πλούσιοι Ουρουγουανοί.
Image credits: Schaefer Elvira / Shutterstock.com

Πότε να πάτε : Καθώς βασικός πόλος έλξης της χώρας είναι οι παραλίες, επιλέξτε καλύτερα το διάστημα μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου που έχουν καλοκαίρι. Από τον Απρίλιο μέχρι τον Νοέμβριο μπορεί να υπάρχουν δυνατοί άνεμοι, βροχή και χαμηλές θερμοκρασίες – τον Ιούλιο πέφτει ακόμη και στους 11 βαθμούς η θερμοκρασία! Ιδανικό είναι και το διάστημα μεταξύ Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου ώστε να απολαύσετε και το καρναβάλι του Μοντεβίδεο.<br><br>