
Το Μαίναλο έχει αναρίθμητα χωριουδάκια στις πλάτες του και το καθένα από αυτά μπορεί να μας δώσει μια άλλη εκδοχή της ομορφιάς του. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, που ξεφυτρώνουν όλο και περισσότερα ξενοδοχεία
και ταβερνάκια, μας δίνονται και επιπλέον αφορμές για να λοξοδρομήσουμε από το βασικό μας δρομολόγιο…
Αλωνίσταινα

Ένα χωριό-κούκλα, μια φούχτα σπίτια σπαρμένα σε μια μικρή κοιλάδα που την περικυκλώνουν πλαγιές από έλατα. Την πρωτοανακαλύψαμε πριν από περίπου δέκα χρόνια, όταν λειτούργησε εδώ ο ξενώνας «Θεοξένια», ενώ στην τελευταία μας επίσκεψη διαπιστώσαμε με χαρά ότι το χωριό αναπτύσσεται μεν τουριστικά, αλλά με έναν ήπιο τρόπο που του πάει πολύ. Τελευταία άφιξη το ξενοδοχείο Πλατανίτης (2710431100, www.hotelplataniti.com), ένα πέτρινο κτίριο στο κέντρο του χωριού, μ' ένα πλατάνι στην είσοδο. Είναι διακοσμημένο σε κλασικό στιλ, με σκούρα ξύλινα έπιπλα και «επίσημες» στόφες. Η κεντρική σάλα με το τζάκι είναι άνετη, όπως και το στεγασμένο αίθριο, όπου σερβίρεται το πρωινό για τους καπνιστές (το ξενοδοχείο ακολουθεί μια non smoking πολιτική). Τα δωμάτιά του είναι απλά, αλλά καλοφτιαγμένα και με πλήρη εξοπλισμό.
Σημειώστε δε ότι το χωριό διαθέτει πλέον και ταβέρνα, τις Κατάλπεις, πάνω στον κεντρικό δρόμο – απλή σάλα με μεγάλο τζάκι και νόστιμο, καθημερινό μενού. Μας ενθουσίασαν οι «ζουμεροί», άψογα τηγανισμένοι κεφτέδες. Αντίθετα, ο κοκκινιστός κόκορας με τις χυλοπίτες μάς άφησαν μάλλον αδιάφορους – τόσο το κρέας όσο και τα ζυμαρικά.
Κάψια

Ένα από τα πρώτα χωριά που συναντάμε αμέσως μετά τον κόμβο της Νεστάνης. Βρίσκεται δηλαδή στο οροπέδιο, τουλάχιστον όμως έχει χορταστική θέα προς τις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Μαίναλου. Δεν είναι ιδιαίτερα γραφικό, αλλά διαθέτει μερικά σοβαρά πλεονεκτήματα. Πρώτον, εδώ βρίσκεται ένα από τα πολυτελή ξενοδοχεία της περιοχής, το Αρχοντικό Καλτεζιώτη (2710235822, www.kaltezioti.gr). Φέτος μάλιστα, η μονάδα πρόσθεσε στο δυναμικό της ένα ακόμη κτίριο, το «Chalet Καλτεζιώτη», με σοφιστικέ διακόσμηση που θυμίζει «αρχοντικό στη βρετανική επαρχία». Δεύτερον, το χωριό έχει κάποιες συμπαθητικές επιλογές για φαγητό. Πολύ κοντά στον «Καλτεζιώτη» θα βρείτε την ταβέρνα Στα Πέριξ. στο καμαροσκέπαστο κατώι του σπιτιού της, η οικογένεια Κλαδούρη σερβίρει εδώ και δύο χρόνια παραδοσιακά πιάτα της περιοχής (καγιανά κ.λπ.), ενώ το ζυμωτό ψωμί είναι δικό τους. Πάνω στον κεντρικό δρόμο του χωριού θα βρείτε τον Φάνη, κλασική ψησταριά,
με καλτ σάλα και υπέροχο κρέας. Τέλος, στη γειτονική Βλαχέρνα, ψηλά στην πλατεία του χωριού, θα βρείτε το κουλτουριάρικο Στου ονείρου μου το στέκι, το οποίο λειτουργεί εδώ κι ένα χρόνο. Είναι παρεΐστικο και μουσικόφιλο (οι ιδιοκτήτες παίζουν οι ίδιοι μουσική, οπότε τα σαββατόβραδα αλλά και κάποια μεσημέρια Κυριακής πιάνουν το μπουζούκι…). Το μενού είναι απλό, αλλά με τσαχπινιές, όπως τα homemade τουρσιά (το σκόρδο και οι βολβοί είναι σούπερ), που βγάζουν στην αρχή για την όρεξη. Αλλά επειδή ουκ επ' άρτω στήνεται μια εκδρομή, σημειώστε ένα τελευταίο opening… από άλλη κατηγορία. Στα τέλη Μάρτη υπολογίζεται ότι θα ανοίξει το σπήλαιο της Κάψιας με το πλούσιο σταλαγμιτικό υλικό.
Πιάνα

Πάνω στον παλιό δρόμο που ενώνει την Τρίπολη με τη Βυτίνα. Ένα χωριό-γερακοφωλιά, χτισμένο στο «φρύδι» ενός βράχου, που ατενίζει τις κορυφές του Μαίναλου. Ο οικισμός είναι συμπαθητικός –ιδιαίτερα η πλατεία–, αλλά δεν έχει τουρισμό. Ειδικά τα σαββατοκύριακα εκτός αιχμής, το χωριό δίνει την εντύπωση ότι κοιμάται. Αυτό, βέβαια, μπορεί να εκληφθεί και ως πλεονέκτημα. Εδώ, λοιπόν, λειτουργεί ο Ξενώνας Παπανικόλα (2710431170, 6944504952), ένα μεγάλο πέτρινο κτίριο, στην άκρη του χωριού. Το μεγάλο του προσόν είναι η απλοχωριά. Στο ισόγειο υπάρχει ένα μεγάλο σαλόνι με τζάκι, ενώ στον επάνω όροφο βρίσκονται τα δωμάτια. Όλα έχουν δικό τους μπαλκονάκι. Το διακοσμητικό ύφος δεν είναι ενιαίο, άλλα δωμάτια έχουν πιο παραδοσιακά στοιχεία κι άλλα πιο σύγχρονα. Τέλος, ο ξενώνας διαθέτει μεγάλη αυλή.
Ελένη Κούκη